Η Συνεισφορά της χρήσης ασκήσεων αποκλεισμού της αιματικής ροής άνω άκρου στη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με έξω επικονδυλίτιδα του αγκώνα

Abstract

Exercise interventions with or without physiotherapy is the first-line treatment in patients with lateral elbow tendinopathy (LET); however, their effectiveness is small and one type of exercise is not superior than others. Low-load resistance training with blood flow restriction (LLRT-BFR) has been suggested as a useful alternative to rehabilitation when conventional exercises are contraindicated or should be avoided due to pain.A study of randomized measurements was used to evaluate the effect of body position and other prognostic factors on upper limb arterial occlusive pressure for the standardization of the BFR method. Also, a systematic review was used to evaluate the diagnostic accuracy of examination tests used in LET. A randomized controlled trial was performed to evaluate the effect LLRT-BFR compared to LLRT sham BFR in patients with LET. Pain intensity, Patient Rated Tennis Elbow score, pain-free grip strength, elbow flexion/extension strength, and tendon thickness were analyzed using mixed-models. Success rate and global rating of change were analyzed using logistic regression.A significant effect between body position and upper limb arterial occlusive pressure was found (sitting> supine, supine> standing, p <0.031). With regards of LET diagnosis, the Cozen test presented excellent sensitivity (91%), while a difference in grip strength between elbow flexion and extension presented excellent sensitivity (78-83%) and specificity (80-90%). Sonoelastography and magnetic resonance imaging showed the highest sensitivity (75-100%) and specificity (85-96%) among the diagnostic imaging methods. In the main study 46 patients with LET (mean age: 45.2 years, SD: ±8.4) participated in the study. Statistically significant interactions in favor of LLRT-BFR were found with moderate to large effect sizes on pain intensity, disability, pain-free grip strength and elbow flexion strength. A significantly higher treatment success rate (82%) was reported in the LLRT-BFR group at 6 and 12 weeks compared with the sham BFR group (43% and 52%, respectively). Overall, a LLRT-BFR programme can significantly improve pain, function, muscle strength and self-perception of health change compared to a LLRT sham BFR in patients with LET. Given the clinically significant improvements in function between groups and the lack of adverse events, LLRT-BFR can be a valuable additive intervention to improve rehabilitation in LET.

Η θεραπευτική άσκηση με ή χωρίς επιπρόσθετες φυσικοθεραπευτικές τεχνικές είναι η πρώτη επιλογή θεραπείας στους ασθενείς με πλάγια έξω τενοντοπάθεια αγκώνα (ΠΕΤΑ). Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά της είναι μικρή και επιπρόσθετα ένας τύπος άσκησης δεν φαίνεται να υπερέχει έναντι άλλων. Τα προγράμματα άσκησης αντίστασης χαμηλού φορτίου με περιορισμό αιματικής ροής (ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ) προτείνονται ως χρήσιμη εναλλακτική στην αποκατάσταση όταν οι συμβατικές ασκήσεις αντενδείκνυνται ή πρέπει να αποφεύγονται λόγω πόνου.Στα πλαίσια της παρούσας διδακτορικής διατριβής υλοποιήθηκε μια μελέτη τυχαιοποιημένων μετρήσεων όπου ελέγχθηκε η επίδραση της θέσης και άλλων προγνωστικών παραγόντων στην εύρεση της αρτηριακής αποφρακτικής πίεσης (ΑΑΠ) του άνω άκρου με σκοπό την τυποποίηση της μεθόδου άσκησης με ΠΑΙΜΡ. Επίσης, πραγματοποιήθηκε μια συστηματική ανασκόπηση για την αξιολόγηση της διαγνωστικής ακρίβειας των δοκιμών εξέτασης της ΠΕΤΑ και ακολούθησε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή για την αξιολόγηση της επίδρασης ενός ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ σε σύγκριση με ΠΑΑΧΦ με εικονικό ΠΑΙΜΡ σε ασθενείς με ΠΕΤΑ. Η ένταση του πόνου, ο βαθμός αναπηρίας, η δύναμη λαβής χωρίς πόνο, η δύναμη κάμψης/έκτασης αγκώνα και το πάχος του τένοντα αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας μοντέλα μικτών επιδράσεων. Το ποσοστό επιτυχίας και η αυτό-αντίληψη της βελτίωσης αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας λογιστική παλινδρόμηση.Υπάρχει σημαντική επίδραση της θέσης του σώματος σε σχέση με την ΑΑΠ του άνω άκρου (καθιστή > ύπτια, ύπτια > όρθια, p<0,031). Για τη διάγνωση της ΠΕΤΑ η δοκιμή Cozen έχει την υψηλότερη ευαισθησία (91%). Επίσης, η διαφορά στη δύναμη λαβής μεταξύ κάμψης και έκτασης του αγκώνα έχει υψηλή ευαισθησία (78%-83%) και ειδικότητα (80%-90%). Από τις απεικονιστικές μεθόδους η ελαστογραφία και η μαγνητική τομογραφία έδειξαν την υψηλότερη ευαισθησία (75%-100%) και ειδικότητα (85%-96%).Στην κύρια μελέτη συμμετείχαν 46 ασθενείς με ΠΕΤΑ (μέση ηλικία: 45,2 έτη, τυπική απόκλιση: 8,4). Βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις υπέρ του ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ με μέτρια έως μεγάλα μεγέθη επίδρασης στην ένταση πόνου, στο βαθμό αναπηρίας, στηδύναμη λαβής χωρίς πόνο και στη δύναμη κάμψης και έκτασης αγκώνα. Ένα σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας της θεραπείας (82%) καταγράφηκε στην ομάδα ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ στις 6 και 12 εβδομάδες επανελέγχου σε σύγκριση με την ομάδα με εικονικό ΠΑΙΜΡ (43% και 52%, αντίστοιχα).Συνολικά, ένα ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τον πόνο και τη λειτουργικότητα, τη μυϊκή δύναμη και την αυτο-αντίληψη της υγείας των συγκριτικά με ένα ΠΑΑΧΦ με εικονικό ΠΑΙΜΡ σε ασθενείς με ΠΕΤΑ. Λαμβάνοντας υπόψη την κλινικά σημαντική βελτίωση της λειτουργικότητας μεταξύ των ομάδων και την έλλειψη ανεπιθύμητων ενεργειών, το ΠΑΑΧΦ-ΠΑΙΜΡ δύναται να αποτελέσει μια πολύτιμη παρέμβαση για τη βελτίωση της αποκατάστασης στην παρούσα πάθηση.