Επιδημιολογική και μοριακή μελέτη ασθενών με διάγνωση μελανώματος σε νεαρή ηλικία (<40 ετών)

Abstract

Melanoma is a cancerous tumor that derives from melanocytes of the skin. Over the last three decades its diagnosis in Caucasian populations has increased very much. Today it accounts for 3% of all cancers and its increasing frequency worldwide makes it one of the fastest growing malignant diseases in humans, which many call it an epidemiological phenomenon.Skin melanoma is due to the interaction of many different phenotypic, genetic and environmental factors. The light skin, the number of burns, increased intermittent exposure to ultraviolet radiation and multiple or dysplastic nevi are the strongest predisposing factors. Genes contribute to disease predisposition by 18 to 55% and the genetic basis of cutaneous melanoma is complicated by the involvement of high genes (CDKN2A and CDK4) and low invasiveness (MC1R, ASIP, OCA2 and others). Major mutations of the mononucleotide polymorphisms of the above-mentioned genes are related to the development of the disease.The aim of this dissertation is to investigate various predisposing factors, individual, familial, genetic and environmental, to the development of skin melanoma as well as to study their influence on young people and to investigate the overexpression of polymorphisms of low and high penetration genes in young people under 40 or over 40 years of age compared to people over 40 years of age.As regards the first objective of the dissertation, regarding the epidemiological factors, we performed a retrospective analysis of 872 patients with cutaneous melanoma who came to the Department of Oncology at the Hospital of Melanoma of the Dermatology and Venereology Hospital of Athens "Andreas Sygros". All patients received the history, collected and processed the necessary data. While for the second goal of the dissertation on the expression of polymorphisms, we performed a molecular study for 787 patients who attended the same clinic. Initially, blood was taken and the total DNA was isolated from the blood cells, and then the samples were sent to a MIT's Broad Institute laboratory for exon sequencing and polymorphism detection. All data were subjected to statistical analysis.In the epidemiological part of our dissertation we found that more and more young women are diagnosed with cutaneous melanoma. Through statistical analysis, we have identified risk factors for the development of melanoma at younger than 40 years of Fitzpatrick phototype II, the increased number of moles and sunburns in childhood and adolescence.In our molecular study, we found that the Arg151Cys polymorphism of the melanocortin MCIR receptor, the transgene polymorphism rs10739221 and the transgene polymorphism rs7023329 were overexpressed in young subjects under 40 or 40 years of age. No association of young age with mutations of the CDKN2A high invasion gene was found.In conclusion, our epidemiological results are in agreement with many studies worldwide and are enriching poor research in the Greek population. Conversely, although genetic studies have published a large number of polymorphisms associated with cutaneous melanoma, our work has resulted in minimal associations. However, this dissertation is one of the first molecular exon analyzes in Greek patients with cutaneous melanoma and is a keystone of future research.

