Συγκριτική μελέτη της σχετιζόμενης με τις μεταγγίσεις θνητότητας των καρδιοχειρουργικών ασθενών και του κόστους των μεταγγίσεων

Abstract

Βlood transfusion and its related products constitute a vitally important routine practice in cardiac surgery. Hence, it was considered of great importance to explore any correlation between blood transfusion and its products in overall mortality. Another aim of the present study was the assessment of blood cost from pre-transfusion assessment to administration within the context of a cardiac anesthesiology environment which was determined with the intention of prudent blood administration and consequently cost reduction.Materials and Methods: A total of 1183 patients undergoing cardiac surgical procedures throughout 2010-2018 were divided into two groups in 2014, which was a starting point for this study, as structured intraoperative transfusion protocols were initiated that year. In this retrospective and prospective observational study, an association was made between observed mortality and the volume of intraoperative transfusions as well as the applied transfusion practices over eight years.To calculate the cost per transfused blood product unit, both timed data and cost assessment data were utilized for 23 cases of cardiac surgical interventions. Our study was based in a time-driven activity-based costing (TDABC) methodology. Within this framework, specific activities required from pre-transfusion assessment to the completion of blood product administration in the cardiac operating room were identified. The mean time needed for each activity was computed, and the total labor cost was calculated based on the daily wage of the personnel performing each procedure. Subsequently, the cost of consumables required for various procedures was recorded and computed. The total cost for each transfused blood product unit was obtained by summing the personnel cost and the cost of consumable materials used for each distinct procedure.Results: Regarding the comparison of the two patient groups, with the cutoff point being 2014, when structured perioperative transfusion protocols were implemented, a statistically significant difference was found in the mean total number of transfusion products (RBC+FFP+PLT) for patients with structured protocols compared to those without [8.19±0.36 versus 15.55±0.60, p<0.01 (95%CI 6.006-8.717)]. Finally, regarding perioperative mortality between the two subpopulations, 69 deaths were observed among 618 patients (11.16%, with structured protocols) compared to 66 deaths overall in a total of 565 patients (11.68%, without structured protocols), demonstrating non statistically significant difference (p=0.780).The patients of the study were also classified into four groups (PTC) according to perioperative transfusion units (no transfusion, <5, 5-10, >10 units). A key finding of the study was the presence of a dose-dependent relationship between blood transfusion products and mortality. Patients who received >5 units of red blood cells had significantly higher perioperative mortality compared to those who received ≤5. Similarly, patients who received >5 units of FFP had significantly higher perioperative mortality compared to those who received ≤5. Lastly, patients who received ≥10 units of PLT had significantly higher perioperative mortality compared to those who received <10.The cost methodology applied in the study was based on Time-Driven Activity-Based Costing (TDABC). The cost per transfused unit was calculated at €18.35 for erythrocytes, €6.35 for fresh frozen plasma, and €9.26 for platelets, while the consumables cost represented the largest portion of the costing. The total cost was calculated as the sum of labor costs (medical, nursing, auxiliary) and the cost of consumables used for each procedure separately.Conclusions: It was found that in both patient population groups, who underwent cardiac surgeries, there is a direct correlation between mortality and the volume of transfusions. It was also observed that with the implementation of structured protocols, the transfused products were significantly reduced, without directly affecting mortality. In order to determine the total expenditure for each transfused unit, a series of aggregated costs were considered, calculated to form the overall cost of each transfused unit. However, the cost was not easy to determine due to the complex nature of the processes and activities involved in the entire blood transfusion chain.

