Εκπαίδευση και επαγγελματική αποκατάσταση των ατόμων με ειδικές ανάγκες (κινητικές αναπηρίες - κώφωση - μεσογειακή αναιμία)

Abstract

Στην παρούσα έρευνα θα ασχοληθούμε με την πιο ευαίσθητη και νευραλγική ομάδα ατόμων με ειδικές ανάγκες. Πιο συγκεκριμένα, θα ασχοληθούμε με τα προβλήματα των παιδιών που γεννήθηκαν με μεσογειακή αναιμία, κώφωση, ή κάποια ανωμαλία στις κινητικές τους δεξιότητες. Αφού επιχειρήσουμε μια παρουσίαση του βιολογικού προφίλ του προβλήματος στο πρώτο μέρος της παρούσας, θα εμβαθύνουμε στο πως αυτές o l ιδιαιτερότητες επηρεάζουν τον ψυχισμό του πάσχοντος και θα αναλύσουμε το τρόπο αποκατάστασης τους. Με τον όρο «κινητικά ανάπηρος» εννοούμε το άτομο που έχει περιορισμένες ή καταργημένες τις φυσικές του ικανότητες, ώστε ναμπορεί να ανταποκριθεί στις καθημερινές του δραστηριότητες και στις απαιτήσεις της εργασίας του. Παρουσιάζει έτσι μειωμένη ικανότητα στη συμβολή του στην κοινωνική ζωή, στην επαγγελματικήτου απασχόληση και στην ικανότητα να χρησιμοποιήσει τις κάθε είδους προσφορές και υπηρεσίες που του προσφέρει η Πολιτεία και γενικά η κοινωνία στην οποία ζει. Η σωματική αναπηρία προκαλεί πολλά προβλήματα, κοινωνικά, επαγγελματικά και ψυχολογικά, που η αντιμετώπιση τους αποτελείστοιχειώδες καθήκον όχι μόνο για τον ανάπηρο, αλλά κυρίως για το κοινωνικό σύνολο. Το σύνδρομο «κινητική αναπηρία» ενδιαφέρει από τη φύση του σε πρώτη φάση την Ιατρική. Για να αποδοθούν τα άτομα αυτά στην κοινωνία αυτάρκη και χρήσιμα μέλη της, η ιατρική επιστήμηαναγκάστηκε να διευρύνει τους ορίζοντες της και να προσθέσει στις δύο προϋπάρχουσες φάσεις της, δηλαδή την προληπτική και τη θεραπευτική και μια τρίτη, την αποκατάσταση. Παλαιότερα για τον γιατρό, ήταν αρκετό να διαγνώσει και στη συνέχεια να θεραπεύσει με τη χορήγηση των απαραίτητων φαρμάκων ή με κάποια χειρουργική επέμβαση, όπου αυτό ήταν δυνατόν. Σήμεραεκτός από την κύρια πάθηση του ασθενή, ο γιατρός ασχολείται με τα κοινωνικά και τα επαγγελματικά του προβλήματα και προσπαθεί εκμεταλλευόμενος όσο μπορεί τις ικανότητες που του έχουν απομείνει, να τον εκπαιδεύσει να ζήσει σαν ένα χρήσιμο μέλος της κοινων ίας. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στη θεραπεία αποκαταστάσεως δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με τις παραδοσιακές μεθόδους που μέχρι χθες εφαρμόζαμε. Χρειάστηκε ναγίνει μια αναθεώρηση του είδους και του τρόπου εφαρμογής των υπηρεσιών μας. Χρειάζεται μια ομάδα ειδικών που με τις γνώσεις, την πείρα, την αγάπη για τον συνάνθρωπο, να ενεργούν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος, με σκοπό να βοηθήσουν τον άρρωστο να επιτύχει ένα μεγάλο βαθμό λειτουργικών ικανοτήτων και να προσαρμοσθεί ψυχικά και κοινωνικά στη ζωή στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του. Είναι απαραίτητη η καλή διάθεση για μια πραγματική και δημιουργική συνεργασία όλων, χωρίς να ξεχνούν ποτέ ότι εκείνος που έχει τον κύριο λόγο και είναι περισσότερο από συνεργάτης είναι ο ίδιος ο ανάπηρος του οποίου την αποκατάσταση επιδιώκουμε. Θα πρέπει όμως να πεισθεί, να λάβει μέρος στο πρόγραμμα που του προτείνουμε. Η παρούσα εργασία είναι η πρώτη μέχρι στιγμής που ασχολείται με την εκπαίδευση και αποκατάσταση των τριών αυτών κατηγοριών ατόμων με ειδικές ανάγκες και που ερευνά τις δυσκολίες ένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο μέσα από το πρίσμα της εργασιακής ένταξης, ειδικά σε μια περίοδο όπου η ανταγωνιστικότητα στην αγορά εργασίας έχει ανέλθει σε πρωτόγνωρα επίπεδα και η ανεργία μοιάζει να είναι ανίατη. Έχει γίνει προσπάθεια να ομαδοποιηθούν τα επιμέρους χαρακτηριστικά της κάθε μιας από τις τρεις αυτές ομάδες ατόμων με ειδικές ανάγκες, για να αντιμετωπιστούν συνολικά και να αμβλυνθούν ώστε να προσφερθεί μια ευκαιρία στα άτομα αυτά για επιτυχημένη ένταξη στο εργατικό δυναμικό.