Μελέτη της επίδρασης των τηλεοπτικών διαφημίσεων τροφίμων στις διατροφικές επιλογές παιδιών και συσχέτιση με την κατάσταση της στοματικής τους υγείας

Abstract

Study #1Objectives: To investigate the extent and nature of food advertising to children on Greek television, focusing on the potential harmful effect of the foods advertised on oral health. Methods: Advertisements broadcast on six TV-channels during children’s peak viewing times within the period May-June 2010 were recorded (166.7 hours). Each advertisement was coded according to: day, type of program in which the ad appeared, type of product advertised and the use of promotional techniques. Foods were subdivided according to their sugar and/or acid content as potentially harmful and non-harmful to teeth. Results: Food advertisements had an average frequency of 8.0ads/hour during children’s peak viewing times, and higher frequency on weekends and during children focused programs (p<0.05). 44.7% of these deemed to be potentially harmful to teeth, and 15.0% used at least one of the assessed promotional techniques. The advertisements for foods potentially harmful for teeth were more likely to be shown during children focused programs (OR 2.92, 95%CI 2.04-4.16) and to promise a free gift with purchase (OR 35.43, 95%CI 10.83-115.88). Conclusions: Children are exposed to a great volume of TV messages that encourage the consumption of foods potentially harmful for teeth, which intensely use persuasive techniques proved to affect their preferences and purchases requests. Study #2Objectives: To investigate the short-term influence of the advertising of cariogenic foods on children’s dietary preferences, and the possible moderating effect of several factors. Methods: One hundred and eighty three children aged 11-12 years were exposed to advertisements showing sugary food and non-food items, in a within-subject counterbalanced design. Their preferences for unhealthy and healthy foods were measured following both sessions. Information on their eating behaviour dietary, leisure activities and socio-demographic details were obtained for each child. Their DMFT index, their body weight and height were also recorded. A generalized linear mixed model was used to examine the differences in food preferences between experimental conditions, and the moderating effects of the other factors assessed. Results: Exposure to food advertisements significantly decreased the selection of healthy foods. Children with more caries experience, as well as those who watch more television were more responsive to food advertising. Conclusions: Food advertisements can divert, for a short time, children's preference over healthy food choices, and could lead to changes in their eating habits, which may put them at higher risk of dental diseases and obesity.

Μελέτη #1. Σκοπός: Διερεύνηση των τηλεοπτικών διαφημίσεων τροφίμων που απευθύνονται στα παιδιά, με έμφαση στα τρόφιμα που είναι δυνητικά επιβλαβή για τα δόντια. Μέθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ψηφιακή εγγραφή προγραμμάτων από 6 τηλεοπτικά κανάλια σε ώρες υψηλής παιδικής τηλεθέασης την περίοδο Μαΐου-Ιουνίου 2010(166,7 ώρες). Οι διαφημίσεις που περιελάμβανε το υλικό κωδικοποιήθηκαν ανάλογα με την ημέρα εκπομπής, το είδος του προγράμματος, το διαφημιζόμενο είδος και την χρήση τεσσάρων τεχνικών μάρκετινγκ. Τα τρόφιμα χωρίστηκαν σε δυνητικά επιβλαβή και σχετικά ασφαλή για τα δόντια, με βάση την περιεκτικότητά τους σε σάκχαρα και οξέα. Αποτελέσματα: Οι διαφημίσεις τροφίμων είχαν μέση συχνότητα 8,0/ώρα και ήταν συχνότερες τα σαββατοκύριακα και κατά τη διάρκεια των παιδικών προγραμμάτων (p<0.05). 44,7% αυτών αφορούσαν δυνητικά επιβλαβή για τα δόντια τρόφιμα και 15,0% χρησιμοποιούσαν τουλάχιστον μια τεχνική μάρκετινγκ. Οι διαφημίσεις των επιβλαβών για τα δόντια τροφίμων ήταν περισσότερο πιθανό να προβάλλονται κατά τη διάρκεια παιδικών προγραμμάτων (OR 2.92, 95%CI 2.04-4.16) και να περιέχουν προσφορά δώρου (OR 35.43, 95%CI 10.83-115.88). Συμπεράσματα: Τα παιδιά εκτίθενται σε μεγάλο όγκο τηλεοπτικών μηνυμάτων που ενθαρρύνουν την κατανάλωση τροφίμων που μπορούν να βλάψουν τα δόντια, ιδιαίτερα στη διάρκεια των παιδικών προγραμμάτων, και τα οποία χρησιμοποιούν εντατικά τεχνικές μάρκετινγκ που επηρεάζουν τις προτιμήσεις τους.Μελέτη #2. Σκοπός: Διερεύνηση της βραχυπρόθεσμης επίδρασης διαφημίσεων σακχαρούχων τροφίμων στις διατροφικές επιλογές παιδιών και του ρυθμιστικού ρόλου διαφόρων παραγόντων. Μεθοδολογία: Σε 183 παιδιά ηλικίας 11-12 ετών προβλήθηκαν διαφημίσεις σακχαρούχων τροφίμων και διαφημίσεις άσχετες με τρόφιμα, ενσωματωμένες σε παιδική ταινία, με μεσοδιάστημα τριών εβδομάδων, με τυχαιοποιημένη σειρά. Μετά από κάθε παρέμβαση μετρήθηκε η πρόθεση κατανάλωσης σακχαρούχων και μη σακχαρούχων τροφίμων. Σε κάθε παιδί καταγράφτηκε η εμπειρία τερηδόνας (DMFT) και οδοντικής διάβρωσης (BEWE), ο δείκτης μάζας σώματος, στοιχεία διατροφικής συμπεριφοράς, ενασχόλησης με τηλεόραση και σωματική άσκηση και κοινωνικο- δημογραφικά στοιχεία. Οι διαφορές μεταξύ των δύο πειραματικών συνθηκών και η επίδραση των άλλων παραγόντων εξετάστηκαν με μεικτό μοντέλο παλινδρόμησης για επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις. Αποτελέσματα: Η έκθεση στις διαφημίσεις τροφίμων ελάττωσε σημαντικά την πρόθεση κατανάλωσης υγιεινών τροφίμων. Τα παιδιά με υψηλότερο DMFT επέλεξαν μεγαλύτερο ποσοστό ανθυγιεινών τροφίμων και τα παιδιά που βλέπουν περισσότερη τηλεόραση επέλεξαν περισσότερα υγιεινά τρόφιμα μετά από την έκθεσή τους στις διαφημίσεις τροφίμων. Συμπεράσματα: Οι διαφημίσεις σακχαρούχων τροφίμων μπορούν να αποτρέψουν βραχυπρόθεσμα την προτίμηση των παιδιών για υγιεινές διατροφικές επιλογές. Τα παιδιά με μεγαλύτερη εμπειρία τερηδόνας, καθώς και εκείνα που παρακολουθούν περισσότερη τηλεόραση είναι πιο ευάλωτα στην επίδραση των διαφημίσεων και μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο από τον περιορισμό της έκθεσης τους σε τηλεοπτικές διαφημίσεις ανθυγιεινών τροφίμων.