Οι νταλίκες και τα γυναικάκια τους: θηλυκοί ανδρισμοί και πολιτικές της γυναικείας ομοερωτικής επιθυμίας

Abstract

Through past and present histories about the sexual difference between men and women, among women, about desire and its limits, the relationship between maleness and the contemporary greek national, class and cultural ideals is unfolding. More specifically, the central interest of this research is one expression of this malenss, the ntalika, the male lesbian. The interlocutors, the tomboys (agorokoritsa) during their childhood and adolescence, they narrate, through their life stories, their lived relationship with sex, gender and their sexuality. A condition, both painful and pleasurable, that at times troubles the boundaries between male and female and at times is prescribed and restrained by them. Sometimes discretely sometimes more intensely the interlocutors keep their distances from the ntalika. They send me to the bars, because there, as a remnant from the past, the ntalika drinks, gets drunk, fights and listens to non qualitative greek music. The folk, male and for this reason outdated greek lesbian, aquired this name, according to the fieldwork, during the middle of the decate of the 1990. One decade after the regime change (metapolitefsi) during which the politics, the people's behaviour and the values of the greek society gained a more intense european orientation and they were inspired by the so-called American Dream. The folk, with the working class appearance lesbian is now connected with the balkan/eastern heritage of the country and she becomes a synonym for poverty and an obstacle for the prevalence of the social progress. This decade, at the mainstream press, the supposed bisexual american Cindy Crawford holds the line from the neurasthenic artist Virginia Woolf, of 1980, to introduce a new image for the woman homosexuality. The ntalika is not part of this image. Subsequently, the research is concerned with questions as, what is the ntalika after all? How is she related with the lesbian identity? Finally, how are the ways that the subjects are constructed in a gendered way, the ways they shape their mentality, experience their body and take pleasure related to the social and political changes of the greek society?

Μέσα από ιστορίες για το χτες και το σήμερα, για την έμφυλη διαφορά μεταξύ αντρών και γυναικών, μεταξύ γυναικών, για την επιθυμία και τα όρια της ξεδιπλώνεται η σχέση του ανδρισμού με τα σύγχρονα ελληνικά εθνικά, ταξικά και πολιτισμικά ιδανικά. Πιο συγκεκριμένα, κεντρικό ενδιαφέρον αυτής της έρευνας, αποτελεί μια έκφραση αυτού του ανδρισμού, η «νταλίκα», η ανδροπρεπής λεσβία. Οι συνομιλήτριες, τα αγοροκόριτσα κατά την παιδική και εφηβική τους ηλικία, αφηγούνται, μέσα από τις ιστορίες ζωής τους, τη βιωμένη σχέση με το φύλο και τη σεξουαλικότητά τους. Μια οδυνηρή και ηδονική συνθήκη, που άλλοτε αμβλύνει τα όρια μεταξύ αρσενικού και θηλυκού, άλλοτε ορίζεται και περιορίζεται από αυτά. Άλλοτε διακριτικά άλλοτε με περισσότερη ένταση, οι συνομιλήτριες κρατάνε τις αποστάσεις τους από τη νταλίκα. Με στέλνουν στα μπαρ, εκεί όπου, κατάλοιπο του παρελθόντος, η νταλίκα, πίνει, μεθάει, μπλέκει σε καυγάδες, ακούει μη ποιοτική ελληνική μουσική. Η λαϊκή, ανδροπρεπής και για αυτό ξεπερασμένη και οπισθοδρομική Ελληνίδα λεσβία, απέκτησε το όνομα αυτό, σύμφωνα με το πεδίο της έρευνας, στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μια δεκαετία μετά τη μεταπολίτευση κατά την οποία οι πολιτικές, οι συμπεριφορές και οι αξίες της ελληνικής κοινωνίας αποκτούν πιο έντονο ευρωπαϊκό προσανατολισμό και εμπνέονται από το Αμερικάνικο Όνειρο. Η λαϊκή, εργατικής τάξης εμφάνιση λεσβία, συνδέεται με τη βαλκανική/ανατολίτικη κληρονομιά της χώρας, γίνεται συνώνυμο της φτώχειας και τροχοπέδη στην επικράτηση της κοινωνικής προόδου. Τη δεκαετία αυτή, στον mainstreamτύπο, η φερόμενη ως αμφισεξουαλική Αμερικάνα Cindy Crawford παίρνει τη σκυτάλη από την νευρασθενική καλλιτέχνιδα Virginia Woolf, του 1980, για να προτείνει μια νέα εικόνα γυναικείας ομοφυλοφιλίας. Η νταλίκα δεν αποτελεί μέρος αυτής εικόνας. Τί σημαίνει τελικά νταλίκα; Πώς σχετίζεται με την ταυτότητα της λεσβίας; Εντέλει, πώς οι τρόποι με τους οποίους τα υποκείμενα συγκροτούνται έμφυλα, διαμορφώνουν την ψυχοσύνθεση τους, βιώνουν το σώμα τους και απολαμβάνουν σχετίζονται με τις κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία;