Ανησυχίες επανατραυματισμού, αγωνιστική αυτοπεποίθηση και προσοχή ως προβλεπτές επανατραυματισμού και αθλητικής απόδοσης

Abstract

IntroductionThe purposes of the present study were: (a) to develop and validate the Re-Injury Worry Questionnaire (R-IWQ), the Sport Confident Questionnaire of Injured Athletes (SCQ- IA) and the Attention Questionnaire of Injured Athletes (AQ-IA), (b) to examine the correlations between the factors of the R-IWQ, SCQ- IA and AQ-IA during the athletic competitive season, (c) to compare between groups with different severity of musculoskeletal injury on the factors of the instruments during the competitive season, and (d) to investigate the proposed theoretical model, describing the predictive ability of the factors of the questionnaires to the total of the re-injuries and the athletic performance in the beginning, in the middle and in the end of the competitive season.MethodThree hundred seventy (n = 370) male and female active athletes completed the RIWQ, SCQ- IA and the AQ-IA to examine the internal consistency, the factor structure, the factorial validity and the concurrent and discriminant validity. All the subjects had an acute musculoskeletal sport injury in the last year and they had followed a physiotherapy program. The sample of the main study was 80 athletes of basketball, handball, and water polo, aged 18 to 40 years old (M = 27.35, SD = 4.43). Furthermore, the subjects had an athletic musculoskeletal injury 3.7 months prior to the collection of the data (SD = 1.69). The R-IWQ and SCQ- IA were completed before the beginning of the competition and the AQ-IA after the end of the competition. The scale of the athletic performance was completed by the coach and the athlete one day after the competition. The severity of the injury was assessed using the «Colorado Injury Reporting System». Furthermore, the present study used: (a) a demographicquestionnaire of athletes, (b) a form related to the previous injury, and (c) a form related to the new re-injuries during the new season. The main statistical analyses of the study were: (a) an exploratory factor analysis, confirmatory factor analyses, that is a first order and a second order confirmatoryfactor analyses, and correlations Pearson r to examine the factor structure, the factorial validity, the concurrent and discriminant validity of the R-IWQ, SCQ- IA Re-injury worries, self-confidence and attention as predictors of re-injury and sport performance and the AQ-IA, respectively, (b) correlations Pearson r between the factors of the questionnaires, (c) ANOVΑ analyses to compare the differences between the groups with different severity of injury to the factors of the questionnaires, and (d)hierarchical multiple regressions to investigate the predictive ability of the factors of the questionnaires to the total of re-injuries and athletic performance.ResultsThe results of the present study indicated that the R-IWQ and the SCQ- IA are consisted of 12 and 14 items, which examine two correlated factors. The AQ-IA is consisted of 10 items that investigate two uncorrelated factors. The internal consistency of the three questionnaires is very good. However, the single factor model for the three questionnaires and the hierarchical model for the R-IWQ andSCQ- IA did not indicate a good fit. Therefore, the items of each questionnaire do not examine a single factor and it is not possible to estimate a total score for each questionnaire. Also, the results showed a negative correlation of the re-injury worries to the sport self confidence and to the functional attention and a positive correlation to the disruptive attention. The sport self confidence correlated positively to the functional attention and negatively to the disruptive attention. Furthermore, the results of the study showed that the factors of the three instruments: (a) predict the total of the re-injuries at the beginning of the competitive season, (b) predict partly the total of the re-injuries at the middle of the competitiveseason, (c) do not predict the total of the re-injuries at the end of the competitive season, and (d) predict partly the athletic performance, as the coach had estimated it, during the competitive period. Only the factors of the R-IWQ predict the athletic performance, as the athlete had estimated at the three phases of the competitive season, except the first factor of the R-IWQ at the beginning of the competitive season. All the factors of the three questionnaires predict partly the athletic performance, as the athlete had estimated it, at the beginning of the competitive season. Finally, no significant statistical predictions of the athletic performance from the athlete observed to the other phases of the competitive season. DiscussionResearchers, using the R-IWQ, SCQ- IA and the AQ-IA can measure re-injury worries, sport self confidence and attention objectively and can predict the probability of a re-injury on contact sports; thus can enhance the athletic performance. The results of the study confirm partly the proposed theoretical model, that is, the factors of the questionnaires predict partly the total of the re-injuries andthe athletic performance, as coaches had appreciated it, during the competitive season. On the contrary, athletes had over-estimated their performance during competition, their effort on the training period and their participation’s frequency during the training period. As a result, the factors of the questionnaires predict partly the performance, as athletes had estimated it, only at the beginning of the competitive season. Future research should be conducted to confirm the structure of the threequestionnaires with larger sample from different contact sports.

