Human capital and economic growth: some empirical contributions

Abstract

This thesis is focused around the empirical investigation of the human capital growth nexus. We begin with replicating and extending the highly influential study by Mankiw et al. (1992). We substitute their original human capital measure with a more accurate on secondary school enrolment and a more informative index recently available. We find that the former is to a small degree consistent with the Solow predictions, with similar failures to the original measure. Using the latter, we find that the fit of the model substantially improves, yet the outcome contradicts important assumptions of the Solow model.Acknowledging endogeneity in linear regressions, we build upon the work of Park and Gupta (2012), who suggest modelling the dependence of endogenous variables and the error term of the regression using the Gaussian copula. We suggest the alternative use of the Student's-t copula, for fat-tail related problems often encountered in economics. We conduct a Monte Carlo study to examine the performance of the method under various scenarios. We show that the method can handle the problem of endogenous regressors sufficiently. In accomplishment of the method, we suggest using the ridge least squares estimator to control for the problem of near multicollinearity that may arise in cases where the original regressors are highly correlated with the copula-based transformations of them.Finally, we test the theory of threshold externalities in the accumulation of human capital, producing multiple steady states. We employ a dynamic panel framework and suggest dealing with endogeneity of the threshold variable using copulas. A limited simulation study shows that the method performs better than other alternatives. We test a variant of the augmented Solow model equipped with a threshold property in the factor share of human capital in the production function and provide evidence of conditional club convergence.

Η παρούσα διατριβή επικεντρώνεται στην εμπειρική διερεύνηση της σχέσης οικονομικής μεγέθυνσης και ανθρώπινου κεφαλαίου. Ξεκινάμε με την αναπαραγωγή και επέκταση της μελέτης των Mankiw, Romer και Weil (1992). Αντικαθιστούμε το αρχικό μέτρο του ανθρώπινου κεφαλαίου με ένα περισσότερο ακριβές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ένα δείκτη προσφάτως διαθέσιμο. Διαπιστώνουμε ότι το πρώτο είναι σε μικρό βαθμό σύμφωνο με τις προβλέψεις του υποδείγματος του Solow, αστοχίες παρόμοιες με αυτές του αρχικού μέτρου. Χρησιμοποιώντας το τελευταίο, διαπιστώνουμε ότι η προσαρμογή του υποδείγματος βελτιώνεται σημαντικά, ωστόσο το αποτέλεσμα έρχεται σε αντίθεση με σημαντικές υποθέσεις του υποδείγματος του Solow. Επεκτείνουμε την εργασία των Park και Gupta (2012), οι οποίοι προτείνουν την συνεπή εκτίμηση γραμμικών παλινδρομήσεων μέσω συναρτήσεων κατανομών Copula (Gaussian Copula). Προτείνουμε την εναλλακτική χρήση της Student-t copula, για προβλήματα σχετιζόμενα με πλατιές ουρές κατανομών, τα οποία συναντώνται συχνά στα οικονομικά. Πραγματοποιούμε μια μελέτη Monte Carlo για να εξετάσουμε την επίδοση της μεθόδου σε διάφορα σενάρια. Δείχνουμε ότι η μέθοδος μπορεί να χειριστεί επαρκώς το πρόβλημα των ενδογενών ανεξάρτητων μεταβλητών. Επιπλέον δείχνουμε ότι ο ridge εκτιμητής ελάχιστων τετραγώνων μπορεί να επιληφθεί αποτελεσματικά του προβλήματος της πολυσυγγραμμικότητας που μπορεί να προκύψει σε περιπτώσεις όπου οι αρχικές μεταβλητές του υποδείγματος συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις μετασχηματισμένες που βασίζονται σε copula.Τέλος, ελέγχουμε τη θεωρία κατωφλίου στη συσσώρευση ανθρώπινου κεφαλαίου, από την οποία μπορούν να προκύψουν πολλαπλές σταθερές τροχιές μεγέθυνσης. Χρησιμοποιούμε ένα δυναμικό πάνελ και προτείνουμε την αντιμετώπιση της ενδογένειας της μεταβλητής κατωφλίου χρησιμοποιώντας τη μέθοδο των copula. Μια περιορισμένη μελέτη προσομοίωσης δείχνει ότι η μέθοδος είναι καλύτερη από άλλες εναλλακτικές. Χρησιμοποιώντας μια παραλλαγή του υποδείγματος του Solow που διαθέτει ιδιότητα κατωφλίου για το ανθρώπινο κεφαλαίο στη συνάρτηση παραγωγής, δείχνουμε εμπειρικά ότι μπορεί να υπάρχει σύγκλιση ανάμεσα σε ομάδες χωρών.