Η αξιολόγηση των επιπέδων των ιντερλευκινών 10 και 17 στο πλευριτικό υγρό και στο αίμα ασθενών με κακοήθεις πλευριτικές συλλογές

Abstract

AbstractPleural effusions can be caused by highly different underlying diseases and are characterized by complex interactions of various local and circulating cells as well as numerous soluble parameters like interleukins (IL). Knowledge of this complex network can be helpful in order to make the differential diagnosis in known malignant pleural effusions and understand the underlying immunochemistry of each disease or condition.We investigated immunoreactive concentrations of IL-10 and IL-17 in malignant pleural effusions and peripheral blood from patients with bronchial carcinomas and other carcinomas, excluding other conditions such as congestive heart failure (CHF) and pneumonias in twenty four (24) patients (9 men/15 women), 37-74 years (mean:61) with already diagnosed malignant pleural effusions applying the ELISA method.The SPSS 15 program for Windows was used with multiple one-way ANOVA tests for each factor (age, cancer type, gender). Quantitative analysis showed high concentrations of IL-10 and IL-17 in pleural fluid and blood although it didn't provide definite statistical correlation between IL-10 or IL-17 concentrations and a specific type of malignancy or any other factor except from the correlation of IL-10 and malignant pleural effusions in men with lung cancer (p=0,048). Even though IL-17 levels -both blood and pleural- were lower than IL-10's, statistical correlation between blood and pleural concentrations was proven, confirming once more the systematic action of these cytokines.Our results confirm the pathogenetic role of these cytokines in pleural effusions and indicate the probable correlation between IL-10 (pleural) and gender. There is a possible correlation between IL-10 (blood) and non metastatic lung tumor but this has not been proven and a large number of patients may be needed to confirm our hypothesis.

ΠΕΡΙΛΗΨΗΣκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός των επιπέδων των κυτοκινών 10 και 17 σε πλευριτικό υγρό κακοήθων πλευριτικών συλλογών και στο αίμα των ασθενών αυτών. Ταυτόχρονα έγινε ο συσχετισμός των αποτελεσμάτων με δημογραφικά στοιχεία και ιστολογικούς τύπους της κακοήθειας.Μελετήθηκαν συνολικά 72 ασθενείς με μέση ηλικία 63 έτη (37-78), στους οποίους τοποθετήθηκε Σωλήνας Θωρακικής Παροχέτευσης (ΣΘΠ) από το Θωρακοχειρουργικό τμήμα Ογκολογικού Νοσοκομείου για πλευριτική συλλογή σε διάστημα 6 μηνών. Όλοι οι ασθενείς συγκατέθεσαν όχι μόνο για την χειρουργική πράξη (τοποθέτηση ΣΘΠ, λήψη πλευριτικού υγρού και αιμοληψίας) αλλά και την χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων για έρευνα. Στους παραπάνω ασθενείς εφαρμόστηκαν αυστηρά κριτήρια εισαγωγής τους ή όχι στο πρωτόκολλο της μελέτης μας για τους παρακάτω λόγους:1.Οικονομικούς (αποφυγή μέτρησης ασθενών οι οποίοι δεν ήταν σχετικοί με την υπόθεση μας καθώς αυτό θα ήταν σπατάλη χρημάτων αλλά και πόρων).2.Επιστημονικούς (έγινε προσπάθεια ελαχιστοποίησης των πιθανοτήτων μία συλλογή να μην είναι κακοήθης, με πιθανή παρενέργεια την αποδυνάμωση του στατιστικού αποτελέσματος).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:IL -10 B (Ιντερλευκίνη 10, μετρήσεις στο περιφερικό αίμα)IL -10 P (Ιντερλευκίνη 10, μετρήσεις στο πλευριτικό υγρό)IL -17 B (Ιντερλευκίνη 17, μετρήσεις στο περιφερικό αίμα)IL -17 P (Ιντερλευκίνη 17, μετρήσεις στο πλευριτικό υγρό)Ηλικία (ANOVA)p=0,251p=0,969p=0,883p=0,067*Πρωτοπαθές -Μεταστατικό (t-test)p=0,112p=0,114p=0,015p=0,467Χημειοθεραπεία (t-test)p=0,127p=0,237p=0,133p=0,326Τύπος Κακοήθειας(ANOVA)p=0,002p=0,404p=0,034p=0,593Φύλο (t-test)p=0,517p=0,037p=0,349p=0,773ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣτους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα το ανοσολογικό σύστημα δείχνει σημαντική δραστηριότητα προσπαθώντας να καταστρέψει τον όγκο. Φαίνεται να υπάρχει μια συσχέτιση της αντιφλεγμονώδους κυτταροκίνης-10 στο πλευριτικό υγρό (IL-10P) με το φύλο (p= 0.037). Επίσης, φαίνεται να υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση της Ιντερλευκίνης -10 στο αίμα με το εάν υπάρχει πρωτοπαθής κακοήθεια του πνεύμονα (πρωτοπαθής όγκος του πνεύμονα), συσχέτιση η οποία αποδείχθηκε και στατιστικά (p=0,002). Από τα παραπάνω φαίνεται να υπάρχει ένας «λογικός» χημειοτακτισμός στο σημείο όπου υπάρχει μεγαλύτερο «καρκινικό φορτίο», δηλαδή η τοπική επιβάρυνση της περιοχής (υπεζωκοτική κοιλότητα) φαίνεται να είναι το ερέθισμα για την έκκριση – παρουσία της IL-10, δίνοντας μας έτσι αυξημένα επίπεδα και στο αίμα.Επιπρόσθετα, η προφλεγμονώδης κυτταροκίνη IL-17 βρέθηκε να έχει αυξημένες συγκεντρώσεις ιδίως στο πλευριτικό υγρό, και αυτή η αυξημένη συγκέντρωση βρέθηκε να συνδέεται με την συγκέντρωση της (IL-17B) στο αίμα (p=0,000). Ακόμα, τα επίπεδα της συγκέντρωσης της Ιντερλευκίνης -17 στο αίμα (IL-17B) έχουν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τα επίπεδα της Ιντερλευκίνης -10 στο αίμα (p=0,002).Η συσχέτιση των επιπέδων της Ιντερλευκίνης 10 και 17 στο αίμα αφήνει ισχυρές ενδείξεις για συστηματική δράση, και όχι μόνο για τοπική δράση, των κυτοκινών αυτών. Αφήνει επίσης και πολύ έδαφος για να εδραιωθεί με ακόμα περισσότερα στοιχεία η συσχέτιση της καρκινογένεσης, της φλεγμονής και του ανοσοποιητικού συστήματος .