Η επίδραση των βιολογικών συγκολλητικών στεγανοποιητικών παραγόντων σε πειραματικό μοντέλο εγκαύματος

Abstract

Background: Burn injuries still remain a major clinical problem worldwide, which requires special management by expertise plastic surgeons. However, they could not be available in every healthcare unit; thus, implementing the need for effective treatment options that could be utilized by every healthcare professional. The aim of the present experimental study was to investigate the safety and efficacy of TISSEEL™ compared to the conventional treatment with sulfadiazine on partial thickness burn in rats. Methods: The included Sprague-Dawley rats underwent partial thickness contact thermal burn wound and were divided into three groups: control group (no treatment), silver sulfadiazine cream group and TISSEEL™ group. Following the animal sacrifice, a blinded histopathologic analysis was conducted regarding inflammatory response, healing and tissue regeneration. Results: In total, 30 animals were included and their median weight was 240 ± 20 gr. Two animals from the control group died on the first postoperative day. Animals of the TISSEEL™ group presented dominant collagen expression compared to animals of the control and silver sulfadiazine cream group (p=0.000). Histopathologic analysis also demonstrated marked leukocyte infiltration (p=0.009), increased neovascularization (p=0.000) and higher fibroblast expression (p=0.002) in the TISSEEL™ group compared to the other two groups. Conclusion: TISSEEL™ seems to be a safe option for the initial therapeutic approach of partial thickness burn injuries. Moreover, it seems to be superior to silver sulfadiazine in terms of tissue healing and regeneration. However, additional experimental and clinical research is necessary prior to implementation in clinical practice.

Στόχος: Τα εγκαύματα εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό κλινικό πρόβλημα παγκοσμίως, το οποίο απαιτεί ειδική διαχείριση από εξειδικευμένους πλαστικούς χειρουργούς. Ωστόσο, το εξιδεικευμένο προσωπικό δεν είναι διαθέσιμο σε κάθε μονάδα υγειονομικής περίθαλψης, θέτοντας την ανάγκη για αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από κάθε επαγγελματία υγείας. Ο στόχος της παρούσας πειραματικής μελέτης ήταν να διερευνήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του TISSEEL™ σε σύγκριση με τη συμβατική θεραπεία με σουλφαδιαζίνη αργύρου σε έγκαυμα μερικού πάχους σε επίμυες. Μέθοδος: Επίμυες γένους Sprague-Dawley υπέστησαν μερικού πάχους θερμικό έγκαυμα εξ επαφής, και χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: Ομάδα ελέγχου (χωρίς θεραπεία), Ομάδα κρέμας σουλφαδιαζίνης αργύρου και ομάδα TISSEEL™. Μετά την ευθανασία των πειραματόζωων, πραγματοποιήθηκε τυφλή παθολογοανατομική ανάλυση σχετικά με τη φλεγμονώδη απόκριση, την επούλωση και την αναγέννηση των ιστών. Αποτελέσματα: Συνολικά συμπεριλήφθηκαν 30 πειραματόζωα και το μέσο βάρος τους ήταν 240 ± 20 gr. Δύο ζώα από την ομάδα ελέγχου απεβίωσαν την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα. Τα πειραματόζωα της ομάδας TISSEEL™ παρουσίασαν κυρίαρχη έκφραση κολλαγόνου σε σύγκριση με της ομάδας ελέγχου και της κρέμας σουλφαδιαζίνης αργύρου (ρ=0,000). Η παθολογοανατομική ανάλυση ανέδειξε επίσης σημαντική διήθηση λευκοκυττάρων (p=0,009), αυξημένη νεοαγγείωση (p=0,000) και υψηλότερη έκφραση ινοβλαστών (p=0,002) στην ομάδα TISSEEL™ σε σύγκριση με τις άλλες δύο ομάδες. Συμπέρασμα: Το TISSEEL™ φαίνεται να είναι μια ασφαλής επιλογή για την αρχική θεραπευτική προσέγγιση εγκαυμάτων μερικού πάχους. Επιπλέον, φαίνεται να είναι ανώτερο από τη κρέμα σουλφαδιαζίνης αργύρου όσον αφορά την επούλωση και την αναγέννηση των ιστών. Ωστόσο, απαιτείται πρόσθετη πειραματική και κλινική έρευνα πριν από την εφαρμογή στην κλινική πράξη.