Η μετάγγιση του αίματος και των προϊόντων αυτού αποτελεί μια σωτήρια πρακτική ρουτίνας για τον καρδιοχειρουργικό ασθενή. Η παρούσα μελέτη, είχε σκοπό να διερευνήσει την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ της μετάγγισης του αίματος και των προϊόντων αυτού στη διαμόρφωση της συνολικής θνητότητας. Ως δεύτερος στόχος, προσδιορίζεται η εκτίμηση του κόστους ανά μονάδα μετάγγισης στο περιβάλλον της καρδιοχειρουργικής αναισθησιολογίας από τη χρονική στιγμή της λήψης της απόφασης για την πραγματοποίηση μετάγγισης, ως την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, λαμβάνοντας υπόψη την περιοριστική πολιτική χορήγησης των προϊόντων του αίματος και την ανάγκη μείωσης του κόστους αυτών. ΥΛΙΚΑ-ΜΕΘΟΔΟΙ: Συνολικά 1183 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε καρδιο-χειρουργικές επεμβάσεις, το χρονικό διάστημα 2010-2018, χωρίστηκαν σε 2 ομάδες με σημείο διαχωρισμού το 2014, οπότε άρχισαν να εφαρμόζονται δομημένα πρωτόκολλα περιεγχειρητικής μετάγγισης. Σε αυτή την αναδρομική και προοπτική μελέτη παρατήρησης, έγινε συσχέτιση της θνητότητας τόσο με τον όγκο των περιεγχειρητικών μεταγγίσεων όσο και με τις εφαρμοζόμενες πρακτικές μετάγγισης σε διάστημα 8 ετών. Για τον υπολογισμό του κόστους ανά μονάδα μεταγγιζόμενου προϊόντος αίματος, χρησιμοποιήθηκαν τα στοιχεία χρονομέτρησης και κοστολόγησης σε 23 περιστατικά καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων. Βασίστηκε στη μεθοδολογία κοστολόγησης με βάση τις δραστηριότητες με κριτήριο το χρόνο (Time-Driven Activity-Based Costing-TDABC). Στο πλαίσιο αυτό καθορίστηκαν οι επιμέρους δραστηριότητες που απαιτούνται κατά τον προμεταγγισιακό έλεγχο μέχρι και την ολοκλήρωση της χορήγησης μιας μονάδας προϊόντων αίματος στην καρδιοχειρουργική αίθουσα. Καταγράφηκε ο χρόνος που απαιτείται για τη διεκπεραίωση κάθε δραστηριότητας, ενώ με βάση το ημερομίσθιο του εργαζόμενου που εκτελούσε την κάθε διαδικασία υπολογίστηκε το μισθολογικό κόστος. Στη συνέχεια, έγινε καταγραφή και υπολογισμός του κόστους των αναλώσιμων που απαιτούνται για την διεκαπεραίωση των διαδικασιών. Αθροίζοντας το μισθολογικό κόστος και αυτό των αναλώσιμων υλικών, προέκυψε το συνολικό κόστος μετάγγισης ανά μονάδα προϊόντων αίματος. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μετά τη σύγκριση των 2 ομάδων ασθενών, με σημείο διαχωρισμού το 2014, όπου άρχισαν να εφαρμόζονται δομημένα πρωτόκολλα περιεγχειρητικής μετάγγισης, διαπιστώθηκε, ότι η μέση τιμή του συνολικού αριθμού προϊόντων μετάγγισης (RBC+FFP+PLT) εμφανίζεται στατιστικά σημαντικώς αυξημένη στην πρώτη ομάδα ασθενών (15,55 ± 0,60) σε σχέση με τη δεύτερη (8,19 ± 0,36), (p<0,01). Ακολούθως, στη στατιστική διερεύνηση της θνητότητας μεταξύ των δύο παραπάνω ομάδων παρατηρήθηκαν 66 συνολικά θάνατοι σε σύνολο 565 ασθενών (11,68%) χωρίς δομημένα πρωτόκολλα μετάγγισης, και αντίστοιχα 69 θάνατοι σε σύνολο 618 ασθενών (11,16%) με δομημένα πρωτόκολλα μετάγγισης. Η διαφορά των ποσοστών θνητότητας δεν είναι στατιστικά σημαντική (p=0,780). Επιπλέον, αποτυπώθηκε μια σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία ο κίνδυνος θνητότητας αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των χορηγούμενων μονάδων αίματος. Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε τέσσερις ομάδες (PTC) σύμφωνα με τις περιεγχειρητικές μονάδες μετάγγισης (χωρίς μετάγγιση, < 5, 5-10, >10 μονάδες). Βασικό εύρημα ήταν η ύπαρξη δοσοεξαρτώμενης σχέσης μεταξύ των μεταγγιζόμενων προϊόντων του αίματος και της θνητότητας. Οι ασθενείς που έλαβαν >5 μονάδες ερυθροκυττάρων είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες περιεγχειρητικής θνητότητας σε σχέση με όσους έλαβαν ≤ 5. Επίσης, οι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκαν >5 μονάδες FFP είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες περιεγχειρητικής θνητότητας σε σχέση με όσους έλαβαν ≤5. Τέλος, οι ασθενείς που έλαβαν ≥10 μονάδες PLT είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες περιεγχειρητικής θνητότητας σε σχέση με όσους έλαβαν <10.Σημειώνεται ότι η μεθοδολογία κοστολόγησης που εφαρμόστηκε στη μελέτη πραγματοποιήθηκε με βάση τις δραστηριότητες με κριτήριο το χρόνο (Time-Driven Activity-Based Costing - TDABC). Το κόστος ανά μεταγγιζόμενη μονάδα υπολογίστηκε σε 18,35 ευρώ για τα ερυθρά αιμοσφαίρια, 6,35 ευρώ για το φρέσκο κατεψυγμένο πλάσμα, και 9,26 ευρώ για τα αιμοπετάλια, με το ποσοστό των αναλώσιμων υλικών να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της κοστολόγησης. Το συνολικό κόστος υπολογίστηκε ως άθροισμα του κόστους του προσωπικού (Ιατρικό, Νοσηλευτικό, βοηθητικό), που διεκπεραιώνει τις διαδικασίες για την ασφαλή χορήγηση αίματος και προϊόντων, και του κόστους των αναλώσιμων υλικών που χρησιμοποιούνται για κάθε διαδικασία ξεχωριστά. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Διαπιστώθηκε άμεση συσχέτιση της θνητότητας με τον όγκο των μεταγγίσεων και για τις δύο πληθυσμιακές ομάδες ασθενών, που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Παρατηρήθηκε δε, ότι με την εφαρμογή δομημένων πρωτοκόλλων μειώθηκαν σημαντικά τα μεταγγιζόμενα προϊόντα, χωρίς όμως να έχει επηρεαστεί άμεσα η θνητότητα. Προκειμένου να προσδιοριστεί το σύνολο των δαπανών για κάθε μεταγγιζόμενη μονάδα, ελήφθησαν υπόψη μια σειρά από αθροιζόμενα κόστη, που υπολογίστηκαν προκειμένου να διαμορφωθεί το συνολικό κόστος της κάθε μεταγγιζόμενης μονάδας. Ωστόσο, το κόστος δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί λόγω της περίπλοκης φύσης των διεργασιών και των δραστηριοτήτων που εντάσσονται σε ολόκληρη την αλυσίδα της μετάγγισης του αίματος.