Η επίδραση της οντανσετρόνης και της γκαμπαπεντίνης στην υπαραχνοειδή αναισθησία

Abstract

Background. Ondansetron is a serotonin 5-HT3 receptor antagonist used mainly as an antiemetic. The aim of the study was to investigate a possible effect of ontansetron on the duration of motor and sensory block after intrathecal administration of ropivacaine.Methods. We studied 50 patients undergoing transurethral resection of prostate or/and resection of papillomas of the urinary bladder. In the evening before surgery all patients received either 8 mg oral ondansetron plus iv 8 mg ondansetron 15 min before subarachnoid anesthesia or placebo. Spinal anesthesia was induced with 2.2 ml of 0.75% plain ropivacaine. 30 min after the intrathecal injection of the local anesthetic and every other 30min, motor and sensory block were assessed. The endpoint of the measurements was the full recovery from the motor block.Results. The maximum level for sensory as well as for motor block was first assessed 30 min after spinal block induction by ropivacaine. The maximum level of the sensory block, defined as decreased sensation, was T8 in the control and T6 in the ondansetron group, and absence of sensation was defined as T11 and T9 for the control and the ondansetron groups, respectively. Block duration was also assessed 180 min after spinal anesthesia and motor block was detected in 1 of 22 and 0 of 24 in the control and ondansetron groups respectively.Conclusions. There was no clinical evidence of ondansetron on having any effect on the sensoy and motor block produced by ropivacain.Background. Gabapentin is an adjuvant analgesic and may enhance the spread of subarachnoid block. We investigated the effects of pretreatment with gabapentin on subarachnoid block characteristics and hemodynamics.Methods. Seventy patients undergoing transurethral procedures under subarachnoid anesthesia with 2.2 mL of 0.75% ropivacaine were randomly assigned to receive preoperatively 400 mg of gabapentin 6 hourly, up to a total dose of 1200 mg, or placebo. Sensory and motor blocks were assessed every 30 min until regression of sensory block to L4. At the same time intervals, systolic and diastolic arterial blood pressures and heart rate were recorded.Results. There were no differences between groups in the sensory block levels or degree of motor block. Sensory block 150 min after the subarachnoid injection had regressed to L4 in 26 of 32 patients in the gabapentin group and in 25 of the 33 patients in the control group. Systolic arterial blood pressure was decreased in the gabapentin group (p = 0.002 for the main effect of group, and p = 0.03 at 60 min between the groups). The diastolic arterial blood pressure did not differ between the groups, but overall, the heart rate was more rapid in the gabapentin group (p = 0.002, but only for baseline values between the groups, p = 0.036). Conclusions. Pretreatment with gabapentin had no effect on the spread of sensory block or the regression of motor block but was associated with lower systolic arterial blood pressure values in patients undergoing subarachnoid anesthesia with ropivacaine.

