Συσχέτιση των δεικτών αρτηριακής σκληρίας με το συνολικό αθηρωματικό φορτίο του περιφερικού αρτηριακού δικτύου σε υπερτασικούς ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία

Abstract

Background: Erectile dysfunction (ED) is an early manifestation of a generalized arterial disease. Τhe association between penile vascular disease progression and total atherosclerotic burden was invastigated using a classification that incorporates ultrasonografic assements of intima media thickness (IMT) and plaques from both the carotid and femoral arteries.Methods: Sixty-five ED patients (mean age: 56±10 yrs) were evaluated for cavernous vascular disease severity by penile Doppler ultrasound. Ultrasonographic assessments of IMT, lumen diameter and plaques in the carotid and femoral arteries were evaluated and a previously described ultrasound-based morphological classification was used.Results: Based on the results of ultrasonic assessments, patients were divided into two groups: One group (high score) had increased intima-media (>.0,9 mm) and/or plaque in either of the four arteries and the other group (low score) had normal carotid and femoral IMT and absence of plaques at all four arteries. Patients with high score (n=31) compared with subjects with low score had significantly decreased age-adjusted peak systolic velocity (25.2 vs 32.3 cm/s, P<0.01) and longer duration of ED (3.8 vs 2 yrs, P<0.05), whereas these two groups did not differ regarding blood pressure parameters, metabolic profile and smoking status. In the high score group, score level was inversely correlated with peak systolic velocity after adjustment for age and systolic blood pressure (b=-0.322, P=0.025). There also was a positive linear relation of ED duration with prevalence of high score (P<0.05).Conclusions:In patients with vasculogenic ED ultrasound findings of penile vasculature damage and long-standing ED correlate significantly with increasing carotid and femoral atherosclerotic burden. These data suggest a close interrelationship between progression of vasculogenic ED and peripheral atherosclerosis.

Εισαγωγή. Η στυτική δυσλειοτουργία αποτελεί μία πρώιμη εκδήλωση της γενικευμένης αγγειακής νόσου.Στη μελέτη εξετάσαμε τη συσχέτιση μεταξύ του βαθμού εξέλιξης της της στυτικής δυσλειτουργίας και του συνολικού αθηρωματικού φορτίου χρησιμοποιώντας μία κατηγοριοποίηση που ενσωματώνει το πάχος έσω μέσου χιτώνα και την ύπαρξη αθηρωματικών πλακών στις καρωτίδες και μηριαίες αρτηρίες.Μεθοδος. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 65 διαδοχικοί ασθενείς ( μέση ηλικία 56 ±10 ετών) που έπασχαν από στυτική δυσλειτουργία για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών και εκτιμήθηκε η σοβαρότητα της στυτικής δυσλειτουργία υπερηχογραφικά με πεικό doppler. Επισης έγινε εκτίμηση του πάχους έσω μέσου χιτώνα (ΙΜΤ)του μεγέθους και της ύπαρξης αθηρωματικών πλακών.Αποτελέσματα. Οι ασθενεις ταξινομήθηκαν σε δυο υποομάδες:μία ομάδα με υψηλό score που είχε αυξημένο πάχος έσω μέσω χιτώνα >0,9 ή ύπαρξη αθηρωματικών πλακών και στην ομάδα με χαμηλό score που ειχε φυσιολογικό ΙΜΤ στις καρωτίδες και στις μηριαίες αρτηρίες και απουσία αθηρωματικών πλακών και στις τέσσερις ανωτέρω αρτηρίες. Οι ασθενείς με υψηλό score ήταν μεγαλύτερης ηλικίας σε σχέση με τους άνδρες με χαμηλό score, είχαν υψηλότερες τιμές hsCRP και χαμηλότερα επίπεδα ολικής τεστοστερόνης. ( P<0.05). Οι τιμές της συστολικής και διαστολικής πίεσης και η επίπτωση του καπνίσματος και οι παράμετροι των μεταβολικών παραγόντων κινδύνου δεν διέφεραν στατιστικά σημαντικά μεταξύ των ασθενών με υψηλό και των ασθενών με χαμηλό score. Όσον αφορά τις παραμέτρους της στυτικής δυσλειτουργίας, οι ασθενείς με υψηλό score συγκρινόμενοι με τους ασθενείς με χαμηλό score είχαν σημαντικά μειωμένη μέγιστη συστολική ταχύτητα (PSV) στις πεικές αρτηρίες (25.2 vs 32.3 cm/s, P<0.01), αυξημένη επίπτωση σημαντικού βαθμού ανεπάρκειας (PSV<25 cm/s) των πεικών αρτηριών (48.4 vs 22 %) και μεγαλύτερη χρονική διάρκεια που έπασχαν από στυτική δυσλειτουργία (3.8 vs 2 yrs, P<0.05).Συμπερασμα. Στους ασθενείς με αγγειακής αιτιολογία στυτική δυσλειτουργία, τα υπεροχοκαρδιογραφικά ευρήματα με πεικό doppler και η διάρκεια της στυτικής δυσλειτουργίας συσχετίζονται σημαντικά με το υψηλό αθηρωματικό φορτίο στις καρωτίδες και στις μηριαίες αρτηρίες, όπως υπολογίζεται από τις μετρήσεις τόσο του ΙΜΤ όσο και την παρουσία αθηρωματικών πλακών Αυτά τα δεδομένα δείχνουν τη στενή αλληλεπίδραση μεταξύ της εξέλιξης της στυτικής δυσλειτουργίας και της περιφερικής αθηρωμάτωσης.