Σκοποί της παρούσας έρευνας ήταν: (α) η κατασκευή και ο έλεγχος ψυχομετρικών δεικτών του Ερωτηματολογίου Ανησυχιών Επανατραυματισμού (ΕΑΕ), του Ερωτηματολογίου Αγωνιστικής Αυτοπεποίθησης για Τραυματισμένους Αθλητές (ΕΑΑ-ΤΑ) και του Ερωτηματολογίου Προσοχής για Τραυματισμένους Αθλητές (ΕΠ-ΤΑ), (β) η εξέταση των συσχετίσεων μεταξύ των παραγόντων των τριών ερωτηματολογίων κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, (γ) η σύγκριση μεταξύ ομάδων μεδιαφορετικό βαθμό σοβαρότητας τραυματισμού ως προς τους παράγοντες των τριών ερωτηματολογίων στην έναρξη, στο μέσο και στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου (δ) η διερεύνηση ενός προτεινόμενου θεωρητικού μοντέλου, περιγράφοντας την ικανότητα πρόβλεψης των παραγόντων των τριών ερωτηματολογίων στο σύνολο των νέων τραυματισμών και την αθλητική απόδοση στην έναρξη, στο μέσο και στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου.ΜέθοδοςΤριακόσιοι εβδομήντα (n = 370) εν ενεργεία αθλητές και αθλήτριες συμπλήρωσαν το ΕΑΕ, ΕΑΑ-ΤΑ και ΕΠ-ΤΑ για τον έλεγχο της εσωτερικής συνέπειας, της δομικής εγκυρότητας, της παραγοντικής δομής και της εγκυρότητας συγχρονικής και διακριτής συνάφειας. Όλοι οι δοκιμαζόμενοι προέρχονταν από αθλήματα επαφής, είχαν οξύ αθλητικό μυοσκελετικό τραυματισμό τους τελευταίους 12 μήνες και είχαν ακολουθήσει φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα αποκατάστασης. Το δείγμα της κυρίως μελέτης αποτελείτο από 80 αθλητές της καλαθοσφαίρισης, της χειροσφαίρισης και της υδατοσφαίρισης με μέσο όρο ηλικίας 27.35 έτη (SD = 4.43). Τα ΕΑΕ και ΕΑΑ-ΤΑ συμπληρώθηκαν πριν την έναρξη του πρώτου επίσημου αγώνα της αγωνιστικής περιόδου, ενώ το ΕΠ-ΤΑ μετά το τέλος του πρώτου επίσημου αγώνα. Η κλίμακα αξιολόγησης της ατομικής αθλητικής απόδοσης συμπληρώθηκε από τους προ-πονητές και αθλητές μια ημέρα μετά τον επίσημο αγώνα. Η σοβαρότητα του τραυματισμού αξιολογήθηκε με το «Σύστημα Αξιολόγησης Τραυματισμού του Colorado». Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν έντυπα καταγραφής: (α) δημογραφικών στοιχείων, (β) στοιχείων του προηγούμενου τραυματισμού και (γ) νέων τραυματισμών των αθλητών κατά τη διάρκεια της νέας αγωνιστικής περιόδου.Οι κύριες στατιστικές αναλύσεις των δεδομένων περιλάμβαναν: (α) δείκτες συσχέτισης Pearson για τον έλεγχο της εγκυρότητας συγχρονικής και διακριτής συνάφειας, (β) διερευνητική παραγοντική ανάλυση για τον έλεγχο της παραγοντικής δομής, καθώς και επιβεβαιωτικές παραγοντικές αναλύσεις (λ.χ., πρωτογενής και δευτερογενής επιβεβαιωτική παραγοντική ανάλυση) για την περαιτέρω εξέταση τηςδομικής εγκυρότητας, (γ) δείκτη Cronbach a για τον έλεγχο της εσωτερικής συνέπειας, (δ) συσχετίσεις Pearson για την εξέταση των συσχετίσεων μεταξύ των παραγόντων των ερωτηματολογίων, (ε) ανάλυση ANOVΑ για την αξιολόγηση των διαφορών μεταξύ ομάδων διαφορετικής σοβαρότητας τραυματισμού ως προς τους παράγοντες των τριών ερωτηματολογίων και (στ) ιεραρχικές πολλαπλές γραμμικές παλινδρομίσεις για την εξέταση των σχέσεων μεταξύ των παραγόντων των ερωτηματολογίων με το σύνολο των νέων τραυματισμών και την αθλητική απόδοση στις τρεις φάσεις της αγωνιστικής περιόδου.