Ποιότητα ζωής και κόστος αποκατάστασης ασθενών μετά από ακρωτηριασμό άκρου

Abstract

Introduction: Limb amputation is a significant irreversible loss and leads to many changes in a person's life. Regardless of the etiology, patients experience changes in their center of gravity, mobility and ability to perform activities of daily living and self-care. Aim: The aim of this study was to assess the changes in Quality of Life (QoL) and the rehabilitation cost of patients with limb amputation, after discharge from the hospital. It studied how the QoL of these patients during 2 years after discharge from the hospital changed, and how this change affects the configuration of the rehabilitation costs. Methods: To evaluate the health status of patients with limb amputation, the Short Form 36 (SF-36) questionnaire was used, which is a general and reliable tool for measuring QoL. Patients or their caregivers were asked to respond to the questionnaire SF-36 at 6, 12, 18 and 24 months after leaving the hospital. In order to evaluate the rehabilitation cost at each measurement, variables of direct and indirect costs were summed. Results: The sample consisted of 107 patients with a mean age of 48.8 ± 16.7 years. Males were 92.5% (n = 99) and females 7.5% (n = 8). Among them, 71% (n = 76) were working, and 77.5% (n = 83) had a monthly family income >1,000€ and 51 patients (47.7%) had prosthetic limb. Age, marital status, number of children, pre-existing medical conditions, the type of amputation and prosthetics are factors that affect the QoL of patients with amputation after their discharge from hospital. The rehabilitation cost increased significantly over time between 0-6 and 7-12 months. Patients did not report rehabilitation costs after the first year of discharge from the hospital. The rehabilitation cost was initially high, but decreased over time with the greatest reduction being recorded in men. Gender, marital status, the number of children, the monthly family income, occupation, the type of amputation and the use of prosthetics are factors that affect the rehabilitation cost. Conclusions: Up to 2 years after discharge from the hospital, the QoL of the patients with limp amputation continues to improve, without being stabilized or even approaching the levels of QoL before the accident. The rehabilitation cost required for patient is high, but only 12 months after hospital discharge. New similar studies need to be conducted that will lead to new proposals in order to improve the rehabilitation of patients with limb amputation.

Εισαγωγή: Ο ακρωτηριασμός ενός άκρου αποτελεί σημαντική μη αναστρέψιμη απώλεια και οδηγεί σε πολλές αλλαγές στη ζωή του ατόμου. Ανεξαρτήτως αιτιολογίας, οι ασθενείς βιώνουν αλλαγές στο κέντρο βαρύτητάς τους, στην κινητικότητα αλλά και στην ικανότητα εκτέλεσης των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής και της αυτοεξυπηρέτησης τους. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η μεταβολή της Ποιότητας Ζωής (ΠΖ) και του κόστους διαβίωσης των ασθενών με ακρωτηριασμό άκρων μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο. Μελετήθηκε πώς μεταβάλλεται η ΠΖ των ασθενών αυτών κατά τη διάρκεια 2 ετών μετά την έξοδο από το νοσοκομείο και πως αυτή η μεταβολή επηρεάζει τη διαμόρφωση του κόστους αποκατάστασης. Υλικό-Μέθοδος: Η αξιολόγηση της κατάστασης υγείας των ασθενών έγινε με το ερωτηματολόγιο Short Form 36 (SF-36), το οποίο αποτελεί ένα γενικό και αξιόπιστο εργαλείο μέτρησης της ΠΖ. Οι ασθενείς κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο SF-36 σε 6, 12 ,18 και 24 μήνες μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο, ενώ για τον υπολογισμό του κόστους αποκατάστασης, σε κάθε στιγμή μέτρησης αθροίστηκαν μεταβλητές άμεσου ή έμμεσου κόστους. Αποτελέσματα: Το δείγμα αποτελείτο από 107 ασθενείς με μέση ηλικία 48,8±16,7 έτη. Το 92,5% (ν=99) είναι άντρες και το 7,5% (ν=8) γυναίκες. Το 71% (ν=76) ήταν εργαζόμενοι, ενώ το 77,53% (ν=83) είχε μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα >1.000 € και οι 51 ασθενείς (47,7%) είχαν προσθετικό μέλος. Η ηλικία, η οικογενειακή κατάσταση, o αριθμός παιδιών, τα συνοδά νοσήματα, το είδος του ακρωτηριασμού και το προσθετικό μέλος αποτελούν παράγοντες που επηρεάζουν την ΠΖ των ασθενών με ακρωτηριασμό, μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο. Το κόστος αποκατάστασης αυξανόταν σημαντικά με το πέρασμα του χρόνου στις χρονικές περιόδους μεταξύ 0-6 και 7-12 μήνες. Οι ασθενείς δεν ανέφεραν κόστη αποκατάστασης μετά το πρώτο έτος από την έξοδο από το νοσοκομείο. Το κόστος αποκατάστασης ήταν αρχικά υψηλό, αλλά μειωνόταν όσο περνούσε ο χρόνος με τη μεγαλύτερη μείωση να καταγράφεται στους άνδρες. Το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση, ο αριθμός των παιδιών, το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα, η απασχόληση, το είδος ακρωτηριασμού και η χρήση προσθετικού μέλους αποτελούν παράγοντες που επηρεάζουν το κόστος αποκατάστασης. Επιπλέον, η αύξηση του κόστους αποκατάστασης επηρεάζει αρνητικά την ΠΖ των ασθενών με ακρωτηριασμό. Συμπεράσματα: Η ποιότητα ζωής των ασθενών με ακρωτηριασμό εμφανίζει μια συνεχή βελτίωση με το πέρασμα του χρόνου, έως και 2 χρόνια μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, υπολείπεται όμως σαφώς σε σχέση με το επίπεδο πριν το ατύχημα. Το κόστος που απαιτείται για την αποκατάσταση των τραυματιών είναι υψηλό για ένα έτος μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, αλλά στη συνέχεια μηδενίζεται. Είναι αναγκαίο να διενεργηθούν νέες αντίστοιχες μελέτες που θα οδηγήσουν σε νέες προτάσεις για την βελτίωση της αποκατάστασης των ασθενών με ακρωτηριασμό άκρου.