Όλα τα τεκμήρια στο ΕΑΔΔ προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα.
Σκοπός: Η μελέτη των ινοαγγειακών αποκολλήσεων του μελάγχρου επιθηλίου (PED) και της απόκρισης τους σε δυο διαφορετικούς παράγοντες anti-VEGF, χρησιμοποιώντας μορφομετρική ανάλυση OCT. Υλικό και μέθοδοι: Εβδομήντα-τρεις οφθαλμοί με ινοαγγειακά PED (>125 µm) και χωρίς προηγούμενη θεραπεία που έλαβαν ranibizumab ή aflibercept συλλέχθηκαν αναδρομικά. Η επεξεργασία των OCT scans έγινε με ένα custom-made software που επέτρεπε την χειρωνακτική οριοθέτηση των PED και τον υπολογισμό του μέγιστου ύψους, εμβαδού βάσης, όγκου και οπτικής ανακλαστικότητας του εσωτερικου τους κατά το baseline, μετά από τις 3 πρώτες ενέσεις και στο 1 έτος. Αποτελέσματα: Η μεταβολή της οπτικής οξύτητας ήταν 2 γράμματα ETDRS ± 7.6 στους 3 μήνες και 3.2 γράμματα ETDRS ± 10.3 στο 1 έτος. Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην μεταβολή όρασης μεταξύ των δυο φαρμάκων. Στο 1 έτος, η θεραπεία με anti-VEGF είχε ως αποτέλεσμα την μέση μείωση του μέγιστου ύψους των PED κατά 125 μm, του εμβαδού βάσης κατά 2.26 mm2 και το ...
Σκοπός: Η μελέτη των ινοαγγειακών αποκολλήσεων του μελάγχρου επιθηλίου (PED) και της απόκρισης τους σε δυο διαφορετικούς παράγοντες anti-VEGF, χρησιμοποιώντας μορφομετρική ανάλυση OCT. Υλικό και μέθοδοι: Εβδομήντα-τρεις οφθαλμοί με ινοαγγειακά PED (>125 µm) και χωρίς προηγούμενη θεραπεία που έλαβαν ranibizumab ή aflibercept συλλέχθηκαν αναδρομικά. Η επεξεργασία των OCT scans έγινε με ένα custom-made software που επέτρεπε την χειρωνακτική οριοθέτηση των PED και τον υπολογισμό του μέγιστου ύψους, εμβαδού βάσης, όγκου και οπτικής ανακλαστικότητας του εσωτερικου τους κατά το baseline, μετά από τις 3 πρώτες ενέσεις και στο 1 έτος. Αποτελέσματα: Η μεταβολή της οπτικής οξύτητας ήταν 2 γράμματα ETDRS ± 7.6 στους 3 μήνες και 3.2 γράμματα ETDRS ± 10.3 στο 1 έτος. Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην μεταβολή όρασης μεταξύ των δυο φαρμάκων. Στο 1 έτος, η θεραπεία με anti-VEGF είχε ως αποτέλεσμα την μέση μείωση του μέγιστου ύψους των PED κατά 125 μm, του εμβαδού βάσης κατά 2.26 mm2 και του όγκου κατά 0.54 mm3 καθώς και αντίστοιχη αύξηση της οπτικής ανακλαστικότητας. Οι μεταβολές αυτές ήταν πιο έντονες στην ομάδα της aflilbercept. Οι παρατηρούμενες μεταβολές στα PED και στην οπτική οξύτητα στο 1 έτος είχαν ισχυρή συσχέτιση με τις αντίστοιχες μεταβολές που παρατηρήθηκαν στους 3 μήνες. Συμπεράσματα: Η θεραπεία με anti-VEGF είχε ως αποτέλεσμα την μείωση όλων των διαστάσεων των PED και την αύξηση της οπτικής ανακλαστικότητας του περιεχομένου τους. Τα υψηλότερα, μεγαλύτερα και πιο υποανακλαστικά PED είχαν καλύτερη ανατομική απόκριση, ειδικά με την aflibercept, η οποία όμως δεν συνοδεύθηκε και απο μεγαλύτερο κέρδος στην όραση.