Αιμοδυναμικές μεταβολές και περιεγχειρητική οξυγόνωση των ιστών σε επεμβάσεις ανευρυσμάτων κοιλιακής αορτής

Abstract

Purpose: The evaluation of the effect of combined general-epidural anesthesia with continuous epidural postoperative analgesia and of general anesthesia alone with intravenous postoperative analgesia on hemodynamic status and splanchnic perfusion in patients undergoing abdominal aortic aneurysm repair. Material and Methods: Thirty patients undergoing abdominal aortic aneurysm repair were randomized into two groups: patients in group A received general anesthesia with intavenus postoperative analgesia and patients in group Β received combined general-epidural anesthesia with epidural postoperative analgesia. Two tonometers were placed, one in stomach and one in sigmoid colon. Hemodynamic parameters were monitored with impedance cardiography method. Hemodynamic parameters were recorded before general anesthesia (T0), before aortic clamp (T1), 20 minutes after aortic clamp (T2), 10 minutes after declamp (T3), before tracheal extubation (T4), 2 hours (T5), 6 hours (T6), 12 hours (T7) and 24 hours (T8) postoperatively. Tonimetric parameters were recorded at T1-T8. We also evaluated lactic acid values at T0-T8. Results: There were no differences in demographic and perioperative data between groups. There was a significant difference between groups in phi-sigmoid values with lower values in group A during aortic clamp T2 (p=0.005), after declamp T3 (p=0.011), before tracheal extubation T4 (p=0.004), at 2 hours T5 (p=0.017) and 6 hours postoperatively T6 (p=0.017). Significant difference between groups was recorded in PGC02-sigmoid, with higher values in group A at T2 (p=0.002), T3 (p=0.031), T4 (p=0.034), T5 (p=0.017) και T6 (p=0.038). PRPA-sigmoid was different between groups at T2 (p=0.004), T3 (p=0.014), T4 (p=0.007) and T8 (p=0.024). Tonometric parameters in stomach were similar between groups. There were intragroup differences in hemodynamic parameters but without difference between groups. Arterial lactate was different between groups at T5 and T6 with higher values in group A. Conclusion: Combined general-epidural anesthesia with postoperative continuous epidural analgesia results in better splanchnic perfusion in patients undergoing abdominal aortic aneurysm repair.

Σκοπός: Η αξιολόγηση της επίδρασης της συνδυασμένης γενικής-επισκληριδίου αναισθησίας και επισκληριδίου μετεγχειρητικής αναλγησίας στην αιμοδυναμική κατάσταση των ασθενών και στη σπλαχνική αιμάτωση και οξυγόνωση σε επεμβάσεις ανευρυσμάτων κοιλιακής αορτής. Υλικό-Μέθοδος: Τριάντα ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επέμβαση ανευρύσματος κοιλιακής αορτής, κάτωθεν των νεφρικών αρτηριών, χωρίστηκαν τυχαία σε δυο ομάδες: ομάδα Α (γενική αναισθησία και ενδοφλέβια μετεγχειρητική αναλγησία) και ομάδα Β (συνδυασμένη γενική-επισκληρίδια αναισθησία και επισκληρίδια μετεγχειρητική αναλγησία). Η παρακολούθηση των ασθενών περιεγχειρητικά περιελάμβανε δύο τονόμετρα (στόμαχο και σιγμοειδές), όπου αξιολογούσαμε τις παραμέτρους της τονομετρίας, καταγραφή καρδιακής παροχής με τη μέθοδο της βιοαντίστασης καθώς και συνεχή καταγραφή ζωτικών σημείων. Καταγραφή των αιμοδυναμικών παραμέτρων γινόταν πριν την εισαγωγή στην αναισθησία (ΤΟ), πριν τον αποκλεισμό της κοιλιακής αορτής (Τ1), 20 λεπτά μετά τον αποκλεισμό (Τ2), 10 λεπτά μετά την άρση του αποκλεισμού (Τ3), πριν την αποσωλήνωση (Τ4), 2 ώρες (Τ5), 6 ώρες (Τ6), 12 ώρες (Τ7) και 24 ώρες (Τ8) μετεγχειρητικά. Καταγραφή των παραμέτρων τονομετρίας έγινε στις χρονικές στιγμές ΤΙ-Τ8. Επιπλέον καταγράφηκαν οι τιμές γαλακτικού οξέως στο αρτηριακό αίμα στις χρονικές στιγμές Τ0-Τ8. Αποτελέσματα: Οι ομάδες δεν διέφεραν ως προς τα δημογραφικά χαρακτηριστικά καθώς και στα περιεγχειρητικά στοιχεία. Σημαντικά μεγαλύτερη ποσότητα αίματος έλαβαν οι ασθενείς στην Ομάδα Α. Μεταξύ των δύο ομάδων παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά με χαμηλότερες τιμές phi σιγμοειδούς στην Ομάδα Α κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού Τ2 (ρ=0.005), μετά την άρση του αποκλεισμού Τ3(ρ=0.011), πριν την αποσωλήνωση των ασθενών Τ4 (ρ=0.004), στις δυο ώρες Τ5 (ρ=0.017) και 6 ώρες μετεγχειρητικά Τ6 (ρ=0.017). Στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δυο ομάδων με υψηλότερες τιμές στην Ομάδα Α στις τιμές PGCO2-σιγμοειδούς προέκυψε στις Τ2 (ρ=0.002), Τ3 (ρ==0.031), Τ4 (ρ=0.034), Τ5 (ρ=0.017) και Τ6 (ρ=0.038). Όσον αφορά τις τιμές του PRPA-σιγμοειδούς στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού (ρ=0.004), μετά την άρση του αποκλεισμού (ρ=0.014), στο τέλος της επέμβασης (ρ=0.007) και στις 12 ώρες μετεγχειρητικά (ρ=0.024). Η τονομετρία στο στόμαχο δεν ανέδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο ομάδων. Οι αιμοδυναμικές παράμετροι παρουσίασαν μεταβολές στην ίδια ομάδα στις διάφορες χρονικές στιγμές, αλλά δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές μεταξύ των δυο ομάδων. Στατιστικά σημαντικά αύξηση στην τιμή του γαλακτικού οξέος παρατηρήθηκε και στις δυο ομάδες με αύξηση της τιμής, μετά την άρση του αποκλεισμού και μέχρι και 12 ώρες μετεγχειρητικά σε σχέση με την προεγχειρητική τιμή. Μεταξύ των δύο ομάδων παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στις 2 και 6 ώρες μετεγχειρητικά με μεγαλύτερες τιμές γαλακτικού οξέος στην ομάδα Α. Συμπέρασμα: Η συνδυασμένη γενική-επισκληρίδιος αναισθησία με επισκληρίδιο μετεγχειρητική αναλγησία με λεβοβουπιβακαίνη και φεντανύλη έχει θετική επίδραση στη σπλαχνική άρδευση σε ασθενείς που υποβάλλονται σε επεμβάσεις ανευρυσμάτων κοιλιακής αορτής.