Εισαγωγή. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να μελετηθεί η επίδραση της οντανσετρόνης στη διάρκεια του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού, που προκαλείται με τη χορήγηση του τοπικού αναισθητικού ροπιβακαίνη στη ραχιαία αναισθησία.Μέθοδος. Μελετήθηκαν 50 ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε διουρηθρική προστατεκτομή ή / και σε αφαίρεση θηλωμάτων της ουροδόχου κύστης. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες της οντανσετρόνης και στην ομάδα ελέγχου. Σε όλους τους ασθενείς έγινε ραχιαία αναισθησία με 2.2 ml ροπιβακαίνης 0.75%. Η ομάδα της οντανσετρόνης έλαβε 8mg per os το βράδυ της παραμονής του χειρουργείου και 8 mg ενδοφλεβίως 15 min πριν από τη ραχιαία αναισθησία. Στην ομάδα ελέγχου χορηγήθηκαν ταμπλέτα σακχαρίνης και φυσιολογικός ορός αντίστοιχα. Ακολούθησαν μετρήσεις ανά 30 min μετά τη ραχιαία αναισθησία για τον προσδιορισμό του κινητικού και του αισθητικού αποκλεισμού μέχρι την πλήρη αποκατάσταση της κίνησης των κάτω άκρων.Αποτελέσματα. Τριάντα λεπτά μετά τη ραχιαία καταγράφηκε και στις δύο ομάδες ο μέγιστος βαθμός αισθητικού και κινητικού αποκλεισμού, που ορίστηκε ως το δερμοτόμιο που υπήρχε μείωση της αίσθησης της αφής και της πίεσης. Όσο αφορά στην ομάδα της οντανσετρόνης ήταν το δερμοτόμιο Θ6 και το Θ8 για την ομάδα ελέγχου. Τα δερμοτόμια στα οποία καταγράφηκε πλήρης απουσία αίσθησης για την ομάδα της οντανσετρόνης ήταν το Θ9 και το Θ11 για την ομάδα ελέγχου αντίστοιχα. Η διάρκεια του αποκλεισμού αισθητικού και κινητικού δε διέφερε σημαντικά ανάμεσα στις δύο ομάδες σε όλη τη διάρκεια των μετρήσεων. Σε 11 από τους 22 και σε 16 από τους 24 ασθενείς υπήρχε αισθητικός αποκλεισμός στην ομάδα ελέγχου και οντανσετρόνης αντίστοιχα 180 min μετά τη ραχιαία αναισθησία. Κινητικός αποκλεισμός στο ίδιο χρονικό διάστημα δεν καταγράφηκε σε κανέναν από τους 24 στην ομάδα της οντανσετρόνης και σε 1 από τους 22 στην ομάδα ελέγχου.Συμπεράσματα. Η οντανσετρόνη, δεν είχε καμία συμμετοχή στον κινητικό ή αισθητικό αποκλεισμό, που προκλήθηκε μετά από ενδοραχιαία έγχυση ροπιβακαΐνης.Εισαγωγή. Η γκαμπαπεντίνη είναι ένα φάρμακο γνωστό για την αντιεπιλεπτική του δράση όσο και για την αναλγητική, ιδιαίτερα μετεγχειρητικά. Στερεοχημικά συγγενεύει με τον νευροδιανευροδιαβιβαστή GABA (γ-αμινοβουτυρικό οξύ) και αλληλεπιδρά με το GABA στις συνάψεις. Η αρχική υπόθεση ήταν, ότι είναι πιθανό να επιταχύνει την εγκατάσταση του υπαραχνοειδούς αποκλεισμού. Επιπρόσθετα, καταγράφηκε η επίδραση της γκαμπαπεντίνης στις αιμοδυναμικές παραμέτρους.Μέθοδος. 70 ασθενείς που θα υποβάλλονταν σε διουρηθρική προστατεκτομή ή σε αφαίρεση θηλωμάτων, υπό ραχιαία αναισθησία, τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες. Στους ασθενείς της ομάδας της γκαμπαπεντίνης χορηγούνταν την παραμονή του χειρουργείου κάψουλες γκαμπαπεντίνης 400 mg από τις 18.00 μμ, στις 00.00 πμ και στις 06.00 πμ την ημέρα της επέμβασης, συνολικά 1200 mg. Οι ασθενείς στην ομάδα ελέγχου ελάμβαναν αντίστοιχα εικονικό φάρμακο. Η ραχιαία αναισθησία έγινε και στις δύο ομάδες των ασθενών ακολουθώντας την ίδια τεχνική, με ροπιβακαίνη 0.75%, 2.2 mL. 30 min μετά τη ραχιαία αναισθησία ακολουθούσε εκτίμηση του κινητικού και του αισθητικού αποκλεισμού με τη μέθοδο Bromage και με αισθητήρα πίεσης αντίστοιχα. Όταν η αποδρομή του αισθητικού αποκλεισμού εντοπιζόταν στο δερμοτόμιο Ο4, δεν πραγματοποιούνταν περαιτέρω μετρήσεις. Παράλληλα, κάθε 30 min, υπήρχε καταγραφή της συστολικής και της διαστολικής πίεσης ,καθώς και της καρδιακής συχνότητας. Αποτελέσματα. Σε 26 από τους 32 ασθενείς, στην ομάδα της γκαμπαπεντίνης, και σε 25 από τους 33, στην ομάδα ελέγχου ο αισθητικός αποκλεισμός είχε υποχωρήσει στο Ο4 δερμοτόμιο 150 min μετά τη ραχιαία αναισθησία. Οι τιμές της συστολικής αρτηριακής πίεσης, ήταν χαμηλότερες στην ομάδα της γκαμπαπεντίνης p = 0.002 και p = 0.03 στα 60 min μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ οι τιμές της διαστολικής πίεσης δεν διέφεραν στατιστικά σημαντικά, ανάμεσα στις δύο ομάδες. Οι τιμές της καρδιακής συχνότητας, ήταν υψηλότερες στην ομάδα της γκαμπαπεντίνης, μόνο όμως σε αυτές τις τιμές που καταγράφηκαν πριν από τη ραχιαία αναισθησία p = 0.002 και p = 0.036 για τις δύο ομάδες.Συμπεράσματα. Η γκαμπαπεντίνη δεν είχε καμία επίδραση τόσο στην εγκατάσταση του αισθητικού αποκλεισμού, όσο και στην αποδρομή του κινητικού. Επιπλέον οι τιμές της συστολικής αρτηριακής πίεσης ήταν συνολικά χαμηλότερες στους ασθενείς που έλαβαν προεγχειρητικά γκαμπαπεντίνη.