Μελέτη συσχέτισης αντιλαμβανόμενου στρές, στρεσογόνων γεγονότων ζωής και τρόπου διαχείρισης του στρές στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Abstract

Multiple Sclerosis (MS) or Multiple Sclerosis (MS) is a chronic inflammatory demyelinating disease of the central nervous system and is the most common neurological disease in young adults. Although studied for many years, its etiology remains unknown. It is characterized by multiplicity and variation in the intensity of symptoms, inability to predict progression, symptomatic rather than causative treatment. Appears with bouts and recesses, the known joints. It affects mostly young adults - mostly women in a 3/2 ratio, and causes dysfunctions at high cost in the physical state as well as in the professional, family, social and psychological sectors 1,2.Multiple sclerosis always raises the interest of health professionals in the field of research because it is a disease that occurs in young adulthood, productive age, there is no cure and it is difficult to predict its course. Consequently, the stress that follows the diagnosis is intense and continuous. The disease occurs in various forms, which are described above. The most frequent form is the recurrent, which presents exacerbations (relapses) and recessions. Among the factors that may cause a relapse of the disease, it may be the life-threatening events that lead to an increase in the inflammatory activity of the disease, including changes in the immune mechanisms that are associated with a hypothalamic-adrenergic-adrenergic axis and the autonomic system . Exposure to chronic stress has been found to reduce the number and function of glucocorticoid receptors, the immune system cells.The previous studies have failed to link the disease to etiopathogenetics but show that there is some kind of relationship with clinical relapses. We will then study the relationship between perceived stress, stressful life events and how stress management works by causing relapse of the disease.This study will present a comprehensive presentation on the disease as well as on stress and then the results from the research on how MS is associated with stress, whether stress perception, stressful life events and the way these patients treat and manage stress affect the onset of relapse of the disease.In this field, there are currently not many studies and it is important to study more closely and with more attention the relationship between the exacerbations of the disease and the effect of stress.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας(ΣΚΠ), ή Πολλαπλή Σκλήρυνση (Π.Σ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος και είναι η συχνότερη νευρολογική νόσος σε νεαρούς ενήλικες. Αν και μελετάται πολλά χρόνια, η αιτιολογία της παραμένει άγνωστη. Χαρακτηρίζεται από πολλαπλότητα και διακύμανση της εντάσεως των συμπτωμάτων, αδυναμία πρόβλεψης της εξέλιξης, συμπτωματική και όχι αιτιολογική αντιμετώπιση. Εμφανίζεται με εξάρσεις και υφέσεις, τις γνωστές ώσεις. Προσβάλλει κυρίως νεαρά ενήλικα άτομα - και κυρίως γυναίκες σε αναλογία 3/2- και προκαλεί δυσλειτουργίες με μεγάλο κόστος στη φυσική κατάσταση, καθώς και στον επαγγελματικό, οικογενειακό, κοινωνικό και ψυχολογικό τομέα 1,2.Η σκλήρυνση κατά πλάκας εγείρει πάντα το ενδιαφέρον των επαγγελματιών υγείας στο πεδίο της έρευνας, γιατί αποτελεί μια νόσο που εμφανίζεται στην νεαρά ενήλικη ζωή, στην παραγωγική ηλικία, δεν υπάρχει θεραπεία και είναι δύσκολο να προβλεφθεί η πορεία της. Κατά συνέπεια, των παραπάνω, το στρες που ακολουθεί την διάγνωση είναι έντονο και συνεχές. Η νόσος εμφανίζεται με διάφορες μορφές, οι οποίες περιγράφονται παραπάνω. Η πιο συχνή μορφή είναι η υποτροπιάζουσα, η οποία παρουσιάζει εξάρσεις (υποτροπές) και υφέσεις. Ανάμεσα στους παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν μια υποτροπή της νόσου, ίσως είναι και τα στρεσογόνα γεγονότα ζωής, που οδηγούν σε αύξηση της φλεγμονώδους δραστηριότητας της νόσου, περιλαμβάνοντας αλλαγές στους ανοσολογικούς μηχανισμούς, οι οποίοι συνδέονται με υποθαλαμο-υποφυσο-αδρενεργικό άξονα και το αυτόνομο σύστημα. Έκθεση στο χρόνιο στρες έχει βρεθεί ότι μειώνει τον αριθμό και την λειτουργία των υποδοχέων των γλυκοκορτικοειδών, των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι μελέτες που έχουν προηγηθεί αδυνατούν να συνδέσουν αιτιοπαθογενετικά τη νόσο με το στρες, όμως δείχνουν ότι υπάρχει κάποιου είδους σχέση με τις κλινικές υποτροπές. Θα μελετηθεί λοιπόν, η σχέση του αντιλαμβανόμενου στρες, των στρεσογόνων γεγονότων ζωής και του τρόπου διαχείρισης του στρες με την πρόκληση υποτροπών της νόσου. Στην μελέτη αυτή θα γίνει μια συνολική παρουσίαση για την νόσο, καθώς και για το στρες και στη συνέχεια θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα από την έρευνα για το πώς συσχετίζεται η Σκλήρυνση κατά πλάκας με το στρες, για το αν το αντιλαμβανόμενο στρες, τα στρεσογόνα γεγονότα ζωής και ο τρόπος που οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται το στρες επηρεάζουν την εμφάνιση υποτροπών της νόσου.Στο πεδίο αυτό είναι, προς το παρόν, δεν έχουν γίνει πολλές μελέτες και είναι σημαντικό να μελετηθεί πιο διεξοδικά και με μεγαλύτερη προσοχή η σχέση των εξάρσεων της νόσου και της επίδρασης του στρες.