Περίληψη
Εισαγωγή. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να μελετηθεί η επίδραση της οντανσετρόνης στη διάρκεια του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού, που προκαλείται με τη χορήγηση του τοπικού αναισθητικού ροπιβακαίνη στη ραχιαία αναισθησία.Μέθοδος. Μελετήθηκαν 50 ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε διουρηθρική προστατεκτομή ή / και σε αφαίρεση θηλωμάτων της ουροδόχου κύστης. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες της οντανσετρόνης και στην ομάδα ελέγχου. Σε όλους τους ασθενείς έγινε ραχιαία αναισθησία με 2.2 ml ροπιβακαίνης 0.75%. Η ομάδα της οντανσετρόνης έλαβε 8mg per os το βράδυ της παραμονής του χειρουργείου και 8 mg ενδοφλεβίως 15 min πριν από τη ραχιαία αναισθησία. Στην ομάδα ελέγχου χορηγήθηκαν ταμπλέτα σακχαρίνης και φυσιολογικός ορός αντίστοιχα. Ακολούθησαν μετρήσεις ανά 30 min μετά τη ραχιαία αναισθησία για τον προσδιορισμό του κινητικού και του αισθητικού αποκλεισμού μέχρι την πλήρη αποκατάσταση της κίνησης των κάτω άκρων.Αποτελέσματα. Τριάντα λεπτά μετά τη ραχιαία καταγράφηκε και στ ...
Εισαγωγή. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να μελετηθεί η επίδραση της οντανσετρόνης στη διάρκεια του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού, που προκαλείται με τη χορήγηση του τοπικού αναισθητικού ροπιβακαίνη στη ραχιαία αναισθησία.Μέθοδος. Μελετήθηκαν 50 ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε διουρηθρική προστατεκτομή ή / και σε αφαίρεση θηλωμάτων της ουροδόχου κύστης. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες της οντανσετρόνης και στην ομάδα ελέγχου. Σε όλους τους ασθενείς έγινε ραχιαία αναισθησία με 2.2 ml ροπιβακαίνης 0.75%. Η ομάδα της οντανσετρόνης έλαβε 8mg per os το βράδυ της παραμονής του χειρουργείου και 8 mg ενδοφλεβίως 15 min πριν από τη ραχιαία αναισθησία. Στην ομάδα ελέγχου χορηγήθηκαν ταμπλέτα σακχαρίνης και φυσιολογικός ορός αντίστοιχα. Ακολούθησαν μετρήσεις ανά 30 min μετά τη ραχιαία αναισθησία για τον προσδιορισμό του κινητικού και του αισθητικού αποκλεισμού μέχρι την πλήρη αποκατάσταση της κίνησης των κάτω άκρων.Αποτελέσματα. Τριάντα λεπτά μετά τη ραχιαία καταγράφηκε και στις δύο ομάδες ο μέγιστος βαθμός αισθητικού και κινητικού αποκλεισμού, που ορίστηκε ως το δερμοτόμιο που υπήρχε μείωση της αίσθησης της αφής και της πίεσης. Όσο αφορά στην ομάδα της οντανσετρόνης ήταν το δερμοτόμιο Θ6 και το Θ8 για την ομάδα ελέγχου. Τα δερμοτόμια στα οποία καταγράφηκε πλήρης απουσία αίσθησης για την ομάδα της οντανσετρόνης ήταν το Θ9 και το Θ11 για την ομάδα ελέγχου αντίστοιχα. Η διάρκεια του αποκλεισμού αισθητικού και κινητικού δε διέφερε σημαντικά ανάμεσα στις δύο ομάδες σε όλη τη διάρκεια των μετρήσεων. Σε 11 από τους 22 και σε 16 από τους 24 ασθενείς υπήρχε αισθητικός αποκλεισμός στην ομάδα ελέγχου και οντανσετρόνης αντίστοιχα 180 min μετά τη ραχιαία αναισθησία. Κινητικός αποκλεισμός στο ίδιο χρονικό διάστημα δεν καταγράφηκε σε κανέναν από τους 24 στην ομάδα της οντανσετρόνης και σε 1 από τους 22 στην ομάδα ελέγχου.Συμπεράσματα. Η οντανσετρόνη, δεν είχε καμία συμμετοχή στον κινητικό ή αισθητικό αποκλεισμό, που προκλήθηκε μετά από ενδοραχιαία έγχυση ροπιβακαΐνης.Εισαγωγή. Η γκαμπαπεντίνη είναι ένα φάρμακο γνωστό για την αντιεπιλεπτική του δράση όσο και για την αναλγητική, ιδιαίτερα μετεγχειρητικά. Στερεοχημικά συγγενεύει με τον νευροδιανευροδιαβιβαστή GABA (γ-αμινοβουτυρικό οξύ) και αλληλεπιδρά με το GABA στις συνάψεις. Η αρχική υπόθεση ήταν, ότι είναι πιθανό να επιταχύνει την εγκατάσταση του υπαραχνοειδούς αποκλεισμού. Επιπρόσθετα, καταγράφηκε η επίδραση της γκαμπαπεντίνης στις αιμοδυναμικές παραμέτρους.Μέθοδος. 70 ασθενείς που θα υποβάλλονταν σε διουρηθρική προστατεκτομή ή σε αφαίρεση θηλωμάτων, υπό ραχιαία αναισθησία, τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες. Στους ασθενείς της ομάδας της γκαμπαπεντίνης χορηγούνταν την παραμονή του χειρουργείου κάψουλες γκαμπαπεντίνης 400 mg από τις 18.00 μμ, στις 00.00 πμ και στις 06.00 πμ την ημέρα της επέμβασης, συνολικά 1200 mg. Οι ασθενείς στην ομάδα ελέγχου ελάμβαναν αντίστοιχα εικονικό φάρμακο. Η ραχιαία αναισθησία έγινε και στις δύο ομάδες των ασθενών ακολουθώντας την ίδια τεχνική, με ροπιβακαίνη 0.75%, 2.2 mL. 30 min μετά τη ραχιαία αναισθησία ακολουθούσε εκτίμηση του κινητικού και του αισθητικού αποκλεισμού με τη μέθοδο Bromage και με αισθητήρα πίεσης αντίστοιχα. Όταν η αποδρομή του αισθητικού αποκλεισμού εντοπιζόταν στο δερμοτόμιο Ο4, δεν πραγματοποιούνταν περαιτέρω μετρήσεις. Παράλληλα, κάθε 30 min, υπήρχε καταγραφή της συστολικής και της διαστολικής πίεσης ,καθώς και της καρδιακής συχνότητας. Αποτελέσματα. Σε 26 από τους 32 ασθενείς, στην ομάδα της γκαμπαπεντίνης, και σε 25 από τους 33, στην ομάδα ελέγχου ο αισθητικός αποκλεισμός είχε υποχωρήσει στο Ο4 δερμοτόμιο 150 min μετά τη ραχιαία αναισθησία. Οι τιμές της συστολικής αρτηριακής πίεσης, ήταν χαμηλότερες στην ομάδα της γκαμπαπεντίνης p = 0.002 και p = 0.03 στα 60 min μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ οι τιμές της διαστολική