Ηωσινοφιλική κατιονική πρωτεΐνη (ECP) στην ενεργό ατοπική δερματίτιδα στα παιδιά: συσχέτιση με ευαισθητοποίηση σε κοινά αλλεργιογόνα

Abstract

Eosinophilic cationic protein (ECP) in children with acute atopic dermatitis. Correlation with sensitization to common allergens. Atopic dermatitis (AD), is a chronic, highly pruritic, inflammatory skin disease of childhood. Although eosinophilic cationic protein (ECP) levels are frequently elevated in AD, their potential to predict allergen-specific IgE has rarely been studied. Only few prospective studies exist about the natural course of early AD and the subsequent potential development of asthma and other atopic disease in childhood.Aim A. To analyze the correlation of ECP levels with allergen-specific sensitization in infants with AD. B. To determine the clinical and laboratory parameters, at the initial assessment of infants with AD and their relation to the subsequent natural course of atopic diseases up to school age.Materials and methods: 89 infants with AD aged 3 to 24 months were recruited and 56 were followed up until the age of 8. At the time of the initial visit a number of parameters were determined: peripheral blood eosinophil count, serum ECP levels, total IgE levels and specific IgEs for food and inhaled allergens. Patients were examined every year or second year and parents were interviewed at each visit using a standardized questionnaire. Results A: Forty seven percent of the patients were positive to at least one allergen specific IgE. ECP serum levels and blood eosinophil count were significantly higher in those with allergen sensitization. The cut-off for ECP serum level was 16,05 µg/l (sensitivity 54,2%; specificity 87,2%), and for blood eosinophil count was 670,0/mm3 (sensitivity 60%; specificity 70%). Correlation (r) of ECP with total serum IgE levels and severity were statistically significant. B: AD had completely disappeared in 71,4% of patients. Asthma was diagnosed in 51,8% of cases, food allergy in16,1%, conjunctivitis in 10,7% and rhinitis in 16,1% of patients. AD persistence at the age of 7 was significantly related only with severity. Infants with severe AD had significantly higher percent of persistent AD at years 7 than infants with mild or moderate AD (p=0,005 and p=0,032 respectively). Infants with specific IgE dust mite sensitization were significantly more likely to have persistent AD. The initial severity score of AD and food allergy was found to be associated with a higher frequency of asthma appearance. Patients developing asthma compared with patients with no asthma had significantly higher serum ECP levels at the initial evaluation. Conclusion: Serum ECP values were significantly associated with the antigen specific IgE sensitization status of investigated infants with AD and demonstrated a predictive ability for later development of asthma. In the follow up study of infants suffering from AD, the severity of the disease was the major outcome predictor for AD persistence in later childhood and appearance of asthma.

Ηωσινοφιλική κατιονική πρωτεΐνη (ECP) στην ενεργό ατοπική δερματίτιδα στα παιδιά. Συσχέτιση με ευαισθητοποίηση σε κοινά αλλεργιογόνα. Η ατοπική δερματίτιδα (ΑΔ) είναι μία χρόνια, κνησμώδης φλεγμονώδης νόσος του δέρματος των παιδιών. Αν και τα επίπεδα της ηωσινοφιλικής κατιονικής πρωτεΐνης (ECP) είναι συχνά αυξημένα σε ασθενείς με ΑΔ, η δυνατότητα τους να μπορούν να προβλέψουν ευαισθητοποίηση σε ειδικά IgE για αλλεργιογόνα έχει ελάχιστα μελετηθεί. Ακόμη, πολύ λίγες προοπτικές μελέτες υπάρχουν σχετικά με την φυσική πορεία της πρώιμης έναρξης ΑΔ και της επακόλουθης πιθανής εμφάνισης άσθματος και άλλων ατοπικών νοσημάτων κατά την παιδική ηλικία. Σκοπός: Α. Να αναλυθεί η σχέση των επιπέδων της ECP με την ευαισθητοποίηση σε ειδικά IgE για κοινά αλλεργιογόνα σε βρέφη με ΑΔ. Β. Να καθορισθούν οι κλινικοί και εργαστηριακοί παράγοντες, κατά την αρχική αξιολόγηση των βρεφών με ΑΔ, που συσχετίζονται με την έκβαση της νόσου μέχρι τη σχολική ηλικία.Υλικό και μέθοδοι: 89 βρέφη με ΑΔ ηλικίας 3 έως 24 μηνών εισήχθηκαν στη μελέτη και 56 παρακολουθήθηκαν μέχρι την ηλικία των 8 ετών. Κατά την αρχική αξιολόγηση προσδιορίσθηκαν ο αριθμός των ηωσινοφίλων του αίματος, η ECP, η ολική IgE και οι ειδικές IgE για κοινά τροφικά και αερο-αλλεργιογόνα. Κάθε χρόνο τα παιδιά επανεξετάζονταν και οι γονείς απαντούσαν σε καθορισμένο ερωτηματολόγιο.Αποτελέσματα: A: Αρχική αξιολόγησηΣαράντα επτά τοις εκατό των ασθενών ήταν θετικοί τουλάχιστο σε ένα ειδικό IgE αλλεργιογόνο. Τα επίπεδα της ECP του ορού και του αριθμού των ηωσινοφίλων του αίματος ήταν υψηλότερα σε ασθενείς με ευαισθητοποίηση σε αλλεργιογόνα. Το βέλτιστο σημείο “cut off point” για την ECP ήταν 16,05 µg/l (ευαισθησία 54,2%; ειδικότητα 87,2%), και για τον αριθμό των ηωσινοφίλων 670,0 (ευαισθησία 60%; ειδικότητα 70%). Η συσχέτιση (r) της ECP με τα επίπεδα ολικής IgE και τη βαρύτητα ήταν στατιστικά σημαντικά. B: Μακροχρόνια παρακολούθηση Η ΑΔ είχε υποχωρήσει πλήρως σε 71,4% των ασθενών και εμφανίσθηκε άσθμα σε 51,8%, τροφική αλλεργία σε 16,1%, αλλεργική επιπεφυκίτιδα σε 10,7% και ρινίτιδα σε 16,1% των ασθενών. Η επιμονή της ΑΔ στην ηλικία των 7 ετών σχετιζόταν σημαντικά μόνο με τη βαρύτητα. Βρέφη με σοβαρή ΑΔ είχαν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό επιμένουσας ΑΔ στην ηλικία των 7 ετών από ότι βρέφη με ήπια ή μέτρια ΑΔ (p=0,005 και p=0,032 αντίστοιχα). Βρέφη με ευαισθητοποίηση στο μείγμα οικιακής σκόνης ήταν σημαντικά πιθανότερο να έχουν επιμένουσα ΑΔ. Η βαρύτητα της ΑΔ κατά την αρχική αξιολόγηση και η τροφική αλλεργία βρέθηκε να συσχετίζονται σημαντικά με τη μετέπειτα εμφάνιση άσθματος. Οι ασθενείς που εμφάνισαν άσθμα σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς άσθμα είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα ECP στον ορό κατά την αρχική αξιολόγηση.Συμπεράσματα: Η τιμή της ECP του ορού των βρεφών με ΑΔ σχετιζόταν σημαντικά με την κατάσταση της αλλεργικής ευαισθητοποίησης και βρέθηκε να είναι προγνωστικός δείκτης για την εμφάνιση άσθματος σε μεγαλύτερη ηλικία. Η βαρύτητα της ΑΔ ήταν ο κύριος παράγων πρόβλεψης για επιμένουσα ΑΔ στην όψιμη παιδική ηλικία και την εμφάνιση άσθματος.