Οι τέχνες και οι συζεύξεις τους στον 20ο αιώνα: με σταθερή αναφορά στο έργο του Theodor Adorno και τη Σχολή της Φρανκφούρτης: η περίπτωση της μουσικής

Abstract

The PhD thesis "The Arts and their Connections in the 20th Century", (With constantreference to the work of Theodor Adorno and the Frankfurt School, the case of music),looking for the context, the whole of the cultural of music contexts that are often dealtwith outside, is first scrutinized between the pillar of science and that of philosophy(aesthetics) in terms of music. In the first part are presented all the elements thatsurround the music from the past to the present day in the quest for the thresholdbetween the scientific and the aesthetic of the hypostasis. The whole scheme can beextended to virtually any art. In the first chapters of the first part are emerging therelations of music with mathematics, physics and biology and then the correspondingphilosophical considerations ending the positions of the Frankfurt School and especiallyof Theodor Adorno. In the second and main part of the dissertation, the relationshipcreated by the couplings / partnerships of the arts and the respective artistic osmosis isanalyzed in binary arts pairs. The sources of material abstraction are the same as theirarts, their works and the authoritative references from antiquity to the present day, withthe main axis of these dynamic correlations the positions of the Frankfurt School andthe relevant reference works. Music is considered here in combination with the rest ofthe arts. In the third and final part there is an attempt to approach the growingtendencies both in the theoretical and aesthetic field as well as in the contemporaryartistic and scientific partnerships of music and the other arts in relation to everythingdeveloped in the first two parts. The concluding conclusion is a product that addressestoday's relevant concern as it updates the original data of the past through a newperspective and vision in the 21st century.

Η διδακτορική διατριβή με τίτλο “Οι τέχνες και οι συζεύξεις τους στον 20ο αιώνα”,(Με σταθερή αναφορά στο έργο του Theodor Adorno και τη Σχολή της Φρανκφούρτης,η περίπτωση της μουσικής), αναζητώντας το συγκείμενο (context), το σύνολο δηλαδήτων πολιτιστικών συμφραζομένων της μουσικής τα οποία συχνά αντιμετωπίζονταιεκτός αυτής, επισκοπεί αρχικά μεταξύ του πυλώνα των θετικών επιστημών και εκείνουτης φιλοσοφίας (αισθητική) σε ότι αφορά στα περί της μουσικής. Στο πρώτο μέροςπαρουσιάζονται όλα εκείνα τα στοιχεία που περιβάλλουν τη μουσική από το παρελθόνμέχρι σήμερα στην αναζήτηση του ουδού μεταξύ της επιστημονικής και της αισθητικήςτης υπόστασης. Στα πρώτα κεφάλαια του πρώτου μέρους αναδύονται οι σχέσεις τηςμουσικής με τα μαθηματικά, τη φυσική και τη βιολογία και στη συνέχεια οι αντίστοιχεςφιλοσοφικές θεωρήσεις με κατάληξη τις θέσεις της Σχολής της Φρανκφούρτης καιειδικότερα το σύνολο του προγράμματος του Theodor Adorno. Στο δεύτερο και κύριοσε έκταση μέρος της διατριβής, αναλύεται σε δυαδικά ζεύγη τεχνών η σχέση πουδημιουργείται από τις συζεύξεις/συμπράξεις των τεχνών και την εκάστοτεκαλλιτεχνική όσμωση. Οι πηγές άντλησης του υλικού είναι οι ίδιες οι τέχνες, τα έργατους και οι έγκριτες αναφορές από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας με κύριο άξονατων δυναμικών αυτών συσχετισμών τις θέσεις της Σχολής της Φρανκφούρτης. Αξίζεινα σημειωθεί ότι στο κεφάλαιο σχετικά με τη λογοτεχνία προκύπτουν παρατηρήσειςσχετικά με ένα θέμα που δεν έχει θιγεί εντός των πονημάτων του ίδιου του T.Adornoπαρά μόνο μέσα από τη συμβολή του στη συγγραφή του μυθιστορήματος Dr.Faustusτου T. Mann. Η αναφορά σχετίζεται με τα μουσικά συστήματα η θεωρητική καιπρακτική των οποίων έχει εκτεθεί στο πρώτο μέρος της διατριβής. Στο τρίτο μέροςγίνεται μια απόπειρα προσέγγισης των επίγονων τάσεων στο θεωρητικό και αισθητικόπεδίο και ειδικά στις σύγχρονες καλλιτεχνικές και επιστημονικές συμπράξεις τηςμουσικής με τις υπόλοιπες τέχνες. Η συμπερασματική κατάληξη αποτελεί προϊόν πουάπτεται του σημερινού σχετικού προβληματισμού καθώς επικαιροποιεί τα αρχικάδεδομένα μέσα από μια νέα οπτική και θεώρηση στον 21ο αιώνα.