Δοκίμια στη δημόσια οικονομική

Abstract

Αυτή η διατριβή εξετάζει τρία σηµαντικά προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι εθνικές κυβερνήσεις (ι) η επιλογή της δοµής της φορολογίας σε ένα διεθνοποιηµένο περιβάλλον, (ιι) οι πιέσεις από τη γήρανση του πληθυσµού στα δηµόσια συνταξιοδοτικά συστήµατα, και (ιιι) η αύξηση της ζήτησης για αναδιανοµή εισοδήµατος. Το πρώτο µέρος (το κεφάλαιο 2) της διατριβής εξετάζει την επιλογή της φορολογικής δοµής σε µια µικρή ανοικτή αναπτυσσόµενη οικονοµία. ?είχνουµε ότι επιχειρήµατα πολιτικής οικονοµίας µπορούν να εξηγήσουν την απόφαση των κυβερνήσεων στις αναπτυσσόµενες χώρες για να συλλέξουν ένα µεγάλο ποσοστό των εσόδων τους από τους εµπορικούς φόρους. Κατασκευάζουµε ένα υπόδειγµα στο οποίο η παρουσία κάθετα διαφοροποιηµένων αγαθών υπονοεί ότι, ceteris paribus, οι δηµοκρατικές χώρες θα στηρίζονται περισσότερο στους φόρους στις εισαγωγές απ’ ότι οι µη-δηµοκρατικές χώρες. Η ισχύς αυτής της πρότασης εξετάζεται έπειτα σε ένα δείγµα, 129 χωρών από το 1975 µέχρι 1997. Στο δεύτερο µέρος (κεφάλαιο 3) αναλύουµε τα αποτελέσµατα µιας ιδιωτικοποίησης συνταξιοδοτικών συστηµάτων σε µια συνδικαλιστική οικονοµία. Χρησιµοποιώντας ένα υπόδειγµα επικαλυπτόµενων γενεών δείχνουµε ότι µια µεταρρύθµιση προς ένα ιδιωτικό συνταξιοδοτικό σύστηµα µπορεί να οδηγήσει σε χαµηλότερα επίπεδα απασχόλησης και κεφαλαίου. Σε αυτήν την περίπτωση ακόµα κι αν η ιδιωτικοποίηση αυξάνει την ευηµερία όλων των µελλοντικών γενεών, η µείωση της ευηµερίας των ηλικιωµένων δικαιούχων, λόγω των µειωµένων συντάξεων, µπορεί να είναι µεγαλύτερη και να µην υπάρχει βελτίωση κατά Pareto στην ευηµερία από τη µετάβαση σε ένα ιδιωτικό σύστηµα. Στο κεφάλαιο 4 χρησιµοποιούµε τα θεωρητικά θεµέλια του κεφαλαίου 3 για να παραγάγουµε κάποια εµπειρικά ελέγξιµη υπόθεση και να εξετάσουµε την ισχύ της. Σε ένα δείγµα 14 χωρών για την περίοδο 1980- 2000 δείχνουµε ότι αυτή η ύπαρξη δηµόσιου συνταξιοδοτικού προγράµµατος, το οποίο είναι υπό πληρώνει επιδόµατα µε τον όρο ότι το άτοµο απασχολήθηκε όταν ήταν νέος µειώνει την ανεργία µε τη δηµιουργία κινήτρων για µετριοπάθεια αµοιβών. Στο τελικό τµήµα (κεφάλαιο 5) εξετάζουµε θεωρητικά εάν οι βασικοί µισθοί χρησιµοποιούνται ως όργανο για την εισοδηµατική ανακατανοµή. Με την κατασκευή ενός υποδείγµατος πολιτικής οικονοµίας στο οποίο και η εισοδηµατική ανισότητα και ο βαθµός συνδικαλικοποίησης έχουν επιπτώσεις στην επιλογή του βασικού µισθού και δείχνουµε ότι ο µεσαίος ψηφοφόρος χρησιµοποιεί το βασικό µισθό προκειµένου να ανακατανέµει εισόδηµα. Επιπλέον δείχνουµε ότι µια αύξηση στην εισοδηµατική ανισότητα µειώνει το βασικό µισθό ισορροπίας. Αυτή η ανάλυση δίνει επίσης τις σηµαντικές ιδέες για τις αλληλεπιδράσεις των θεσµών αγοράς εργασίας, δηλ. των προγραµµάτων βασικών µισθών και συνδικαλικοποίησης, και τα αποτελέσµατά τους στις εκβάσεις αγοράς εργασίας.