Determinants and implications of physical activity in hip and knee osteoarthritis: an integrated approach

Abstract

This thesis aimed to advance the understanding regarding physical activity (PA) determinants in hip and knee osteoarthritis. A systematic review of qualitative evidence on PA barriers and facilitators revealed a complex interplay among physical, psychological, social and environmental factors. Next, a quantitative study assessed key factors from each category and accelerometer-measured PA. PA intensity/sedentary time (ST) classification was examined for age-relevant and commonly used cut points. The comparison yielded significant differences between the cut points for time spent in PA intensities/ST and for people meeting moderate-to-vigorous-PA (MVPA) guidelines, but had limited implications for MVPA (bouted, total) associations with health and well-being. Drawing from Social-Cognitive and Ecological Theories of behaviour, an integrated path model of self-efficacy and neighbourhood facilities predicting MVPA (bouted, total) and in turn physical function and quality of life was tested. The model showed a good fit for bouted, but not total MVPA. Lastly, a qualitative inquiry into peoples’ daily PA and sedentary experiences revealed that these were multifaceted and PA/sedentary behaviours were the outcome of a dynamic negotiation between the burden of osteoarthritis, the need to keep mobile/enjoying life, and life context. Overall the findings suggest potential PA determinants to target and outcomes to consider in future interventions.

Η παρούσα διατριβή είχε ως στόχο να εξελίξει την κατανόηση των προβλεπτικών παραγόντων της φυσικής δραστηριότητα (ΦΔ) σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα ισχίου και γόνατος. Η συστηματική ανασκόπηση ποιοτικών δεδομένων για παράγοντες που αποτελούν εμπόδια ή διευκολύνουν τη ΦΔ αποκάλυψε μια περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ σωματικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Στη συνέχεια, μια ποσοτική μελέτη αξιολόγησε βασικούς παράγοντες από κάθε κατηγορία, χρησιμοποιώντας επιταχυνσιόμετρα για τη μέτρηση της ΦΔ. Η κατηγοριοποίηση της ΦΔ ως προς την ένταση, συμπεριλαμβανομένου του καθιστικού χρόνου, με βάση μια ευρέως χρησιμοποιούμενη οριοθέτηση συγκρίθηκε οριοθέτηση εξειδικευμένη ηλικιακά. Η παραπάνω σύγκριση έδειξε σημαντικές διαφορές ως προς την ποσότητα του χρόνου που κατηγοριοποιείται ως μέτρια-προς-έντονη ΦΔ, αλλά δεν συνεπαγόταν διαφορές ως προς τη συσχέτιση του χρόνου αυτού με δείκτες υγείας και ψυχικής ευεξίας. Επίσης, αντλώντας από την Κοινωνικο-Γνωστική και Οικολογική Θεωρία, ελέγχθηκε στατιστικά ένα ενοποιημένο μοντέλο, από την αίσθηση αυτό-αποτελεσματικότητας και χαρακτηριστικά του φυσικού περιβάλλοντος της γειτονιάς στην πρόβλεψη της μέτριας-προς-έντονης έντασης ΦΔ, που με τη σειρά της προέβλεπαν δείκτες λειτουργικότητας και την ποιότητα ζωής. Το μοντέλο είχε καλή εφαρμογή όταν η ΦΔ αυτής της έντασης μετριόταν ανά περιόδους, αλλά όχι όταν μετριόταν ανά λεπτό. Τέλος, μια ποιοτική έρευνα για τις εμπειρίες ΦΔ και καθιστικής ζωής των συμμετεχόντων, αποκάλυψε ότι οι εμπειρίες αυτές ήταν πολύπλευρες και οι σχετικές συμπεριφορές ήταν το αποτέλεσμα μιας δυναμικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη σοβαρότητα της οστεοαρθρίτιδας, της ανάγκης να διατηρήσουν τη λειτουργικότητά τους/ να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τη ζωή και το πλαίσιο της καθημερινής τους ζωής. Συνολικά, τα ευρήματα υποδεικνύουν πιθανούς προσδιοριστικούς παράγοντες και αποτελέσματα της ΦΔ που μπορούν να αποτελέσουν στόχο ή να ληφθούν υπόψη σε μελλοντικές παρεμβάσεις.