Επίδραση της συστηματικής προπόνησης στη σωματική αύξηση και βιολογική ωρίμανση σε νεαρά άτομα

Abstract

The purpose of this study is to investigate the influence of systematic training in physical growth and biological maturity in prepubertal males. The sample consisted of 177 pupils in fifth and sixth grade of primary school in Alexandroupolis, who participated voluntarily. Physical activity levels were estimated with questionnaires. Subjects were subdivided into "control group" (prepubertal, whose only physical activity was the physical education of school and they never participate in systematic training, n=95) and "experimental group" (prepubertal, whose the weekly physical activity included, physical education in their schools and additionally 3-4 training units organized training in various sports clubs in the city, n=82). The following parameters were recorded: the biological age, measured by determination of skeletal age; bone density, measured by ultrasound methods; anthropometric and morphological features, such as height, body composition, selected diameters, circumferences and skinfolds; motor ability features. It was found that the "experimental group" exhibited older biological age (p=0.033), higher bone density (p<0.001), lower BMI and body fat (p<0.001), better anthropometric features and higher performance throughout all motor ability tests (p<0.05), compared to "control group". In conclusion, the present study demonstrated that the systematic physical activity has a positive effect on both the physical and the biological maturity of pre-pubertal children. This effect is mainly expressed through strengthening bone due to the increased bone density and the improvement of kinetic skills of pupils who participate in organized extracurricular sport-activities.

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθεί η επίδραση της συστηματικής προπόνησης στη φυσική ανάπτυξη και βιολογικής ωρίμανση σε άρρενες προέφηβους. Το δείγμα αποτελούνταν από 177 μαθητές στην πέμπτη και έκτη τάξη του δημοτικού σχολείου, στην Αλεξανδρούπολη, οι οποίοι συμμετείχαν εθελοντικά. Τα επίπεδα της φυσικής δραστηριότητας υπολογίστηκαν με ερωτηματολόγια. Τα άτομα χωρίστηκαν στην «ομάδα ελέγχου» (προέφηβοι οι οποίοι η μόνη τους σωματική δραστηριότητα ήταν η φυσική αγωγή του σχολείου και ποτέ δεν συμμετείχανν σε συστηματική προπόνηση, n=95) και στην «πειραματική ομάδα» (προέφηβοι, των οποίων η εβδομαδιαία σωματική δραστηριότητα περιελάμβανε, φυσική αγωγή στα σχολεία τους και επιπλέον, 3-4 προπονητικές μονάδες σε διάφορα οργανωμένα αθλητικά σωματεία της πόλης, n=82). Καταγράφηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: η βιολογική ηλικία, η οποία μετράται με προσδιορισμό της σκελετικής ηλικίας, η πυκνότητα των οστών, η οποία μετράται με τις μεθόδους υπερήχων, τα ανθρωπομετρικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά, όπως το ύψος, η σύνθεση του σώματος, που επιλεγμένες διάμετροι, περίμετροι και δερματοπτυχές και κινητικά χαρακτηριστικά. Διαπιστώθηκε ότι η «πειραματική ομάδα» παρουσίασε μεγαλύτερη βιολογική ηλικία (p=0.033), υψηλότερη οστική πυκνότητα (p<0,001), χαμηλότερο ΔΜΣ και σωματικό λίπος (p<0,001), καλύτερα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και υψηλότερη απόδοση κατά την διάρκεια όλων των test των κινηητικών ικανοτήτων (p<0,05), σε σύγκριση με την "ομάδα ελέγχου".Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη έδειξε ότι η συστηματική φυσική δραστηριότητα έχει θετική επίδραση τόσο στη σωματική βελτίωση όσο και στη βιολογική ωρίμανση σε παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Το αποτέλεσμα εκφράζεται κυρίως μέσω της ενίσχυσης των οστών που οφείλεται στην αυξημένη οστική πυκνότητα και τη βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων των μαθητών που συμμετέχουν σε οργανωμένες εξωσχολικές αθλητικές δραστηριότητες.