Η επαπειλούμενη αδυναμία πληρωμών ως προϋπόθεση κήρυξης της πτώχευσης

Abstract

The aim of this dissertation is to present the imminent insolvency as a condition of the declaration of insolvency (bankruptcy). The imminent insolvency is a distinct condition of the declaration of insolvency from 2007 after the establishment of Bankruptcy Code. The study is presented of six chapters. The first chapter defines “bankruptcy” and its prime condition, cessation of payments, under the previous legal situation, in two periods (1835-1910 and 1910-2007), as well as “suspension of payments”. The second chapter defines “imminent insolvency” as a situation of insolvency that is also a legal requirement of criminal bankruptcy in German penal law. In this chapter the definition of imminent insolvency is presented in two periods (1976-1994 and 1994-nowadays). The third chapter deals with “imminent insolvency” as a Greek insolvency law concept. This chapter refers to and defines “imminent insolvency”, deals with the legislative aim of “imminent insolvency” and with the elements of the definition. Imminent insolvency is also compared with relative concepts. Moreover, it is indicated that the economic plan is a reliable mean of proof as well as a valid and secure method of prediction of bankruptcy. The chapter presents the relevant Greek case-law. The fourth chapter deals with the “imminent insolvency” as a condition for a pre-bankruptcy procedure. The motivation for a lodgement of the application for the declaration of bankruptcy due to imminent insolvency is presented hereafter, in fifth chapter. Finally, the sixth chapter deals with the dangers that an application for the declaration of bankruptcy may create, as well as with the civil and criminal liability of the debtor, who is in this situation of imminent insolvency.

Αντικείμενο της διατριβής είναι η επαπειλούμενη αδυναμία πληρωμών ως προϋπόθεση κήρυξης της πτώχευσης (άρθρο 3 παρ. 2 Πτωχευτικού Κώδικα). Πρόκειται για αυτοτελή προϋπόθεση κήρυξης της πτώχευσης, η οποία νομοθετήθηκε το πρώτον το 2007 με τον Πτωχευτικό Κώδικα. Η διατριβή αρθρώνεται σε έξι κεφάλαια. Στο πρώτο αναλύεται η έννοια της πτώχευσης και η κύρια προϋπόθεσή της (παύση πληρωμών), υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, στις περιόδους 1835-1910 και 1910-2007, καθώς και η αναστολή πληρωμών. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η έννοια της επαπειλούμενης αδυναμίας πληρωμών ως κατάσταση αφερεγγυότητας που αποτελεί στοιχείο της νομοτυπικής μορφής της χρεωκοπίας στο γερμανικό ποινικό δίκαιο. Εξετάζεται, επιπλέον, η έννοια στο χρονικό διάστημα 1976-1994 (που εισήχθη για πρώτη φορά στο γερμανικό δίκαιο), όσο και από το 1994 (με την εισαγωγή της Insol-venzordnung) έως σήμερα. Το τρίτο κεφάλαιο εξετάζει την επαπειλούμενη αδυναμία πληρωμών ως έννοια του ελληνικού πτωχευτικού δικαίου. Παρουσιάζεται ο ορισμός, ο νομοθετικός σκοπός, τα ειδικότερα στοιχεία της έννοιας και γίνεται σύγκριση με συγγενείς έννοιες. Επίσης, παρουσιάζεται το σχέδιο προϋπολογισμού ως αξιόπιστο αποδεικτικό μέσο και συνάμα ως έγκυρη μέθοδος πρόγνωσης της μελλοντικής αδυναμίας πληρωμών, ενώ γίνεται εκτενής ανα-φορά στη νομολογία. Το τέταρτο κεφάλαιο αφορά την επαπειλούμενη αδυναμία πληρωμών ως προϋπόθεση για προπτωχευτικές ή παραπτωχευτικές διαδικασίες. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται τα κίνητρα για την υποβολή αίτησης πτώχευσης λόγω επαπειλούμενης αδυναμίας πληρωμών. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι κίνδυνοι από την υποβολή αντίστοιχης αίτησης, καθώς και η αστική και ποινική ευθύνη του οφειλέτη.