Μικροβιακοί παράγοντες που απομονώνονται στα πτύελα χρόνιων αποφρακτικών ασθενιών κατά τη διάρκεια παροξύνσεων της νόσου τους και ευαισθησία τους στα κοινά αντιβιοτικά

Abstract

Aim: To examine sputum microbiologic profile in COPD exacerbations and its relationship with indexes of severity of disease and severity of exacerbation. The antibiotic treatment is also assessed as well as the microbial susceptibility pattern. Furthermore the outcome of COPD patients is assessed and related to sputum microbiologic profile, severity of disease and severity of exacerbation. Patients and Methods: Appropriate sputum samples, collected within 3 hours from admission, were included in the analysis and quantitative cultures were performed. COPD severity was estimated by FEV1, Medical Research Council (MRC) chronic dyspnoea scale, hospitalization the year before admission, serum albumin, body mass index (BMI) and long term oxygen treatment (LTOT). Exacerbation severity was estimated by PaCO2, Acute Physiology and Chronic Health Evaluation (APACHE) II score and the presence of purulent sputum. The outcome of patients was assessed by three-year mortality and length of hospital stay (LOS). Results: Eligible for analysis were 103 patients stratified in: group Α, 64 patients with normal flora, and group B, 39 with positive cultures. Group B was subdivided in B1, 27 patients with pathogens other than Pseudomonas aeruginosa, and B2, 12 patients with P. aeruginosa. FEV1 and BMI were higher and APACHE II score lower in group A than in group B (p<0.05). Less patients had purulent sputum in group A than in group B (p<0.05). Comparisons among all groups showed that B2 patients had the lowest FEV1 and the highest APACHE II score (p<0.05). All patients received antibiotics on admission although bacterial aetiology of the exacerbation was proved microbiologically in 37.9%, and half of them received inappropriate antibiotic treatment. In-hospital mortality was 3.9% and three-year mortality 42.2%. LOS was 8.91±0.55 days. Survival was inversely related to MRC score, PaCO2, APACHE II score, LTOT and hospitalizations and positively related to serum albumin (p values< 0.05), but the MRC score was the only independent determinant of survival (p<0.001 OR= 7.71 and 95% CI 2.36-25.212). Survival was not related to the microbiologic profile although LOS was positively related to it, as well as to the MRC score (p<0.05) which was the most important determinant of LOS (p<0.05 OR= 3.09 and 95% CI 1.16-8.26). Conclusion: Bacterial COPD exacerbations and especially those of P. aeruginosa characterize both more severe disease and more severe exacerbation. The MRC dyspnoea score at stable condition before the last exacerbation was the best predictor of length of hospital stay and survival.

Σκοπός: Να εξετάσουμε τη μικροβιακή χλωρίδα των πτυέλων στις παροξύνσεις ΧΑΠ και τη σχέση της με δείκτες σοβαρότητας της υποκείμενης νόσου και δείκτες σοβαρότητας της παρόξυνσης. Μελετάμε επίσης τη λαμβανόμενη αντιβίωση και την ευαισθησία των απομονωθέντων μικροβίων σε αυτή. Tέλος εκτιμάται η έκβαση των ασθενών και συσχετίζεται με τη χλωρίδα, τη σοβαρότητα της νόσου και της παρόξυνσης. Υλικό και Μέθοδος: Κατάλληλα δείγματα πτυέλων που συλλέγησαν μέσα σε τρεις ώρες από την εισαγωγή των ασθενών συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση και πραγματοποιήθηκαν ποσοτικές καλλιέργειες. Η σοβαρότητα της ΧΑΠ εκτιμήθηκε με το FEV1, την κλίμακα χρόνιας δύσπνοιας Medical Research Council (MRC), την παρουσία νοσηλείας το προηγούμενο έτος, την αλβουμίνη ορού, το δείκτη μάζας σώματος (BMI) και τη χορήγηση συνεχούς κατ’οίκον οξυγονοθεραπείας (LTOT). Η σοβαρότητα της παρόξυνσης εκτιμήθηκε με τη μερική πίεση του διοξειδίου (PaCO2), την αξιολόγηση της οξείας φυσιολογίας και χρόνιας κατάστασης της υγείας (APACHE) II score και την παρουσία πυώδους απόχρεμψης. Η έκβαση των ασθενών εκτιμήθηκε με την τριετή θνητότητα και τη διάρκεια νοσηλείας (LOS). Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 103 ασθενείς που χωρίστηκαν στην: Ομάδα Α που περιλάμβανε 64 ασθενείς με φυσιολογική χλωρίδα και στην ομάδα Β που περιλάμβανε 39 ασθενείς με θετικές καλλιέργειες. Η ομάδα B χωρίστηκε εκ νέου στις υποομάδες B1 με 27 ασθενείς με παθογόνους μικροοργανισμούς εκτός P. αeruginosa και στην υποομάδα B2 με 12 ασθενείς με P. aeruginosa. FEV1 και BMI ήταν υψηλότερα και το APACHE II score χαμηλότερο στην ομάδα A από ότι στην ομάδα B (p<0.05). Λιγότεροι ασθενείς είχαν επίσης πυώδη απόχρεμψη στην ομάδα Α (p<0.05). Συγκρίσεις μεταξύ όλων των ομάδων έδειξαν ότι η υποομάδα B2 είχε το χαμηλότερο FEV1 και το υψηλότερο APACHE II score (p<0.05). Όλοι οι ασθενείς έλαβαν αντιβιοτικά στην εισαγωγή τους αν και βακτηριακή αιτιολογία της παρόξυνσης τεκμηριώθηκε στο 37.9%, εκ των οποίων οι μισοί έλαβαν κατάλληλη αγωγή. Η ενδονοσοκομειακή θνητότητα ήταν 3.9% και η θνητότητα στην τριετία 42.2%. Η διάρκεια νοσηλείας ήταν 8.91±0.55 ημέρες. Η επιβίωση συσχετιζόταν αντίστροφα με το βαθμό δύσπνοιας MRC, το PaCO2, APACHE II score, LTOT και τις νοσηλείες και θετικά με την αλβουμίνη ορού (p values< 0.05), με το βαθμό δύσπνοιας MRC να είναι ο μόνος ανεξάρτητος καθοριστικός παράγοντας της επιβίωσης (p<0.001 OR= 7.71 και 95% CI 2.36-25.212). Η επιβίωση δε συσχετιζόταν με τη μικροβιακή χλωρίδα. Αντίθετα η LOS συσχετιζόταν με τη χλωρίδα όπως και με το βαθμό δύσπνοιας MRC (p<0.05), ο οποίος ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της LOS (p<0.05 OR= 3.09 και 95% CI 1.16-8.26). Συμπέρασμα: Βακτηριακής αιτιολογίας παροξύνσεις ΧΑΠ και ειδικά όταν ο εμπλεκόμενος μικροοργανισμός είναι η P. aeruginosa χαρακτηρίζουν ασθενείς με πιο σοβαρή υποκείμενη νόσο και πιο σοβαρή παρόξυνση. Ο βαθμός δύσπνοιας με την κλίμακα MRC είναι ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης της διάρκειας νοσηλείας και της επιβίωσης.