ΑποτελέσματαΤα ΕΑΕ και ΕΑΑ-ΤΑ αποτελούνται από 12 και 14 ερωτήσεις, αντίστοιχα, οι οποίες εξετάζουν δύο συσχετιζόμενους παράγοντες. Το ΕΠ-ΤΑ αποτελείται από 10 ερωτήσεις, οι οποίες μετρούν δύο μη συσχετιζόμενους παράγοντες. Η εσωτερική συνέπεια των τριών ερωτηματολογίων είναι αρκετά καλή. Όμως, το μοντέλο του ενός παράγοντα στα τρία ερωτηματολόγια και τα ιεραρχικά μοντέλα των ΕΑΕ και ΕΑΑ-ΤΑ δεν εμφάνισαν αποδεκτούς στατιστικούς δείκτες. Συνεπώς, οι ερωτήσεις του κάθε ερωτηματολογίου δεν μελετούν μια ενιαία και κοινή έννοια και δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί μια συνολική τιμή των δύο παραγόντων στο κάθε ερωτηματολόγιο. Επιπλέον, η παρούσα έρευνα έδειξε την αρνητική συνάφεια των ανησυχιών επανατραυματισμού με την αγωνιστική αυτοπεποίθηση και τη λειτουργική προσοχή και τη θετική συνάφεια με τη διάσπαση της προσοχής. Η αγωνιστική αυτοπεποίθηση είχε θετική συσχέτιση με τη λειτουργική προσοχή και αρνητική με τη διάσπαση τηςπροσοχής.Tα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι παράγοντες των τριών ερωτηματολογίων παρουσιάζουν διαφορετική πρόβλεψη στις τρεις αγωνιστικές περιόδους. Συγκεκριμένα: (α) προβλέπουν το σύνολο των νέων τραυματισμών στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, (β) προβλέπουν μερικώς το σύνολο των νέων τραυματισμών στο μέσο της αγωνιστικής περιόδου, (γ) δεν προβλέπουν το σύνολο των νέων τραυματισμών στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου και (δ) προβλέπουν μερικώς την αθλητική απόδοση, όπως εκτιμήθηκε από τον προπονητή, στις τρεις φάσεις της αγωνιστικής περιόδου. Μόνο οι παράγοντες των ανησυχιών επανατραυματισμού προβλέπουν στατιστικώς σημαντικά την αθλητική απόδοση, όπως αυτή εκτιμήθηκε από τον ίδιο τον αθλητή στις τρεις φάσεις της αγωνιστικής περιόδου, με εξαίρεση τον 1ον παράγοντα των ανησυχιών επανατραυματισμού στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Οι παράγοντες των ανησυχιών επανατραυματισμού, της αγωνιστικής αυτοπεποίθησης και της προσοχής προβλέπουν μερικώς την αθλητική απόδοση στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Τέλος, καμία στατιστικώς σημαντική πρόβλεψη της απόδοσης από τον ίδιο τον αθλητή δεν παρατηρήθηκε στο μέσο και στο τέλοςτης αγωνιστικής περιόδου.Συζήτηση-ΣυμπεράσματαΗ χρησιμότητα του Ερωτηματολογίου Ανησυχιών Επανατραυματισμού, του Ερωτηματολογίου Αγωνιστικής Αυτοπεποίθησης για Τραυματισμένους Αθλητές και του Ερωτηματολογίου Προσοχής για Τραυματισμένους Αθλητές κρίνεται σημαντική επειδή ο ειδικός της αποκατάστασης θα έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει αντικειμενικά την ψυχολογική κατάσταση των αθλητών με προηγούμενο τραυματισμό, η οποία θα επηρεάσει την αθλητική απόδοση και θα συμβάλει στον επανατραυματισμό. Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν μερικώς το προτεινόμενο θεωρητικό μοντέλο, δηλαδή, οι παράγοντες των τριών ερωτηματολογίων μερικώς προβλέπουν το σύνολο των νέων τραυματισμών και την αθλητική απόδοση, όπως αυτή εκτιμήθηκε από τους προπονητές στις τρεις φάσεις της αγωνιστικήςπεριόδου. Αντίθετα, οι αθλητές ενδεχομένως «υπερεκτίμησαν» την απόδοση τους στον αγώνα, την προσπάθεια που κατέβαλλαν στις προπονήσεις και τη συχνότητα συμμετοχής τους στις προπονήσεις, με αποτέλεσμα οι παράγοντες των ερωτηματολογίων μερικώς προβλέπουν την αθλητική απόδοση μόνο στην έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Περαιτέρω έρευνα απαιτείται να επαληθεύσει τη δομή των τριών ερωτηματολογίων με τη χρήση μεγαλύτερου δείγματος που προέρχεται από διαφορετικά ομαδικά αθλήματα επαφής.