Μελέτη με μαγνητική τομογραφία των δομών του υπερσκηνιδίου χώρου και του οπισθίου κρανιακού βόθρου σε βρέφη με και χωρίς περικοιλιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια

Abstract

The progress of myelination was evaluated by measuring the MTR in 125 preterm subjects with normal brain MR (group I) (64 males, 61 females) (gestational, corrected age 33±2.4 weeks, 7.7±5.1 months respectively) and compared with 28 PVL preterm subjects (group II) (16 males, 12 females) (gestational, corrected age 30.7±2.5 weeks, 3.1±2.9 years respectively). In normal subjects the MTR increases in the genu and splenium of the corpus callosum, the white matter of the frontal and occipital lobes, the thalamus, and the caudate nucleus following a monoexpoxential function model. In PVL subjects, the MTR of the white-matter structures follows the same monoexponential function model, but abnormalities are observed in the splenium of the corpus callosum and in the basal ganglia. Regional measurements of the corpus callosum, vermis, cerebellum and pons were obtained and their relationship with the severity of PVL and perinatal risk factors was studied, in 33 preterm PVL subjects (18 males, 15 females) (gestational, corrected age 31±2 2 weeks, 1.4±1.3 years respectively). Twenty seven age- and sex-matched full-term subjects were used as control group. All regional brain measurements, except that of the vermis, were significantly lower in PVL subjects than in controls. The vermis size seems normal, except in cases of subjects with gestational age ≤28 weeks, severe hypotension and large patent ductus arteriosus (PDA). In the latter group there is significant correlation between the duration of mechanical ventilation and the size of the vermis, pons and cerebellum. The signal intensity of the pituitary was measured in 121 preterm subjects (66 males, 55 females) (gestational, chronological, corrected age 32.8±2.7 weeks, 6.9±3.9 months, 5.2±3.8 months respectively), adequately hydrated. The signal intensity of the anterior and posterior lobe of the gland was evaluated relative to that of the vermis white matter and it was found that the adeno-hypophysis appears hyperintense in preterm subjects until the second month of corrected age. The adenohypophyseal and neurohypophyseal signals decrease during the first year of age. The height of the pituitary gland was measured in 86 preterm subjects (46 males, 40 females) (gestational, corrected age 32.3±2.85 weeks, 0.76±0.42 years respectively) and compared with 70 age- and sex-matched full-term controls. The pituitary gland is higher in preterm subjects than in the full term ones and is not affected by parameters such as SGA, AGA and PVL.

Η πρόοδος της μυελίνωσης αξιολογήθηκε με τη μέτρηση του MTR σε 125 πρόωρα με φυσιολογική Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου (ομάδα Ι) (64 άρρενα, 61 θήλεα) (ηλικίας κύησης 33±2.4 εβδομάδες, διορθωμένης ηλικίας 7.7±5.1 μήνες) και συγκρίθηκε με 28 PVL πρόωρα (ομάδα II) (16 άρρενα, 12 θήλεα) (ηλικίας κύησης 30.7±2.5 εβδομάδες, διορθωμένης ηλικίας 3.1±2.9 έτη). Στα φυσιολογικά πρόωρα το MTR στο γόνυ και το σπληνίο του μεσολόβιου, στην λευκή ουσία του μετωπιαίου και ινιακού λοβού, στον θάλαμο και στον κερκοφόρο πυρήνα, αυξάνει μονοεκθετικά με την ηλικία. Στα PVL πρόωρα, το MTR στις δομές της λευκής ουσίας ακολουθεί την ίδια μονοεκθετική εξίσωση. Ανωμαλίες παρατηρούνται στο σπληνίο του μεσολόβιου και στα βασικά γάγγλια. Πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις των διαστάσεων του μεσολόβιου, του σκώληκα, της παρεγκεφαλίδας, και της γέφυρας και αξιολογήθηκε η σχέση τους με την σοβαρότητα της PVL και με περιγεννητικούς παράγοντες κινδύνου, σε 33 πρόωρα PVL (18 άρρενα, 15 θήλεα) (ηλικίας κύησης 31±2.2 εβδομάδες, διορθωμένης ηλικίας 1.4±1.3 έτη). Για σύγκριση χρησιμοποιήθηκαν 27 τελειόμηνα παρόμοιας ηλικίας και φύλου. Οι διαστάσεις όλων των δομών πλην του σκώληκα, ήταν σημαντικά μικρότερες στα PVL πρόωρα απ' ότι στα τελειόμηνα. Η επιφάνεια του σκώληκα έμοιαζε ανεπηρέαστη εκτός των περιπτώσεων προώρων ηλικίας κύησης ≤28 εβδομάδες, σοβαρής υπότασης και κλινικά σημαντικού βοτάλειου πόρου (PDA). Στις περιπτώσεις αυτές, υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ της διάρκειας μηχανικής αναπνοής και των διαστάσεων του σκώληκα, της γέφυρας και της παρεγκεφαλίδας. Η ένταση σήματος της υπόφυσης μετρήθηκε σε 121 πρόωρα (66 άρρενα, 55 θήλεα) (ηλικίας κύησης 32.8±2.7 εβδομάδες,, χρονολογικής ηλικίας 6.9±3.9 μήνες και διορθωμένης ηλικίας 5.2±3.8 μήνες), επαρκώς ενυδατωμένα. Η ένταση σήματος του πρόσθιου και οπίσθιου λοβού της υπόφυσης αξιολογήθηκε σε σχέση με αυτή της λευκής ουσίας του σκώληκα της παρεγκεφαλίδας και βρέθηκε ότι η αδενοϋπόφυση εμφανίζει υψηλής έντασης σήμα στα πρόωρα μέχρι το δεύτερο μήνα διορθωμένης ηλικίας. Η ένταση σήματος της αδενοϋπόφυσης και της νευροϋπόφυσης ελαττώνονται κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ζωής. Το ύψος της υπόφυσης μετρήθηκε σε 86 πρόωρα (46 άρρενα, 40 θήλεα) (ηλικίας κύησης 32.3±2.85 εβδομάδες, διορθωμένης ηλικίας 0.76±0.42 έτη) και συγκρίθηκε με 70 τελειόμηνα μάρτυρες, παρόμοιας ηλικίας και φύλου. Το ύψος της υπόφυσης, είναι μεγαλύτερο στα πρόωρα από τα τελειόμηνα και δεν επηρεάζεται από παράγοντες όπως SGA, AGA και PVL.