Άσκηση με τεχνικές των παραστατικών τεχνών και θεραπευτική άσκηση για τη λειτουργική διαχείριση του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου στη σπονδυλική στήλη: συγκριτική μελέτη

Abstract

A growing body of recent literature argues that arts will play an important role in the health sector. In the field of exercise, some scholars have already made use of the arts to alleviate serious illnesses. Nevertheless, the creative use of artistic methods for the functional management of musculoskeletal disorders, such as chronic spinal pain, has not yet been explored. Regarding the most suitable type of exercise for chronic spinal pain, new theoretical approaches suggest that the missing link for its management are various types of “myofascial training”. However, there is a lack of researches examining the practical effects of these techniques on the reduction of musculoskeletal pain through exercise. Additionally, few studies have investigated the effectiveness of internet-based exercise programs on the treatment of chronic spinal pain, although there are numerous online applications for the self-management of musculoskeletal disorders. The aim of the present research was to examine and compare two internet-based programs of myofascial training (“Therapeutic exercise” and “Exercise with techniques of performing arts”) in terms of their effectiveness in reducing pain, improving physical function, increasing flexibility, and improving quality of life. Thirty six women with chronic spinal pain (47.21±7.31 years old), participated in the present research and were allocated to three groups (“exercise group”, “art group”, “control group”). The exercise protocol was identical for the experimental groups, i.e., “myofascial stretches” and “self-myofascial release” with Foam Rollers. However, the participants of the “art group” were receiving additional instructions during the workouts, stemming from techniques that are used in the field of performing arts. The total duration of this intervention was 6 weeks (18 half-hour workouts). According to the results, both programs were effective in the statistically significant improvement of most variables, carrying similar effects in the improvement of physical parameters, i.e., flexibility and functionality. However, only the program “Exercise with techniques of performing arts” brought statistically significant improvements in the reduction of pain and psychological parameters of quality of life. Therefore, it is concluded that: 1) myofascial training is an effective way of exercising, 2) internet-based exercise programs can be a safe choice for the functional management of chronic spinal pain and, 3) “Exercise with techniques of performing arts” is even more effective in improving parameters affected by psychological factors, probably due to its holistic nature.

Όπως έχει διατυπωθεί, τον 21ο αιώνα οι Τέχνες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στους τομείς της υγείας. Στο πεδίο της άσκησης, ήδη κάποιες έρευνες έχουν επιστρατεύσει τις τέχνες ως μέσο για την ανακούφιση σοβαρών ασθενειών, όμως, η οργανωμένη χρήση καλλιτεχνικών μεθόδων για τη λειτουργική διαχείριση μυοσκελετικών θεμάτων, όπως ο χρόνιος πόνος στη σπονδυλική στήλη (ΧΠΣΣ), δεν έχει ακόμη διερευνηθεί. Όσον αφορά εστιασμένα στο καταλληλότερο είδος άσκησης για τον ΧΠΣΣ, παρόλο που σύμφωνα με νέες θεωρητικές προσεγγίσεις, ο «κρίκος που λείπει» για τη διαχείρισή του είναι διάφορες μορφές «μυοπεριτονιακής προπόνησης», στην πράξη υπάρχει έλλειψη ερευνών που να εξετάζουν την επίδραση αυτών των τεχνικών στη μείωση του μυοσκελετικού πόνου μέσω της άσκησης. Τέλος, παρότι υπάρχουν πολυάριθμες διαδικτυακές εφαρμογές για την αυτοδιαχείριση μυοσκελετικών δυσχερειών, ελάχιστες μελέτες έχουν διερευνήσει την αποτελεσματικότητα των διαδικτυακών προγραμμάτων στην αντιμετώπιση του ΧΠΣΣ. Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστούν και να συγκριθούν δύο διαδικτυακά προγράμματα μυοπεριτονιακής προπόνησης («Θεραπευτική Άσκηση» και «Άσκηση με τεχνικές των παραστατικών τεχνών») ως προς την αποτελεσματικότητά τους στη μείωση του πόνου, τη βελτίωση της σωματικής λειτουργικότητας, την αύξηση της ευλυγισίας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Στην έρευνα συμμετείχαν 36 γυναίκες με ΧΠΣΣ, ηλικίας 47.21±7.31 ετών, οι οποίες χωρίστηκαν σε 3 ομάδες («ομάδα άσκηση», «ομάδα τέχνη», «ομάδα ελέγχου»). Το πρωτόκολλο άσκησης ήταν ίδιο και για τις 2 πειραματικές ομάδες («μυοπεριτονιακές διατάσεις» και αυτοεφαρμοζόμενη μυοπεριτονιακή απελευθέρωση με Foam Rollers), όμως, η «ομάδα τέχνη», κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, λάμβανε επιπρόσθετες οδηγίες οι οποίες εκπορευόνταν από τεχνικές των παραστατικών τεχνών. Η παρέμβαση είχε διάρκεια 6 εβδομάδες (18 μισάωρες προπονήσεις). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα δύο προγράμματα ήταν εξίσου αποτελεσματικά στη στατιστικά σημαντική βελτίωση των περισσότερων μεταβλητών, φανερώνοντας παρεμφερείς επιδράσεις στη βελτίωση σωματικών παραμέτρων (αύξηση λειτουργικότητας και ευλυγισίας), όμως, μόνο το πρόγραμμα «Άσκηση με τεχνικές των παραστατικών τεχνών» επέφερε στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις στη μείωση του πόνου και σε ψυχολογικές παραμέτρους της ποιότητας ζωής. Ως εκ τούτου, συμπεραίνεται ότι η μυοπεριτονιακή προπόνηση είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος άσκησης, τα διαδικτυακά προγράμματα μπορούν να αποτελέσουν μια ασφαλή επιλογή για τη λειτουργική διαχείριση του ΧΠΣΣ και η «Άσκηση με τεχνικές των παραστατικών τεχνών» είναι ακόμα πιο αποτελεσματική στη βελτίωση παραμέτρων που επηρεάζονται από ψυχολογικούς παράγοντες, λόγω, πιθανώς, της ολιστικής της φύσης.