Η σημασία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τη διομαδική επαφή και η επιρροή τους στις διομαδικές στάσεις των χρηστών

Abstract

The present doctoral thesis examines the effects of intergroup contact over social networking sites on intergroup attitudes. It also examines the processes underlying these effects: both social psychological variables (such as intergroup anxiety, national identification etc.) and also variables specific to the communication context (such as perceived quality of contact and perceived anonymity) are examined. For the purpose of the study four studies were conducted (total N= 422), one cross sectional on Twitter and three longitudinal on Facebook. Findings suggest that intergroup contact via social networking sites can lead to positive intergroup attitudes. Both social psychological and communication relevant variables predicted intergroup attitudes. In both social media contexts, these positive outcomes were enhanced by the increased tendency for self-disclosure, which also mediated the effects of intergroup anxiety on attitudes. Self-disclosure also mediated the effect of anonymity on attitudes for both social media contexts. Furthermore, in all three Facebook studies, other communication variables, such as perceived quality of contact and observation of others having positive contact, mediated the effects of intergroup anxiety on intergroup attitudes. These results highlight the importance of contact over social networking sites for intergroup attitudes.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνά τις επιδράσεις της διομαδικής επαφής που πραγματοποιείται στο πλαίσιο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στις διομαδικές στάσεις. Επίσης, εξετάζει και τις μεταβλητές που διαμορφώνουν αυτές τις επιδράσεις και ειδικότερα, τις παραδοσιακές μεταβλητές της κοινωνικής ψυχολογίας (όπως το διομαδικό άγχος και η ταύτιση με την κοινωνική/εθνική ταυτότητα), αλλά και τις μεταβλητές που σχετίζονται με το συγκεκριμένο πλαίσιο επικοινωνίας (όπως η ποιότητας της επαφής και αίσθηση ανωνυμίας, όπως τις αντιλαμβάνονται οι χρήστες του μέσου). Για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης πραγματοποιήθηκαν τέσσερις έρευνες (συνολικό N= 422), μία συγχρονική έρευνα στο πλαίσιο του Twitter και τρεις διαχρονικές έρευνες στο Facebook. Σύμφωνα με τα ευρήματα, η διομαδική επαφή διά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται ότι μπορεί να οδηγήσει σε θετικές διομαδικές στάσεις. Παραδοσιακές μεταβλητές της κοινωνικής ψυχολογίας, αλλά και μεταβλητές που συνδέονται με το περιβάλλον των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προέβλεψαν τις διομαδικές στάσεις σε όλες τις έρευνες. Η τάση για αυτοαποκάλυψη των χρηστών και των δύο μέσων, όπου πραγματοποιήθηκαν οι έρευνες, φαίνεται ότι ενίσχυσε τα θετικά αποτελέσματα της επαφής, ενώ περιόρισε και τις αρνητικές επιδράσεις του διομαδικού άγχους στις στάσεις. Η ίδια μεταβλητή λειτούργησε διαμεσολαβητικά και στην επίδραση της αίσθησης ανωνυμίας στις διομαδικές στάσεις τόσο στο Twitter, όσο και στο Facebook. Επίσης, και στις τρεις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο Facebook, μεταβλητές που συνδέονται με το ίδιο το μέσο, όπως η ποιότητα της επαφής στο συγκεκριμένο πλαίσιο και η παρατήρηση άλλων χρηστών να έχουν θετικές αλληλεπιδράσεις σε αυτό, μεσολάβησαν στις επιδράσεις του διομαδικού άγχους στις διομαδικές στάσεις. Τα συγκεκριμένα ευρήματα τονίζουν τη σημασία της διομαδικής επαφής δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τις διομαδικές στάσεις.