Σουπρεματισμός - κυβοφουτουρισμός: η περίπτωση του Μάλεβιτς και το κίνημα LEF: παραγωγή διαδραστικής εκπαιδευτικής εφαρμογής

Abstract

This thesis highlights the overcoming of the old art through the concepts and relationships of Malevich, which link the development of his aesthetic with the philosophical and political concerns of the time. The thesis follows the abstract geometrical foundations of Cubofuturism and Suprematism, examines the psychology of souprematist images and highlights the importance of Suprematism to rebuild the world. Then, the thesis provides a historical and theoretical framework for the interpretation possibilities, created by the Black Square. Focusing on the transformation of this artwork, the thesis argues that from the moment of conception as the first suprematist artwork resisted to be interpreted as a work that produces any interpretation. This led to many repeated different interpretationw of the project both from the artist himself, from his students and later by historians. Through the study of the three squares of Malevich, the thesis provides answers also to questions related to the involvement of the Russian avant-garde politics, projecting a more flexible reading of Malevich connection with the Tsarist regime, anarchism and finally Bolshevism. Through these artist’s jams with different political movements, can be understandable the different strategies for the negotiation of the concept of Suprematism against the limitations imposed by these movements.Then, the thesis analyzes the artistic theory and the action of the Left Front of Arts with main focus on Lef newspaper (1923-1925). Through this analysis, there can be seen the similarities of Lef movement with Malevich. They were both the victim of historical circumstances because their idealistic situation had not become a political reality. The Suprematism and Lef may have failed in the extent of their ambitions, corresponding to the fate of the Revolution, who supported, but their commitment remains a source of energy for the future with the implementation of such a moral art.Finally, the second part of the thesis analyzes the development of a digital museum and identifies and justifies the offer of three-dimensional virtual museums in the educational process for the design project of an artist.

Η συγκεκριμένη διατριβή αναδεικνύει το ξεπέρασμα της παλαιάς τέχνης μέσα από τις αντιλήψεις και τις σχέσεις του Μάλεβιτς, που διασυνδέουν την ανάπτυξη της αισθητικής του με τις φιλοσοφικές και πολιτικές ανησυχίες της εποχής του. Η διατριβή ακολουθεί τα αφηρημένα γεωμετρικά θεμέλια του Κυβοφουτουρισμού και του Σουπρεματισμού, εξετάζει την ψυχολογία των σουπρεματιστικών εικόνων και αναδεικνύει τη σημασία του σουπρεματισμού στην αναδόμηση του κόσμου. Έπειτα η διατριβή παρέχει ένα ιστορικό και θεωρητικό πλαίσιο για τις ερμηνευτικές δυνατότητες που δημιουργούνται από το Μαύρο Τετράγωνο. Εστίάζοντας στους μετασχηματισμούς αυτού του έργου, η διατριβή υποστηρίζει ότι από την στιγμή της σύλληψής του ως το πρώτο σουπρεματιστικό έργο αντιστάθηκε, να ερμηνευθεί ως ένα έργο που παράγει οποιαδήποτε ερμηνεία. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε επανελλημένες διαφορετικές ερμηνίες του έργου, τόσο από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, όσο και από τους μαθητές του, αλλά και αργότερα από τους ιστορικούς. Μέσα από τη μελέτη των τριών τετραγώνων του Μάλεβιτς, η διατριβή δίνει απαντήσεις επίσης σε ερωτήματα που σχετίζονται με την εμπλοκή της Ρωσικής Πρωτοπορίας με την πολιτική, προβάλλοντας μια πιο ευέλικτη ανάγνωση της σύνδεσης του Μάλεβιτς με το τσαρικό καθεστώς, τον αναρχισμό και τέλος τον μπολτσεβικισμό. Μέσα από αυτές τις εμπλοκές του καλλιτέχνη με τα διαφορετικά πολιτικά κινήματα γίνονται κατανοητές οι διαφορετικές στρατηγικές του για την διαπραγμάτευση της έννοιας του Σουπρεματισμού έναντι των περιορισμών που επιβάλλονται από αυτά τα κινήματα. Ακόμα στη διατριβή αναλύεται η καλλιτεχνική θεωρία και η δράση του Αριστερού Μετώπου Τεχνών με κύρια εστίαση στην εφημερίδα ΛΕΦ (1923-1925). Μέσα από αυτή την ανάλυση φαίνονται οι ομοιότητες του κινήματος ΛΕΦ με τον Μάλεβιτς. Ήταν και οι δύο το θύμα των ιστορικών περιστάσεων, διότι η ιδεαλιστική κατάσταση τους δεν είχε γίνει μία πολιτική πραγματικότητα. Ο Σουπρεματισμός και η ΛΕΦ μπορεί να έχουν αποτύχει ως προς την έκταση των φιλοδοξιών τους, που αντιστοιχεί στη μοίρα της Επανάστασης, που υποστήριξαν, αλλά η δέσμευσή τους παραμένει μια πηγή ενέργειας για το μέλλον προς την υλοποίηση μιας τέτοιας ηθικής τέχνης.Τέλος το δεύτερο μέρος της διατριβής ασχολείται με την ανάπτυξη ενός ψηφιακου μουσείου και επισημαίνει και δικαιολογεί την προσφορά των τρισδιάστατων εικονικών μουσείων στην εκπαιδευτική διαδικασία για τη μελέτη του έργου ενός καλλιτέχνη.