Επίδραση της βουφλομεδίλης στην μικροκυκλοφορία των διαβητικών ασθενών: κλινικοεργαστηριακή μελέτη

Abstract

We aimed to assess the effects of buflomedil on the peripheral microcirculation of patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM) without overt micro- or macroangiopathy. Twenty-three patients with T2DM were randomly assigned to receive buflomedil 600 mg/day for 6 months (n = 12) or no medication (n = 11). Skin blood flow in the lower limbs was assessed using Laser Doppler at baseline and after 3 and 6 months. We measured the following Laser Doppler parameters: volume, flow and velocity. In patients treated with buflomedil, there was a significant increase in volume (p = 0.039) and a trend for an increase in both flow and velocity (p = 0.097 for both parameters). In contrast, significant decrease in volume and flow was observed in the control group (p = 0.045 and p = 0.027, respectively) whereas velocity did not change (p = 0.150). In conclusion, buflomedil appears to have a beneficial effect on the peripheral microcirculation in patients with T2DM.

Το διαβητικό πόδι αποτελεί μείζονα επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ) τύπου 2 στην παθογένεια του οποίου εμπλέκονται εκτός από τη διαβητική νευροπάθεια, η μακρο- και η μικροαγγειοπάθεια. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της επίδρασης της βουφλομεδίλης στην περιφερική μικροκυκλοφορία σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 χωρίς κλινικές εκδηλώσεις μίκρο- ή μακροαγγειοπάθειας. Είκοσι τρεις ασθενείς που είχαν ΣΔ τύπου 2 για λιγότερο από 10 έτη [9 άνδρες, διάμεση ηλικία 61 έτη (εύρος, 58-64)] τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν βουφλομεδίλη 600 mg/ημέρα για 6 μήνες (n = 12) ή καμιά αγωγή (n = 11). Η δερματική αιματική ροή μελετήθηκε στα κάτω άκρα με Laser Doppler κατά την έναρξη της μελέτης και μετά από 3 και 6 μήνες. Προσδιορίστηκαν οι Doppler παράμετροι, όγκος, ροή και ταχύτητα. Στους ασθενείς που έλαβαν βουφλομεδίλη διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση του όγκου (p = 0,039) και μια τάση αύξησης της ταχύτητας και της ροής (p = 0,097 και για τις δύο παραμέτρους). Αντίθετα, στην ομάδα ελέγχου διαπιστώθηκε κατά το ίδιο διάστημα σημαντική ελάττωση στον όγκο και τη ροή (p = 0,045 και p = 0,027, αντίστοιχα) ενώ η ταχύτητα δεν μεταβλήθηκε (p = 0,150). Συμπερασματικά, σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2 χωρίς κλινικές εκδηλώσεις μίκρο- ή μακροαγγειοπάθειας, η βουφλομεδίλη φαίνεται να έχει ευνοϊκή επίδραση στην δερματική μικροκυκλοφορία, όπως αυτή εκτιμήθηκε από τη βελτίωση της δερματικής αιματικής ροής στον έλεγχο με Laser Doppler.