Μελέτη και αξιολόγηση των κακώσεων των κρανίων των θυμάτων του ολοκαυτώματος της Μονής Αρκαδίου Κρήτης - 1866

Abstract

The Arkadi Monastery, which is located on the insland of Crete, was from the begining of the Cretan revolution of 1866-1869, a prominent place of rebel activity. For this reason the Turkish rulers laid siege to the Monastery on Noveber 1866. In this work, we have examined 51 skulls of the Arkadi Monastery holocaust victims and correlated the biological characteristics and forensic features of injuries with the available historical evidence and the weapons of that era. These skulls are the only - in good condition - skeletal remains of the holocaust and this is the first time to be examined. Biological parameters such as sex, age, race, dental condition e.c.t. and the type ofinjuries using the standard Forensic Science methods were included. The examination was enriched with photography and special radiological imaging techniques. 38 skulls have male characteristies, 7 female and 6 of unidentified sex (mainly children). The age range is between 7 and 60 years and they all belong to the Caucasian race (Mediterranean). 110 injuries were found on 38 skulls, divided in 27 intra vitam and 58 premortal (caused by heavy cutting instruments, blunt tools or firearm weapons) and 25 postmortal (due to inadequate conservation). With the computerized photography superimposition method, we identified one of the skulls, putting their photographs on the photograph of a known fighter of the holocaust, according to the historical data. This research concluded that: a) The victims of the Arkadi holocaust were of both sexes and of a wide range of ages, all of Caucasian race. b) The forensic characteristis of the injuries correspond to those that the weapons of that era can cause (swords, firearms, e.t.c.). c) Most of the premortal skull injuries are qualified as of an extreme violence, as pointed out in the historical littérature. d) The identification of one of the revolution leaders, C. Daskalakis, was feasible. e) The parallel study of historical and Forensic data supported by computer technology is a contribution to the History of the Human race.