Το μελάνωμα είναι ένας καρκινικός όγκος που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα του δέρματος. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η διάγνωση του στους Καυκάσιους πληθυσμούς έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Σήμερα αποτελεί το 3% του συνόλου των καρκίνων και η αυξανόμενη συχνότητά του παγκοσμίως το καθιστούν ένα από τα ταχύτερα εξαπλούμενα κακοήθη νοσήματα στο άνθρωπο, γεγονός για το οποίο πολλοί το αποκαλούν επιδημιολογικό φαινόμενο. Το δερματικό μελάνωμα οφείλεται στην αλληλεπίδραση πολλών και διάφορων φαινοτυπικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Το ανοιχτόχρωμο δέρμα, ο αριθμός εγκαυμάτων, η αυξημένη διαλείπουσα έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και οι πολλαπλοί ή δυσπλαστικοί σπίλοι αποτελούν τους ισχυρότερους προδιαθεσικούς παράγοντες. Τα γονίδια συμβάλλουν στην προδιάθεση της νόσου κατά το 18 με 55% και η γενετική βάση του δερματικού μελανώματος είναι πολύπλοκη με τη συμμετοχή γονιδίων υψηλής (CDKN2A και CDK4) και χαμηλής διεισδυτικότητας (MC1R, ASIP, OCA2 κι άλλα). Κυρίως μεταλλάξεις τύπου μονονουκλεοτιδικών πολυμορφισμών των προαναφερόμενων γονιδίων σχετίζονται με την ανάπτυξη της νόσου. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι αφενός να διερευνηθούν διάφοροι προδιαθεσικοί παράγοντες, ατομικοί, οικογενειακοί, γενετικοί και περιβαλλοντικοί, στην ανάπτυξη του δερματικού μελανώματος καθώς και να μελετηθεί η επιρροή τους στα νεαρά άτομα και αφετέρου να διερευνηθεί η υπερέκφραση πολυμορφισμών των γονιδίων χαμηλής και υψηλής διεισδυτικότητας στα νεαρά άτομα κάτω των ή 40 ετών σε σύγκριση με άτομα άνω των 40 ετών.Όσον αφορά τον πρώτο στόχο της διατριβής, σχετικά με τους επιδημιολογικούς παράγοντες, πραγματοποιήσαμε μια αναδρομική ανάλυση 872 ασθενών με δερματικό μελάνωμα που προσήλθαν στο Ογκολογικό Τμήμα ,στο Ιατρείο Σπίλων και Μελανώματος του Νοσοκομείου Δερματικών & Αφροδισίων Νοσημάτων Αθηνών «Ανδρέας Συγγρός». Από όλους τους ασθενείς έγινε λήψη του ιστορικού, συλλογή και επεξεργασία των απαραίτητων στοιχείων. Ενώ για το δεύτερο στόχο της διατριβής, σχετικά με την έκφραση πολυμορφισμών, υλοποιήσαμε μια μοριακή μελέτη για 787 ασθενείς που προσήλθαν στο ίδιο Ιατρείο. Αρχικά έγινε λήψη αίματος και απομόνωση του ολικού DNA από τα κύτταρα αίματος και έπειτα τα δείγματα στάλθηκαν σε εργαστήριο του Broad Institute του MIT για αλληλούχιση των εξωνίων και εντοπισμό πολυμορφισμών. Όλα τα δεδομένα υποβλήθηκαν σε στατιστική ανάλυση.Στο επιδημιολογικό κομμάτι της διατριβής μας βρήκαμε ότι όλο και περισσότερες γυναίκες νεαρής ηλικίας διαγιγνώσκονται με δερματικό μελάνωμα. Μέσω της στατιστικής ανάλυσης ορίσαμε ως παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη μελανώματος σε νεαρή ηλικία κάτω των 40 ετών τον φωτότυπο ΙΙ κατά Fitzpatrick, τον αυξημένο αριθμό σπίλων και τα ηλιακά εγκαύματα σε παιδική και εφηβική ηλικία.Στο κομμάτι της μοριακής μας μελέτης βρήκαμε ότι ο πολυμορφισμός Arg151Cys του υποδοχέα της μελανοκορτίνης MCIR, ο διαγονιδιακός πολυμορφισμός rs10739221 και ο διαγονιδιακός πολυμορφισμός rs7023329 υπερεκφράζονται σε νεαρά άτομα κάτω των ή 40 ετών. Δε βρέθηκε καμιά συσχέτιση της νεαρής ηλικίας με μεταλλάξεις του γονιδίου υψηλής διεισδυτικότητας CDKN2A. Συμπερασματικά, τα επιδημιολογικά μας αποτελέσματα είναι σε συμφωνία με πολλές μελέτες παγκοσμίως και έρχονται να εμπλουτίσουν τη φτωχή έρευνα στον ελληνικό πληθυσμό. Αντιθέτως, αν και γενετικές μελέτες έχουν δημοσιεύσει ένα μεγάλο αριθμό πολυμορφισμών που σχετίζονται με το δερματικό μελάνωμα, η εργασία μας κατέληξε σε ελάχιστες συσχετίσεις. Όμως η παρούσα διατριβή είναι μια από τις πρώτες μοριακές αναλύσεις εξωνίων σε Έλληνες ασθενείς με δερματικό μελάνωμα και αποτελεί ένα βασικό λίθο στη μελλοντική έρευνα.