Διαστολική δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας και στεφανιαία εφεδρεία

Abstract

Arterial hypertension (AH) is a major risk factor for cardiovascular disease and is associated with functional and structural changes in the heart and the vasculature. AH promotes myocardial hypertrophy, cardiomyocyte apoptosis and myocardial fibrosis through various pathways. These alterations may lead to impaired diastolic filling and systolic contraction of the left ventricle (LV) associated with clinical or subclinical cardiac dysfunction. AH also affects the peripheral vasculature causing arterial endothelial dysfunction, increased progression of interstitial and perivascular fibrosis vascular remodeling and reduction in the number of small arterioles (i.e. microangiopathy) . Coronary microcirculation may be damaged either directly from vascular changes or through the elevation of the LV diastolic pressure causing increased extravascular compression leading to impaired coronary flow reserve (CFR). Previous clinical studies have shown that impaired CFR may lead to exercise induced myocardial ischaemia and to exercise-induced LV diastolic and systolic dysfunction in patients with AH. The aim of the current study was to investigate whether early (relatively healthy) hypertensive patients with normal LV ejection fraction may differ in 2D Strain indices (2DSTE) at baseline and in response to a stress test such as dipyridamole,(DIPSE) compared to healthy controls. In the current study, the associations of 2DSTE indices and their changes following DIPSE with other studied parameters were also assessed.Forty-seven male hypertensive patients (aged 57±9 years) with normal ejection fraction and without left ventricular (LV) hypertrophy and 20 healthy male subjects were studied with conventional and 2DSTE echocardiography at rest and post DIPSE. Coronary flow reserve (CFR) in the left anterior descending artery following DIPSE was also evaluated. Global longitudinal strain (GLS) and TWIST were higher while UNTWIST rate was lower in hypertensives versus controls (p < 0.05 for all); TWIST remained higher in hypertensives (p = 0.021) after adjustment for differences in age and body mass index (BMI) between the groups. CFR was higher in controls compared to hypertensives even after adjustment for confounders (4.14 vs. 2.53, p = 0.001). DIPSE-induced changes did not differ between the groups after adjustment for age and BMI (p > 0.05 for all). DIPSE–induced improvement in GLS was associated with higher CFR only in hypertensive patients (r − 0.372, p = 0.010). The current study showed that well controlled hypertensive patients have only mild echocardiographic differences compared to controls; some of these differences appear to depend on age and BMI. A ‘hyper-rotation’ phenomenon (i.e. higher TWIST) early in hypertension may be a compensatory mechanism to preserve global systolic LV function. Coronary microcirculatory function was impaired in hypertensive patients, albeit within normal range, and was associated with DIPSE-induced changes in myocardial long-axis systolic function.

