Μελέτη της έκφρασης των υποπληθυσμών των Τ λεμφοκυττάρων σε ασθενείς με έμφραγμα μυοκαρδίου

Abstract

Aim.T cells have been implicated in the pathogenesis of myocardial infarction. Treg alterations in patients with myocardial infarction with ST elevation (STEMI) are not fully elucidated. Platelets from patients with STEMI are activated. How platelets from patients with STEMI interact with other cells is not known. We aimed to investigate whether T cells can be activated by the circulating activated platelets from patients with STEMI and explore how Treg are affected.Methods and Results. Peripheral blood mononuclear cells were isolated from 33 patients with STEMI (29 men, 4 women, mean age 62.5 years) at the time of hospital admission at diagnosis, , as well as 5 days and 30 days later. Ten healthy subjects and 5 patients with unstable angina served as the control and disease-control group, respectively. We analyzed the percentages of CD4+CD25high+FOXP3+ cells representing the regulatory subset (Tregs) at all three time points as described above. The miR155 levels were evaluated using real-time PCR in samples from patients and healthy individuals. T cells that were incubated with platelets from patients with STEMI displayed statistically significant increase of CD69 expression compared to the T cells incubated with platelets from healthy individuals (2.163% vs 0.575%, p =0.013). We then examined the percentages of Treg to explore whether Tregs are altered in order to control the activation that platelets initiate. There was no statistical difference in Treg percentages between patients at presentation and control subjects. However, 5 days later, patients with STEMI displayed a statistically significant increase in Treg numbers compared with the 2 control groups. One month later, Treg numbers returned to the initial presentation levels. Patients with STEMI displayed comparable levels of miR155 at presentation to healthy individuals. Five days later though, patients with STEMI had a statistically significant decrease of miR155 levels (p <0.001) that was inversely correlated with the increased Treg numbers observed at the same time point.Conclusion. We describe for the first time that platelets from patients with STEMI can activate T cells ex vivo, which is specific only for platelets from patients with STEMI. Treg in patients increase shortly after STEMI and return to levels comparable of those of healthy individuals within a month. Mechanistically this up regulation of Treg appeared to be mediated, at least in part, by a decreased expression of miR155. These results suggest that platelets from patients with STEMI can activate the immune system. Tregs increase during the first days after the STEMI and possibly represent the T cell subset that is trying to eliminate the activation of the immune system and the inflammatory response. This observation might lead to the development of novel agents targeting the immune system that could potentially be combined with the current treatment options.

Σκοπός. Τα Τ κύτταρα έχουν εμπλακεί στην παθογένεση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Οι μεταβολές των Treg σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανύψωση ST (STEMI) δεν έχουν μελετηθεί πλήρως. Τα αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI ενεργοποιούνται. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό πώς αλληλεπιδρούν τα αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI με άλλα κύτταρα. Στόχος μας ήταν να διερευνήσουμε εάν τα Τ κύτταρα μπορούν να ενεργοποιηθούν από τα κυκλοφορούντα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια σε ασθενείς με STEMI και να διερευνήσουμε πώς επηρεάζονται τα ρυθμιστικά κύτταρα.Μέθοδοι και αποτελέσματα. Μονοπύρηνα κύτταρα του περιφερικού αίματος απομονώθηκαν από 33 ασθενείς με STEMI (29 άνδρες, 4 γυναίκες, μέση ηλικία 62,5 ετών) κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο κατά τη διάγνωση, καθώς και 5 ημέρες και 30 ημέρες αργότερα. Δέκα υγιή άτομα και 5 ασθενείς με ασταθή στηθάγχη χρησίμευσαν ως ομάδες ελέγχου. Αναλύσαμε τα ποσοστά των κυττάρων CD4 + CD25high + FOXP3 + που αντιπροσωπεύουν τον υποπληθυσμό των ρυθμιστικών κυττάρων (Tregs) και στα τρία χρονικά σημεία όπως περιγράφεται παραπάνω. Τα επίπεδα κυττάρων miR155 αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας realtime PCR σε δείγματα από ασθενείς και υγιή άτομα.Τα Τ κύτταρα που επωάστηκαν με αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση της έκφρασης CD69 σε σύγκριση με τα Τ κύτταρα που επωάστηκαν με αιμοπετάλια από υγιή άτομα (2,163% έναντι 0,575%, ρ = 0,013), δείχνοντας ότι τα Τ κύτταρα ενεργοποιούνται από τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια. Στη συνέχεια, εξετάσαμε τα ποσοστά του Treg. Δεν υπήρχε στατιστική διαφορά στα ποσοστά Treg μεταξύ των ασθενών σε άτομα παρουσίασης και ελέγχου. Ωστόσο, 5 ημέρες αργότερα, οι ασθενείς με STEMI παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση στους αριθμούς Treg σε σύγκριση με τις 2 ομάδες ελέγχου. Ένα μήνα αργότερα, οι αριθμοί Treg επέστρεψαν στα αρχικά επίπεδα παρουσίασης. Οι ασθενείς με STEMI παρουσίασαν συγκρίσιμα επίπεδα miR155 κατά την εισαγωγή τους με υγιή άτομα. Πέντε ημέρες αργότερα, όμως, οι ασθενείς με STEMI είχαν στατιστικά σημαντική μείωση των επιπέδων miR155 (p <0,001) που συσχετίστηκε αντιστρόφως με τους αυξημένους αριθμούς Treg που παρατηρήθηκαν στο ίδιο χρονικό σημείο.Συμπέρασμα. Περιγράφουμε για πρώτη φορά ότι τα αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI μπορούν να ενεργοποιήσουν Τ κύτταρα ex vivo, το οποίο είναι ειδικό μόνο για αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI. Τα Treg στους ασθενείς αυξάνονται λίγο μετά το STEMI και επιστρέφουν σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά των υγιών ατόμων εντός ενός μήνα. Μηχανικά, αυτή η ανοδική ρύθμιση των Tregs φάνηκε να μεσολαβείται, τουλάχιστον εν μέρει, από μια μειωμένη έκφραση του miR155. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα αιμοπετάλια από ασθενείς με STEMI μπορούν να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα Tregs αυξάνονται κατά τις πρώτες ημέρες μετά το STEMI και πιθανώς αντιπροσωπεύουν το υποσύνολο Τ κυττάρων που προσπαθεί να εξαλείψει την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος και τη φλεγμονώδη απόκριση. Αυτή η παρατήρηση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων παραγόντων που στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα που θα μπορούσαν ενδεχομένως να συνδυαστούν με τις τρέχουσες επιλογές θεραπείας.