Η επίδραση της έκκεντρης προπόνησης σε δείκτες μυϊκής βλάβης και οξειδωτικού στρες

Abstract

Antioxidant supplementation is quite often among athletes in an attempt to counteract the increased production of free radicals during exercise and especially after exercise-induced muscle damage (eccentric). Recently an increasing number of studies reported negative effects of antioxidant supplementation on the training and cellular adaptations to chronic exercise. The aim of the present study was to investigate the effects of vitamin C and E supplementation on muscle performance, blood and muscle redox status, hemolysis and blood lipid profile in both trained and untrained individuals after acute and chronic exercise. After previous investigations of our group, a specific type of exercise was applied (eccentric) in order to produce long lasting and extensive changes in all biomarkers and examine more easily any effects of antioxidant supplementation. In a double-blinded fashion, participants received either a daily oral supplementation of vitamin C and vitamin E (n=14) or placebo (n=14) for eleven weeks. Following baseline tests, volunteers performed an eccentric exercise session two times per week for four weeks. Before and after the chronic eccentric exercise volunteers were subjected to one session of acute eccentric exercise, and physiological measurements were performed as well as blood samples and muscle biopsies (from 8 participants) were collected. The present results failed to support any effect of antioxidant supplementation; eccentric exercise similarly modified muscle damage and performance, blood redox status, hemolysis and lipid profile in both supplemented and non-supplemented groups. This is despite the fact that eccentric exercise induced marked changes in muscle damage and performance as well as redox status and lipid profile for several days after exercise. The complete lack of any effect on the physiological and biochemical outcome measures employed questions the validity of using orally antioxidant supplementation as redox modulators of muscle and redox status in healthy humans. Moreover, the lack of any effect of antioxidant supplementation on training and cellural adaptation to exercise observed in this study, opposed previous studies suggesting that antioxidant may block training adaptations.

Η λήψη βιταμινών ως διατροφικό συμπλήρωμα αποτελεί μια ευρέως διαδεδομένη τακτική στο χώρο του αθλητισμού. Κύριος σκοπός αυτής της λήψης είναι η αντιστάθμιση της αυξημένης παραγωγής ελευθέρων ριζών που παρατηρείτε κατά την διάρκεια της άσκησης και ιδιαίτερα μετά από άσκηση που προκαλεί μυϊκή βλάβη (έκκεντρη). Εντούτοις, το τελευταία διάστημα αρκετές έρευνες αναφέρουν ότι η λήψη αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων εμποδίζει την εμφάνιση προπονητικών και κυτταρικών προσαρμογών μετά από χρόνια άσκηση. Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να εξετάσει την επίδραση που έχει η συμπληρωματική λήψη βιταμινών C και E στην μυϊκή απόδοση, στην οξειδοαναγωγική κατάσταση, σε δείκτες αιμόλυσης και στο λιπιδαιμικό προφίλ σε απροπόνητους και προπονημένους άνδρες, μετά από οξεία και χρόνια έκκεντρη άσκηση. Με βάση προηγούμενες μας παρατηρήσεις, επιλέχθηκε να χρησιμοποιηθεί ένα ιδιαίτερο είδος άσκησης (έκκεντρη) με σκοπό να προκληθούν σημαντικές και παρατεταμένες μεταβολές σε όλους τους δείκτες που χρησιμοποιήθηκαν και έτσι να μελετηθούν πιο εύκολα πιθανές επιδράσεις των αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων. Μέσω μίας διπλά τυφλής διαδικασίας οι συμμετέχοντες έλαβαν είτε ένα μίγμα 1 g βιταμίνης C και 400 IU βιταμίνης E (n=14) ή εικονικό σκεύασμα (n=14) καθημερινά για 11 εβδομάδες. Μετά τις αρχικές αξιολογήσεις, οι συμμετέχοντες εκτέλεσαν ένα πρόγραμμα έκκεντρης προπόνησης δυο φορές την εβδομάδα για διάστημα τεσσάρων εβδομάδων. Πριν και μετά την έκκεντρη προπόνηση οι συμμετέχοντες εκτέλεσαν ένα πρωτόκολλο οξείας έκκεντρης άσκησης, ενώ φυσιολογικές μετρήσεις είχαν πραγματοποιηθεί και δείγματα αίματος και μυϊκού ιστού (από 8 συμμετέχοντες) είχαν συλλεχθεί. Τα αποτελέσματα της παρούσας διατριβής δεν υποστηρίζουν οποιαδήποτε επίδραση της λήψης αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων στις παραμέτρους που αξιολογήθηκαν. Η έκκεντρη άσκηση με παρόμοιο τρόπο και στις δυο ομάδες προκάλεσε αλλαγές στους δείκτες μυϊκής απόδοσης και βλάβης, στους δείκτες οξειδοαναγωγικής κατάστασης, αιμόλυσης και στο λιπιδαιμικό προφίλ. Αυτό παρατηρήθηκε, παρά το γεγονός ότι η έκκεντρη άσκηση επέφερε σημαντικές και παρατεταμένες αλλαγές στους δείκτες μυϊκής βλάβης, οξειδωτικού στρες και λιπιδαιμικού προφίλ για μέρες μετά το τέλος της. Η παντελής απουσία οποιασδήποτε επίδρασης της λήψης διαιτητικών αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων στα αποτελέσματα των παραμέτρων που χρησιμοποιήθηκαν, αμφισβητεί το ρόλο αυτών των μορίων ως ρυθμιστές της οξειδοαναγωγικής κατάστασης του μυός και του οργανισμού σε υγιείς ανθρώπους. Επιπλέον, η απουσία αρνητικών επιδράσεων των αντιοξειδωτικών σκευασμάτων στις προπονητικές και κυτταρικές προσαρμογές που επήλθαν με την άσκηση, απορρίπτει την άποψη ότι τα αντιοξειδωτικά μπορούν να εμποδίσουν την εμφάνιση αυτών των προσαρμογών.