Μέθοδος πρόβλεψης δύσκολου αεραγωγού σε παιδιά νηπιακής και σχολικής ηλικίας

Abstract

The most important factor for a surgical operation to be successful is the implementation of appropriate and adequate anaesthesia, thereby ensuring the conditions necessary for the surgical team to deal with the patient’s problem. The critical factors for a successful anaesthesia are its sufficient duration, as well as avoiding causing damage on the patient. International experience has revealed that the appropriate preparation for difficult intubation could and should limit down the risks and negative implications. Thus the Anaesthesiologist should be able to predict effectively the cases of difficult intubation and to ensure the availability of competent staff and equipment necessary for such occasions. Especially, as far as children are concerned, the complications of difficult intubation could result in extremely harmful consequences of permanent character on children’s health. The factors that most commonly raise the above mentioned risks for children are the special somatometric features and the frequent diseases and symptoms from the oropharynx and upper respiratory system, in addition to the high consumption of oxygen which could accelerate hypoxemia in young patients. In addition, the lower functional residual respiratory capacity accelerates the appearance of hypoxemia and endangers very quickly even the life of the child. For all these reasons, it is clear that the appropriate preparation for dealing with difficult intubations is of pivotal importance to the Anaesthesiologist. The objective of the present study is the development of a properly structured methodology of clinical examination that should result in reliable prognosis of difficult intubation in children. For this purpose a number of appropriate parameters and indices have been chosen, regarding demographic features, findings from the oropharynx and somatometric characteristics of the young patients. More specifically, the parameters are the following: Demographic features such as age, gender, height, weight and Body Mass Index (BMI), Findings from physical examination, such as the Mallampati Classification with and without voicing and the degree of laryngoscopic viewing according to Cook and Somatometric features, such as the ratios of thyreomental length to height, oral opening to height, and perimeter of neck to the mentosternal length, the range of moving ability of the cervical spine, the existence of overbite and prominent incisors. The parameters above have been measured and calculated in a sample of 833 children older than 3 years old, which were all prepared to undergo general anaesthesia for surgical operations. The results of the measurements and calculations of these parameters have been analysed according to the type of intubation (difficult – easy intubation). .................................................................

Καθοριστικό παράγοντα επιτυχίας μιας χειρουργικής επέμβασης αποτελεί η επίτευξη κατάλληλης και επαρκούς αναισθησίας, η οποία θα διασφαλίσει στον χειρουργό την δυνατότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος του ασθενούς. Η επιτυχής αναισθησία προϋποθέτει, τόσο την επίτευξη της αναισθητοποίησης του ασθενούς για όσο χρονικό διάστημα απαιτεί η χειρουργική επέμβαση, όσο και την αποφυγή πρόκλησης βλαβών στον ασθενή. Σε κάθε περίπτωση οι τυχόν δυσκολίες της διασωλήνωσης του ασθενούς (εμφάνιση δύσκολου αεραγωγού) επιτείνουν τους κινδύνους δημιουργίας ανεπιθύμητων προβλημάτων. Η διεθνής εμπειρία, μάλιστα, έχει καταλήξει ότι η κατάλληλη προετοιμασία για την αντιμετώπιση της δύσκολης διασωλήνωσης / δύσκολου αεραγωγού είναι δυνατόν να περιορίσει σημαντικά τους κινδύνους και τις αρνητικές επιπτώσεις. Κατά συνέπεια ο Αναισθησιολόγος θα πρέπει να μεριμνά για την αποτελεσματική πρόγνωση του δύσκολου αεραγωγού / δύσκολης διασωλήνωσης, ώστε να εξασφαλίζει την διαθεσιμότητα του απαραίτητου προσωπικού και εξοπλισμού για την με επιτυχία διεκπεραίωση της αναισθησίας και της ολοκλήρωσης της επέμβασης. Ειδικότερα στα παιδιά, τα προβλήματα και οι επιπτώσεις της δύσκολης διασωλήνωσης είναι δυνατόν να έχουν ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά τους και οι συνήθεις παθήσεις / συμπτώματα του στοματοφάρυγγα / αναπνευστικού συστήματος, σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη κατανάλωση οξυγόνου, γεγονός, που επιταχύνει την υποξαιμία, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για υψηλότερης επικινδυνότητας καταστάσεις, σε περίπτωση αδυναμίας αποτελεσματικού χειρισμού του αεραγωγού / της διασωλήνωσης. Επιπρόσθέτα, η χαμηλότερη σε απόλυτο αριθμό λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα (Λ.Υ.Χ.) επισπεύδει την εμφάνιση της υποξαιμίας και θέτει πολύ γρήγορα σε κίνδυνο, ακόμη και την ζωή του παιδιού - ασθενούς. Ως εκ τούτου, η επιτυχής πρόγνωση της δύσκολης διασωλήνωσης στα παιδιά και η κατάλληλη σχετική προετοιμασία για την αντιμετώπιση της, αποκτά κρίσιμη σημασία για τον αναισθησιολόγο. Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό την διαμόρφωση μιας κατάλληλα δομημένης μεθοδολογίας κλινικής εξέτασης, η οποία να παρέχει με υψηλή αξιοπιστία την δυνατότητα πρόγνωσης της δύσκολης διασωλήνωσης στα παιδιά. Προς τον σκοπό αυτό επιλέχθηκε ένα σύνολο από κατάλληλες παραμέτρους / δείκτες που αφορούν σε δημογραφικά χαρακτηριστικά, επισκοπικά ευρήματα του στοματοφάρυγγα και σωματομετρικά χαρακτηριστικά παιδιών ασθενών. .....................................................................................................