Η μελέτη των κρανίων των θυμάτων του ολοκαυτώματος της Μονής Αρκαδίου έχει σκοπό να εξετάσει τα βιολογικά χαρακτηριστικά τους, να αξιολογήσει τους ιατροδικαστικούς χαρακτήρες των κακώσεων που εμφανίζουν και να συγκρίνει τα ευρήματα αυτής της μελέτης με τα ιστορικά παράλληλα της εποχής (όπλα, χώρος της μάχης κ.ά.) και τις ιστορικές πηγές. Ετσι η μελέτη επιχειρεί να συμβάλλει στη διερεύνηση και στην περαιτέρω έρευνα του ιστορικού γεγονότος, προσκομίζοντας τις ’’μαρτυρίες” των οστών, τα οποία, σημειωτέον, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουνμελετηθεί για το σκοπό αυτό. Το υλικό της μελέτης αποτελούν α) οι πηγές της νεώτερης Κρητικής ιστορίας οι οποίες αναφέρονται στα γεγονότα του ολοκαυτώματος της Μονής Αρκαδίου, β) οιειδικές περιοχές της μάχης και τα όπλα της σύγκρουσης και γ) τα κρανία των θυμάτων που υπάρχουν σήμερα στο Ηρώον της Μονής. Οι ιστορικές πληροφορίες αναζητήθηκαν από έγγραφα της Μονής, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, από βιβλιοθήκες, Μουσεία, ενώ η μελέτη του χώρου και των όπλων έγινε με επανειλημμένες επισκέψεις στη Μονή. Εξετάσθηκαν 51 κρανία, τα μοναδικά σκελετικά υπολείμματα που βρίσκονται σε καλή κατάσταση στο Ηρώον της Μονής Αρκαδίου, με την κλασική μεθοδολογία των Ιατροδικαστικών Επιστημών. Η μέθοδος αυτή περιλαμβάνει τον καθορισμό του φύλου, την εκτίμηση της ηλικίας, τον προσδιορισμό των φυλετικών χαρακτηριστικών, τις πιθανές παθολογικές καταστάσεις από τα οστά της κεφαλής και την οδοντοφυΐα, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ατόμου και τη μελέτη και αξιολόγηση των κακώσεων, ως προς το είδος της κάκωσης, τη χρονολογική διάκριση των κακώσεων, τηνεντόπιση, το όργανο που την προκάλεσε, το αποτέλεσμα, τη βαρύτητα της κάκωσης κ.ά.. Επίσης η εξέταση συμπληρώθηκε με κλασικό και ειδικό ακτινολογικό έλεγχο και με φωτογράφηση των κρανίων. Τα αποτελέσματα από τη μελέτη των ιστορικών πηγών είναι σχετικά με τοναριθμό, το φύλο και την ηλικία των εγκλείστων στη Μονή, με τις μαρτυρίες των αυτοπτών για τα γεγονότα της πολιορκίας και του ολοκαυτώματος καθώς και με τον ονομαστικό κατάλογο φονευθέντων στο Αρκάδι. Τα αποτελέσματα από τη μελέτη των ειδικών περιοχών της μάχης προέρχονται από την πυριτιδαποθήκη, την εκκλησία, την τράπεζα, τον περίαυλο της εκκλησίας καιτο εξωμοναστικό κτίσμα των στάβλων. Στις ειδικές περιοχές της μάχης υπάρχουν έντονα τα ίχνη της σύγκρουσης. Τα αποτελέσματα της εξέτασης των 51 κρανίων της συλλογής της ΜονήςΑρκαδίου δείχνουν ότι 38 κρανία ανήκουν σε άνδρες, 7 σε γυναίκες και 6 σε άτομα αδιευκρίνιστου φύλου. Η ηλικία των κρανίων κυμαίνεται από 7-60 έτη, ενώ τα φυλετικά χαρακτηριστικά τους αντιστοιχούν στο μεσογειακό κλάδο της λευκής φυλής. Τα κρανία με κακώσεις είναι 38. Οι κακώσεις, 110 τον αριθμό, διακρίνονται σε α) κακώσεις που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ζωής των ατόμων, οφειλόμενες σε θλαστικά και βαριά τέμνοντα όργανα, (27), β) προθανάτιες κακώσεις, οφειλόμενες κυρίως σε βαριά τέμνοντα όργανα, θλαστικά μέσα και πυροβόλα όπλα, (58) και γ)μεταθανάτιες κακώσεις, οφειλόμενες κυρίως στην κακή συντήρηση των οστών, (25). Με τη μέθοδο της επιπροβολής φωτογραφίας κρανίου σε φωτογραφία προσώπου και τη χρήση Η/Υ πραγματοποιήθηκε η ταυτοποίηση ενός από τα εξετασθέντα κρανία. Από τη σύγκρισή των ευρημάτων των κρανίων με τα ιστορικά στοιχεία προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:α) Στο Αρκάδι υπήρξαν θύματα από τα δύο φύλα και από όλες τις ηλικίες, β) Το συμπέρασμα από την ανάλυση των κρανιοπροσωπικών χαρακτηριστικών είναι ότι τα άτομα αυτά κατατάσσονται στο μεσογειακό κλάδο της Ευρωπαιοειδούς φυλής. γ) Οι χαρακτήρες των τραυμάτων της κεφαλής αντιστοιχούν στα όπλα της εποχής (σπαθιά, πυροβόλα όπλα). δ) Τεκμηριώνεται ότι οι συγκεκριμένες πλήξεις έγιναν με ιδιαίτερη σφοδρότητα, επιβεβαιώνοντας τις μαρτυρίες των αυτοπτών και τις ιστορικές πηγές για τη σύγκρουση. ε) Κατέστη δυνατή η ταυτοποίηση του κρανίου του οπλαρχηγού Κων/νου Δασκαλάκη με τη μέθοδο της επιπροβολής της φωτογραφίας του κρανίου στη φωτογραφία του προσώπου του. στ) Ένα κύριο με γενική εφαρμογή συμπέρασμα είναι ότι η προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων με τη μεθοδολογική σύνθεση διαφορετικών επιστημώνσυμβάλλει σε μία σφαιρική και έγκυρη γραφή της Ιστορίας του Ανθρώπου.