Στρατηγική διάγνωσης της υπέρτασης και τιτλοποίησης της αντιυπερτασικής αγωγής με βάση μετρήσεις στο σπίτι ή μετρήσεις στο ιατρείο και 24ωρη καταγραφή: προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη

Abstract

Out-of-office blood pressure measurement using home (HBP) or ambulatory (ABP) monitoring is often necessary for the accurate evaluation of hypertension. These methods have several similarities and major differences. Therefore, they are regarded as complementary, rather than competitive, and there is uncertainty on how they should be applied in clinical practice. This study compared hypertension management based on clinic and ABP measurements, or on HBP measurements alone.Method: Untreated subjects with elevated blood pressure were randomized to treatment initiation and titration based on clinic and ABP measurements, or on HBP measurements alone. Target organ damage was assessed at baseline and after 1 year of treatment with echocardiographic left ventricular mass index (primary endpoint), pulse wave velocity and urinary albumin excretion. Secondary endpoints were the decline in office, home and ambulatory blood pressure and the hypertension control that could be achieved by each one of these methods. Results: A total of 172 subjects were recruited, of which 145 were randomized and 116 completed the study (mean age 50.7±10.5 years, 69 men [59%], mean follow-up 13.4±1.4 months). There was no difference between the two arms in treatment-induced change in left ventricular mass index (mean difference 0.50±1.11 [SD] g/m2, 95% CI -1.70, 2.70). Moreover, there was no difference between the two arms in treatment induced changes in pulse wave velocity (-0.16±0.42 m/s, -0.99, 0.66), urinary albumin excretion (-0.85±4.28 mg/dl, -9.37, 7.66), HBP and ABP levels and hypertension control rates.No difference was found between the two arms in blood pressure decline and hypertension control rate assessed by home or ambulatory blood pressure monitoring.Conclusion: These data suggest that HBP monitoring alone is as reliable as combined clinic and ABP measurements in monitoring the effects of antihypertensive drug treatment on blood pressure and preclinical target organ damage.

Σκοπός: Η αξιολόγηση της αρτηριακής πίεσης εκτός ιατρείου, με μετρήσεις στο σπίτι ή με 24ωρηκαταγραφή, είναι συχνά απαραίτητες για την ακριβή αξιολόγηση της υπέρτασης. Οι δύο αυτές τεχνικές έχουν αρκετές ομοιότητες αλλά και σημαντικές διαφορές. Ως εκ τούτου, θεωρούνται συμπληρωματικές παρά ανταγωνιστικές ή εναλλακτικές, όμως δεν είναι ακόμα σαφές το πώς πρέπει να εφαρμόζονται στην κλινική πράξη. Η παρούσα μελέτη είχε ως σκοπό τη σύγκριση της συνολικής αντιμετώπισης της υπέρτασης, με διάγνωση, τιτλοποίηση της αντιυπερτασικής αγωγής και παρακολούθηση, βασισμένη είτε στο συνδυασμό μετρήσεων αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο και 24ωρης καταγραφής, είτε αποκλειστικά σε μετρήσεις στο σπίτι.Μέθοδος: Άτομα χωρίς αντιυπερτασική αγωγή που επισκέφθηκαν το Κέντρο Υπέρτασης της Γ΄Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και είχαν αυξημένη αρτηριακή πίεση,τυχαιοποιήθηκαν για έναρξη θεραπείας, τιτλοποίησή της και παρακολούθηση, είτε με βάση τοσυνδυασμό μετρήσεων στο ιατρείο και 24ωρης καταγραφής, είτε με βάση αποκλειστικά μετρήσεις στο σπίτι. Η βλάβη οργάνων στόχων εκτιμήθηκε κατά την ένταξη στη μελέτη και μετά από ένα χρόνο υπό θεραπεία, με υπερηχογραφικό δείκτη μάζας αριστερής κοιλίας (πρωτεύον καταληκτικό σημείο), ταχύτητα αγωγής σφυγμικού κύματος και απέκκριση λευκωματίνης στα ούρα. Δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν η μείωση της αρτηριακής πίεσης σύμφωνα με την κάθε μέθοδο μέτρησης και η ρύθμιση της υπέρτασης που επιτεύχθηκε αξιολογούμενη με κάθε μέθοδο. Αποτελέσματα: Συνολικά 172 άτομα αξιολογήθηκαν, εκ των οποίων 145 τυχαιοποιήθηκαν και 116 ολοκλήρωσαν τη μελέτη [μέση ηλικία 50.7±10.5 έτη, 69 άντρες (59%), μέση διάρκεια παρακολούθησης 13.4±1.4 μήνες]. Δε διαπιστώθηκε διαφορά ανάμεσα στις δύο τυχαιοποιημένες ομάδες ως προς τη μείωση του δείκτη μάζας αριστερής κοιλίας με τη θεραπεία (μέση διαφορά 0.50±1.11 g/m2, 95% όρια αξιοπιστίας -1.70, 2.70). Επιπλέον, δε διαπιστώθηκε διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες όσον αφορά τη μείωση της ταχύτητα αγωγής του σφυγμικού κύματος (-0.16±0.42 m/s, -0.99, 0.66), τη μείωση της απέκκρισης λευκωματίνης στα ούρα (-0.85±4.28 mg/dl, -9.37, 7.66), τη μείωση της αρτηριακής πίεσηςσύμφωνα με τις μετρήσεις στο ιατρείο, το σπίτι και την 24ωρη καταγραφή και στο ποσοστό ρύθμισης της υπέρτασης. Συνεπώς οι δύο ομάδες, μετά από 13.4±1.4 μήνες παρακολούθησης υπό θεραπευτική αγωγή δε διέφεραν ως προς την υποστροφή της βλάβης των οργάνων στόχων, τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και τη ρύθμιση της υπέρτασης.Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι, είναι εξίσου αποτελεσματική μέθοδος με το συνδυασμό μετρήσεων στο ιατρείο και την 24ωρη καταγραφή για την αξιολόγηση της επίδρασης της φαρμακευτικής αγωγής στην αρτηριακή πίεση και την ασυμπτωματική βλάβη οργάνων στόχων.