Η υπέρταση αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου για την καρδιαγγειακή νόσο και σχετίζεται με λειτουργικές και δομικές αλλοιώσεις στην καρδιά και στα αγγεία. Η υπέρταση μέσω πολλαπλών μηχανισμών μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδιακή υπερτροφία, μυοκαρδιακή απόπτωση και μυοκαρδιακή ίνωση. Αυτές οι αλλοιώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη διαστολική και συστολική απόδοση της καρδιάς.Η υπέρταση μπορεί επίσης να προκαλέσει βλάβη στο αγγειακό δίκτυο, και στη στεφανιαία μικροκυκλοφορία προκαλώντας δυσλειτουργία του ενδοθηλίου των αγγείων, περιαγγειακή και διάμεση ίνωση, αγγειακή αναδιαμόρφωση και μείωση του αριθμού αρτηριολιών με αποτέλεσμα τη μειωμένη στεφανιαία εφεδρεία ροής. Η ηχωκαρδιογραφία και ειδικότερα, η εκτίμηση της μυοκαρδιακής παραμόρφωσης και της συστροφής-αποσυστροφής της αριστερής κοιλίας με την τεχνική speckle tracking (2DSTE) επιτρέπει την ποσοτική εκτίμηση της λειτουργικότητας της αριστερής κοιλίας και μπορεί να ανιχνεύσει πρώιμες αλλοιώσεις σε υπερτασικούς ασθενείς. Επιπλέον η στεφανιαία εφεδρεία ροής στην περιοχή κατανομής του προσθίου κατιόντα κλάδου είναι πλέον δυνατόν να εκτιμηθεί με τη χρήση της stress ηχωκαρδιογραφίας μετά από πρόκληση υπεραιμίας με τη χορήγηση διπυριδαμόλης. (DIPSE) Ο σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να μελετήσει : 1) Την ύπαρξη διαφορών στους ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες μυοκαρδιακής παραμόρφωσης σε υπερτασικούς ασθενείς με φυσιολογικό κλάσμα εξώθησης και σε υγιείς μάρτυρες τόσο σε ηρεμία όσο και μετά από φαρμακολογικό stress test με χορήγηση διπυριδαμόλης και την πιθανή συσχέτιση τους με τη στεφανιαία εφεδρείας ροής.2) Τις πιθανές συσχετίσεις των μεταβολών των δεικτών 2DSTE μετά από DIPSE με τις μεταβολές άλλων υπερηχογραφικών δεικτών καθώς και με τη στεφανιαία εφεδρείας ροής σε υπερτασικούς ασθενείς .47 άνδρες με αρτηριακή υπέρταση ( ηλικίας 57±9 έτη) με φυσιολογικό κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας και χωρίς υπερτροφία της αριστερής κοιλίας και 20 υγιείς άνδρες εξετάστηκαν με συμβατικό και 2D strain ηχωκαρδιογράφημα σε ηρεμία και μετά χορήγηση διπυριδαμόλης ( DIPSE ). Η στεφανιαία εφεδρεία ροής (CFR ) μετρήθηκε στο άπω τμήμα του προσθίου κατιόντα κλάδου μετά τη χορήγηση διπυριδαμόληςH συνολική επιμήκης παραμόρφωση (GLS) και η συνολική συστροφή ( TWIST) της αριστερής κοιλίας ήταν υψηλότερα ενώ ο ρυθμός αποσυστροφής (UNTWIST rate) ήταν χαμηλότερη στους υπερτασικούς έναντι των μαρτύρων (p<0.05 για όλα ). Το ΤWIST παρέμεινε υψηλότερο στους υπερτασικούς (p=0.021 )και μετά τη στάθμιση για το δείκτη μάζας σώματος και την ηλικία ανάμεσα στις δύο ομάδες.Η CFR ήταν υψηλότερη στους υγιείς σε σχέση με τους υπερτασικούς ακόμα και μετά τη στάθμιση για τους εν λόγω παράγοντες (4,14 vs 2.52 , p=0.001)Μετά την προσαρμογή για την ηλικία και το BMI οι αλλαγές που προκάλεσε το DIPSE στις διάφορες παραμέτρους που μελετήθηκαν δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των δύο γκρουπ ( p>0.05 για όλα ). H βελτίωση που παρατηρήθηκε με το DIPSE στη συνολική επιμήκη παραμόρφωση ( GLS ) συσχετίστηκε με υψηλότερο CFR μόνο στους υπερτασικούς ( r-0.372, p=0.010). H παρούσα μελέτη έδειξε ότι καλά ρυθμισμένοι υπερτασικοί ασθενείς έχουν ήπιες μόνο διαφορές σε ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες σε σχέση με υγιείς μάρτυρες, κάποιες από τις οποίες φαίνεται να σχετίζονται με την ηλικία και το δείκτη μάζας σώματος. Ένα φαινόμενο υπερσυστροφής ( υψηλότερο TWIST) φαίνεται να απαντάται πρώιμα στην υπέρταση που μπορεί να είναι αντιρροπιστικός μηχανισμός προκειμένου να διατηρηθεί φυσιολογική η συνολική λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας. Η στεφανιαία μικροκυκλοφορία διαπιστώθηκε επηρεασμένη στους υπερτασικούς αν και μέσα στα φυσιολογικά όρια και συσχετίστηκε με μεταβολές στη συστολική λειτουργία κατά τον επιμήκη άξονα μετά τη χορήγηση διπυριδαμόλης