Pop κουλτούρα και pop art στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960

Abstract

The work explores the Pop Art movement as developed in New York in the 1960s, highlighting the general cultural context of American reality at the same time, codified through Pop Culture. Due to socio-economic conditions and technological developments taking place after the end of World War II, the mass cultural phenomenon was now intertwined with the american modern way of life, catalyzing the reconstruction of national identity. The semantics of the cultural object because a mass dialect, perceived by the whole population, was the main reference point for the management of the visual object by Pop Art. The methodology followed by the scientific study sets the art movement as a tool for historical reading of the character of Pop Culture. The thematic and stylistic spectrum of Pop Art is approached as a reflection of the way in which commercial-type cultural trends are regulated by social, economic and political parameters. The first part of the work deals with the theoretical background and description of Pop Culture in the 1960s, the handling of the concept of mass by Modernism and its historical influences on the formation of Pop Art, as well as the special context of the art movement during its heyday in New York. The second part focuses on the analysis of selected thematic sections by five leading representatives of Pop Art in the American metropolis, in order to relate their personal artistic stigma to the customised perception and experience of Pop Culture. The final chapter is a brief study of Neo-Pop in New York in the 1980s to highlight the timeless influence of Pop Art as the historical visual symbol of Pop Culture's equation with modern American realism. The paper clarifies the agreement between the art movement and the ideological and methodological framework of Avant-garde, as the accuracy of subject matter facilitates the reorganization of form. Concerns are being raised about Pop Art's ironic, detached view of reality and the difficulty of its secure theoretical verification. The similar difficulty in interpreting mass cultural trends with conventional analytical tools due to their complex levels of empathy documents Pop Art's approach as part of Pop Culture and its visual symbol. Conclusions are drawn on the aesthetic evaluation of industrial products, the reassessment of commercial creativity, the educational role of Pop Culture by composing contradictory conditions such as liberal democracy, aggressive capitalism, intense class differences and the development of collectives based on individual peculiarities. Alongside, the assimilation of basic rules of Pop Culture by the art system is ascertained, assimilating artistic quality with the professional one and reducing cultural institutions to extroverted business organizations. Pop Art in New York in the 1960s is a landmark of the Avant-garde, as the universally irreversible character of Pop Culture has pushed for a constant feedback of art from life and life from art.

Η εργασία ερευνά το εικαστικό κίνημα της Pop Art όπως εξελίχθηκε στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960 αναδεικνύοντας το γενικότερο πολιτιστικό πλαίσιο της αμερικανικής πραγματικότητας κατά την ίδια περίοδο, κωδικοποιημένο μέσα από την Pop Κουλτούρα. Εξαιτίας κοινωνικοοικονομικών συνθηκών και τεχνολογικών εξελίξεων που ενεργοποιήθηκαν μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, το μαζικό πολιτιστικό φαινόμενο ήταν πλέον συνυφασμένο με τον αμερικανικό σύγχρονο τρόπο ζωής επιδρώντας καταλυτικά στην ανάπλαση της εθνικής ταυτότητας. Η νοηματοδότηση του πολιτιστικού αντικειμένου εξαιτίας μιας μαζικής διαλέκτου, αντιληπτής στο σύνολο του πληθυσμού, υπήρξε το βασικότερο σημείο αναφοράς για τη διαχείριση του εικαστικού αντικειμένου από την Pop Art. Η μεθοδολογία που ακολουθεί η επιστημονική μελέτη θέτει το εικαστικό ρεύμα ως εργαλείο ιστορικής ανάγνωσης του χαρακτήρα της Pop Κουλτούρας. Το θεματικό και υφολογικό φάσμα της Pop Art προσεγγίζεται ως αντανάκλαση του τρόπου με τον οποίο πολιτιστικές τάσεις εμπορικού τύπου ρυθμίζονται από κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές παραμέτρους. Το πρώτο μέρος της εργασίας αφορά το θεωρητικό υπόβαθρο και την περιγραφή της Pop Κουλτούρας στη δεκαετία του 1960, τη διαχείριση της έννοιας της μαζικότητας από τον Μοντερνισμό και τις ιστορικές επιρροές του στο σχηματισμό της Pop Art, όπως και το ιδιαίτερο πλαίσιο του εικαστικού ρεύματος κατά τη διάρκεια της ακμής του στη Νέα Υόρκη. Το δεύτερο μέρος επικεντρώνεται στην ανάλυση επιλεγμένων θεματικών ενοτήτων από πέντε κορυφαίους εκπροσώπους της Pop Art στην αμερικανική μητρόπολη, ώστε να συσχετιστεί το προσωπικό εικαστικό στίγμα τους με την εξατομικευμένη αντίληψη και εμπειρία της Pop Κουλτούρας. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται μια επιγραμματική μελέτη της Neo-Pop στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1980 για να υπογραμμιστεί η διαχρονική επίδραση της Pop Art ως το ιστορικό εικαστικό σύμβολο εξίσωσης της Pop Κουλτούρας με το σύγχρονο αμερικανικό ρεαλισμό. Από την εργασία παρέχονται διευκρινίσεις ως προς τη συμφωνία του ρεύματος με το ιδεολογικό και μεθοδολογικό πλαίσιο της Avant-garde, καθώς η ακρίβεια της θεματολογίας διευκολύνει την αναδιοργάνωση της φόρμας. Αναπτύσσονται προβληματισμοί για την ειρωνική, αποστασιοποιημένη οπτική γωνία της Pop Art απέναντι στην πραγματικότητα και τη δυσκολία ασφαλούς θεωρητικής εξακρίβωσής της. Η ανάλογη δυσκολία στην ερμηνεία μαζικών πολιτιστικών τάσεων με συμβατικά αναλυτικά εργαλεία εξαιτίας των πολύπλοκων βαθμίδων ενσυναίσθησής τους τεκμηριώνει την προσέγγιση της Pop Art ως τμήμα της Pop Κουλτούρας και εικαστικό σύμβολό της. Προκύπτουν συμπεράσματα σχετικά με την αισθητική αξιολόγηση βιομηχανικών προϊόντων, την επανεκτίμηση της δημιουργικότητας εμπορικού σκοπού, τον επιμορφωτικό ρόλο της Pop Κουλτούρας συνθέτοντας αντιφατικές συνθήκες σαν τη φιλελεύθερη δημοκρατία, τον επιθετικό καπιταλισμό, τις έντονες ταξικές διαφοροποιήσεις και την ανάπτυξη συλλογικοτήτων με γνώμονά τους ατομικές ιδιομορφίες. Παράλληλα, διαπιστώνεται η αφομοίωση βασικών κανόνων της Pop Κουλτούρας από το σύστημα της τέχνης εξομοιώνοντας την καλλιτεχνική ιδιότητα με την την επαγγελματική και ανάγοντας πολιτιστικούς φορείς σε εξωστρεφείς επιχειρηματικούς οργανισμούς. Η Pop Art στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1960 αποτελεί ορόσημο της Avant-garde, καθώς ο οικουμενικά αναπόδραστος χαρακτήρας της Pop Κουλτούρας εξώθησε σε μια διαρκή αλληλοτροφοδότηση της τέχνης από τη ζωή και της ζωής από την τέχνη.