Ηλεκτρομυογραφική μελέτη ασθενών με παλαιά πάρεση προσωπικού νεύρου που εξελίχθηκε σε κλινική αποκατάσταση ή συν-κινησίες: Ηλεκτροκλινική μελέτη

Abstract

A minute EMG analysis was done with simultaneous recording from the Frontalis m, the Orbicularis Oculi m and the Caninus m in a group of 27 normal subjects and in two groups of 27 patients each, presenting an old facial paresis which has developped either to syn-kinesias or to clinical recovery. The electrical activity was estimated during: a) relaxation, b) contraction of the Frontalis, c) eyelid closure and d) teeth demonstration. Findings from the two patients' groups were correlated with these of the reference group. In both patients' groups misdirection of the regenerating facial nerve fibers was found, more pronounced of course in the syn-kinesias group. Conclusions: 1) After paresis of the facial nerve there is always a degree of aberrant regeneration even without clinical observation of syn-kinesias. 2) In the group of patients with syn-kinesias the less denervated muscle is Orbicularis Oculi. 3) The absence of the rebound phenomenon of the Frontalis indicates a lesion of the facial nerve. 4) Even in normal subjects there is a degree of EMG activity in other muscles than the agonist.

Προκειμένου να ελέγξουμε ηλεκτροφυσιολογικά τις συν-κινησίες μελετήσαμε τρεις ομάδες από: i. 27 φυσιολογικά άτομα, ii. 27 ασθενείς με παλαιά πάρεση προσωπικού νεύρου που ανέπτυξαν συν-κινησίες και iii. 27 ασθενείς με παλαιά πάρεση προσωπικού που εμφάνισαν κλινική αποκατάσταση. Έγινε σύγχρονη ηλεκτρομυογραφική καταγραφή με βελονοειδή ηλεκτρόδια από τους εξής μυς: 1) Μετωπιαίο, 2) Σφιγκτήρα βλεφάρων και 3) Κυνικό ομόπλευρα. Εκτιμήθηκε η ηλεκτρική δραστηριότητα και από τους τρεις μυς: α) κατά την ηρεμία, β) κατά την σύσπαση μετώπου, γ) κατά την σύσφιγξη βλεφάρων και δ) κατά την επίδειξη οδόντων. Συγκρίθηκαν τα ευρήματα από τις δύο ομάδες ασθενών με αυτά της ομάδας αναφοράς. Και στις δύο ομάδες ασθενών καταγράφηκε, εκτός από την εκούσια δραστηριότητα στον αγωνιστή μυ, ακούσια δραστηριότητα από δυναμικά κινητικών μονάδων στους δύο άλλους μυς κατά τις παραπάνω τρεις εκούσιες κινήσεις. Επίσης καταγράφηκε δραστηριότητα από δυναμικά κινητικών μονάδων κατά την ηρεμία και την σκαρδαμυγή. Έγινε συσχετισμός μεταξύ της εκούσιας δραστηριότητας στον αγωνιστή μυ και της ακούσιας από τους άλλους δύο μυς όσον αφορά στην πληρότητα του διαγράμματος, το ύψος και την μορφολογία των κινητικών μονάδων καθώς και την διαφορά στον χρόνο έναρξης και τέλους. Από τα ευρήματα μας βγαίνουν τα παρακάτω συμπεράσματα: 1) Μετά από παράλυση του προσωπικού νεύρου υπάρχει κατά κανόνα βαθμός λοξοδρόμησης του αναγενόμενου νευρώνα και "λανθασμένης" επανα-νεύρωσης των μυών ανεξάρτητα εάν έχουμε κλινικά ορατές συν-κινησίες ή όχι. 2) Στην ομάδα των ασθενών με συν-κινησίες ο μυς που δέχεται την πλουσιότερη επανανεύρωση, φυσιολογική και "λανθασμένη" είναι ο σφιγκτήρας βλεφάρων. 3) Η απουσία του φαινομένου της ανάσπασης του μετωπιαίου αποτελεί ένδειξη βλάβης του προσωπικού νεύρου. 4) Ακόμη και σε φυσιολογικά άτομα καταγράφεται δραστηριότητα και σε άλλους μυς εκτός του αγωνιστού, χωρίς αυτό να προσλαμβάνει παθολογικό χαρακτήρα. 5) Η δραστηριότητα κατά τον σκαρδαμυγμό αποτελεί ένδειξη βλάβης του προσωπικού νεύρου.