Μέθοδος βελτιστοποίησης του οικονομικού κινδύνου τεχνολογικών δραστηριοτήτων μέσω ανάλυσης του έργου επένδυσης

Abstract

Η παρούσα διατριβή εντάσσεται στο πλαίσιο της διεθνούς έρευνας ανάλυσης και βελτιστοποίησης του οικονομικού κινδύνου τεχνολογικών δραστηριοτήτων, ένα θέμα εξαιρετικά μεγάλης σημασίας και ενδιαφέροντος. Η βιβλιογραφία αναδεικνύει σαν σημαντικά Ερευνητικά Θέματα (Θ): Θ1. Τη δημιουργία του τεχνικοοικονομικού μοντέλου, Θ2. Την εφαρμογή και επιλογή μεθόδων βελτιστοποίησης, Θ3. Την επιλογή των κριτηρίων απόφασης και της συνάρτησης βελτιστοποίησης, και Θ4. Τη εφαρμογή των A-C στο έργο επένδυσης. Βελτιστοποίηση και μοντελοποίηση αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της ποσοτικής εκτίμησης του οικονομικού κινδύνου. Η διατριβή αναφέρεται σε ένα επιμέρους θέμα της διεθνούς έρευνας, στη ‘Μέθοδο Βελτιστοποίησης του Οικονομικού Κινδύνου Τεχνολογικών Δραστηριοτήτων μέσω Ανάλυσης του Έργου Επένδυσης’ και αφορά τον τομέα των MME. Για το σκοπό αυτόν επιλέγεται μία 'Επένδυση Οδηγός’ με έντονη παρουσία τεχνικής δραστηριότητας για την οποία αναπτύσσονται τα βήματα Θ1 - Θ4. Αναφορικά με το Θ1, το τεχνικοοικονομικό μοντέλο που υιοθετείται αντιστοιχεί σε μία μεγάλη επένδυση του Ν. 2601 ενός Ελληνικού τραπεζικού οργανισμού για τα έτη 2002-2007 (‘Επένδυση Οδηγός’ = Case Study). Με βάση όλα τα λογιστικά-επιχειρηματικά-οικονομικά στοιχεία που απαιτούνται για μία τέτοια επένδυση με υψηλό τεχνικό περιεχόμενο και δραστηριότητα, καταρτίστηκε για τους σκοπούς της διατριβής ένα μοντέλο ανάλυσης της επένδυσης και προγραμματίστηκε σε Η/Υ. Συγχρόνως ενσωματώθηκαν στο μοντέλο ντετερμινιστικά, αλλά και στοχαστικά σενάρια (scenarios) εξέλιξης της αγοράς για το χρονικό διάστημα παρακολούθησης της επένδυσης. Μέθοδος Βελτιστοποίησης του Οικονομικού Κινδύνου Τεχνολογικών Δραστηριοτήτων μέσω Ανάλυσης του Έργου Επένδυσης Αναφορικά με το Θ2, γίνεται μία εκτενέστατη ανάλυση των γνωστών μεθόδων βελτιστοποίησης και των παραμέτρων που επηρεάζουν την σύγκλιση και την απόδοση (σημείο εκκίνησης του αλγορίθμου, αριθμός παραμέτρων, κ.α.) και αναπτύσσεται για τους σκοπούς της διατριβής ένας νέος υβριδικός αλγόριθμος (υβριδικός αλγόριθμος HED) ο οποίος έχει πολύ καλές αποδόσεις και υιοθετείται κατά την ανάλυση και βελτιστοποίηση της ‘Επένδυσης Οδηγού’. Αναφορικά με το Θ3 υιοθετείται στο πλαίσιο της διατριβής μία καινοτόμα ιδέα του Β. Rustem (Imperial College), που εισάγει την έννοια της ‘min-max’ βελτιστοποίησης όταν τα σενάρια πρόβλεψης είναι πολλά και διαφορετικά. Η βασική αυτή ιδέα όχι μόνο υιοθετείται αλλά και επεκτείνεται και σε ‘mean-max’ βελτιστοποίηση. Επιπλέον επιλέγονται ως κριτήρια απόφασης οικονομικοί δείκτες και συγκεκριμένα (χωρίς να είναι δεσμευτικό) ο δείκτης NPV (Net Present Value), ο οποίος έχει σύμφωνα με τη βιβλιογραφία την ευρύτερη ίσως αποδοχή από όλους τους άλλους οικονομικούς δείκτες. Έτσι το πρόβλημα βελτιστοποίησης διατυπώνεται ως ‘min-max NPV’ και ως ‘mean-max NPV’. Αναφορικά με το Θ4 γίνεται εκτενέστατη ανάλυση για την ‘Επένδυση Οδηγό’. Τα αποτελέσματα (μέρος των οποίων παρουσιάζονται στη διατριβή) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αξιολόγηση του οικονομικού κινδύνου MME με έντονη τεχνολογική-τεχνική δραστηριότητα απαιτεί όσο το δυνατόν περισσότερο αξιόπιστα δεδομένα. Η ευαισθησία των αποτελεσμάτων βελτιστοποίησης σε μεταβολές, περισσότερο των δεδομένων του τεχνικοοικονομικού μοντέλου και λιγότερο των δεδομένων των σεναρίων, είναι σημαντική. Τέλος, η δημιουργία του λογισμικού με το όνομα ‘RISK-A’ (RISK-Analysis) σε MATLAB, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα υπολογισμού και ποσοτικοποίησης όλων των παραπάνω και το οποίο είναι επεκτάσιμο, θεωρείται απαραίτητο εργαλείο για έρευνα και εφαρμογή στην Πράξη.