Προγνωστικοί παράγοντες σε προχωρημένο καρκίνο του στομάχου

Abstract

Background: Most patients with gastric cancer present with locally advanced or metastatic disease on diagnosis, despite the availability of advanced imaging techniques. For patients with unresectable disease at time of diagnosis and for those whose disease recurs after primary therapy, gastric cancer is incurable and therapy is palliative. The aim of this study was to investigate possible prognostic factors of survival in such patients. Methods: 311 such patients were studied retrospectively. 19 potential prognostic variables such as demographics, clinical parameters, biochemical markers and treatment modality were examined. Results: On multivariate analysis favorable factors of response to chemotherapy were: younger age, lymph node metastases, absence of liver metastases, good performance status, normal CA19.9, LDH and albumin values. Unfavorable factors that influenced survival increasing the risk of death were: liver metastases, local recurrence, abdominal and peritoneal metastases, poor performance status, increased CA19.9 and LDH values, blood transfusion and weight loss >10%. Factors that unfavorably influenced both response to chemotherapy (by decreasing its efficiency) and survival (by increasing the risk of death) were: presence of liver metastases, poor performance status, increased LDH and CA19.9 values. Conclusion: We defined factors that are related to the outcome in patients with metastatic, unresectable gastric cancer undergoing chemotherapy. We conclude that in the above setting the main factors that may improve survival and response to therapy are normal LDH and CA19.9 values, absence of liver metastases and good performance status.

ΣΚΟΠΟΣ Οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο του στομάχου κατά τη στιγμή της διάγνωσης έχουν τοπικά προχωρημένη ή μεταστατική νόσο, παρά τις προηγμένες διαγνωστικές μεθόδους. Στους ασθενείς με ανεγχείρητη νόσο κατά τη διάγνωση και σε εκείνους που η νόσος υποτροπιάζει μετά από πρωτογενή θεραπεία, η νόσος θεωρείται μη ιάσιμη και η θεραπεία είναι παρηγορητική. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών προγνωστικών παραγόντων επιβίωσης σε αυτούς τους ασθενείς. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ Μελετήθηκαν αναδρομικά 311 ασθενείς σε υλικό αρχείου και εξετάστηκαν 19 προγνωστικές παράμετροι (δημογραφικές και κλινικές παράμετροι, βιοχημικοί δείκτες και θεραπευτικές μέθοδοι). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Σε πολυπαραγοντική ανάλυση οι παράμετροι που ευνοούσαν την ανταπόκριση στη θεραπεία ήταν η μικρή ηλικία, οι λεμφαδενικές μεταστάσεις, η απουσία ηπατικών μεταστάσεων, η καλή γενική σωματική κατάσταση (Performance status), τα φυσιολογικά επίπεδα CA19.9, LDH και αλβουμίνης. Παράγοντες που επηρέαζαν δυσμενώς την επιβίωση ήταν οι ηπατικές μεταστάσεις, η τοπική υποτροπή, οι κοιλιακές και περιτοναϊκές μεταστάσεις, το μειωμένο Performance Status, τα αυξημένα επίπεδα CA19.9 και LDH, η μετάγγιση αίματος και η απώλεια βάρους >10%. Οι παράμετροι που επηρέαζαν δυσμενώς τόσο την ανταπόκριση στη θεραπεία όσο και την επιβίωση ήταν η ύπαρξη ηπατικών μεταστάσεων, το μειωμένο Performance Status, τα υψηλά επίπεδα του δείκτη CA19.9 και της LDH. Οι παράγοντες αυτοί σε συνδυασμό είναι στοιχεία πολύ προχωρημένης νόσου. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Καθορίσαμε τους παράγοντες που σχετίζονται με την επιβίωση ασθενών με μεταστατικό, ανεγχείρητο καρκίνο του στομάχου υπό χημειοθεραπεία. Καταλήγουμε ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες που ευνοούν την επιβίωση και την ανταπόκριση στη θεραπεία είναι τα φυσιολογικά επίπεδα LDH και CA19.9, η καλή γενική σωματική κατάσταση και η απουσία ηπατικών μεταστάσεων.