Προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες κατά την αποτυχημένη προσπάθεια αποδέσμευσης από τον αναπνευστήρα

Abstract

INTRODUCTION: Exercise as a form of stress stimulates inflammatorycytokines secretion. IL-6 is a major modulator of stress. Patients who fail aspontaneous breathing trial develop more cardiopulmonary stress than those whosucceed. Similarly, resistive breathing results in systemic IL-6 increase.OBJECTIVES: To assess the impact of withdrawing ventilator support onsystemic IL-6 in ventilated patients during a spontaneous breathing trial and tocompare the IL-6 response between weaning failure and success.METHODS: In 13 critically ill patients who failed and in 18 who succeededweaning from mechanical ventilation hemodynamic, oxygenation and respiratoryparameters as well as pro and anti-inflammatory cytokines were measured onmechanical ventilation and during a 2 hour spontaneous breathing trial.RESULTS: Plasma concentrations of IL-6 increased in all patients duringspontaneous breathing trial. The increase of IL-6 was higher in patients who failed thespontaneous breathing trial (from 46.3±7.1 to 61.31±9.4 pg/ml) compared to thosewho succeeded the trial (from 59.9±71.8 to 67.8±86.2 pg/ml). Respiratory frequency/tidal volume increased from 30.2±7.8 to 74.2±44 and from 30±10.1 to110±37.6breaths/minute /liter in succeeded and failed patients respectively. Asignificant correlation was not observed between IL-6 increase and frequency/tidalvolume ratio increase. IL-10 did not change significantly.CONCLUSIONS: In mechanically ventilated patients who fail a spontaneousbreathing trial systemic IL-6 levels increase during the trial. IL-6 increase was higherin spontaneous breathing trial failure, compared to success. Therefore, IL-6 seems toplay a role in the stress response associated with spontaneous breathing in patientswho are weaned from mechanical ventilation.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Η έντονη σωματική άσκηση επιφέρει έκκριση κυτταροκινών.Ειδικά η ιντερλευκίνη 6 (IL-6) θεωρείται μεσολαβητής του stress. Oι ασθενείς οιοποίοι αποτυγχάνουν σε μία δοκιμασία αυτόματης αναπνοής για αποδέσμευση απότον μηχανικό αερισμό μπορεί να εμφανίσουν καρδιοαναπνευστικό stress. Eπίσης, ηαναπνοή μέσω αυξημένων αντιστάσεων προκαλεί αύξηση στην IL-6.ΣΚΟΠΟΣ: Να εξετάσουμε την επίδραση της διακοπής της μηχανικήςυποστήριξης της αναπνοής στα επίπεδα της IL-6 πλάσματος σε ασθενείς μηχανικάαεριζόμενους, κατά την διάρκεια δοκιμασίας αποδέσμευσης από τον αναπνευστήρα.ΑΣΘΕΝΕΙΣ-MEΘΟΔΟΣ: Σε 13 ασθενείς Μονάδας Εντατικής Θεραπείας οιοποίοι απέτυχαν στη δοκιμασία αποδέσμευσης από τον αναπνευστήρα και σε 18 οιοποίοι πέτυχαν, αιμοδυναμικές παράμετροι, οξυγόνωση, αναπνευστικές παράμετροικαθώς και κυτταροκίνες στο αίμα μετρήθηκαν κατά την διάρκεια μιάς δίωρηςδοκιμασίας για αποδέσμευση από τον μηχανικό αερισμό.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα επίπεδα της IL-6 στο πλάσμα αυξήθηκαν σε όλουςτους ασθενείς κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Η αύξηση της IL-6 ήτανυψηλότερη στους ασθενείς οι οποίοι απέτυχαν (από 46.3 ± 7.1 σε 61.31 ± 9.4 pg/ml)συγκρινόμενη με την αύξηση σε εκείνους οι οποίοι πέτυχαν (from 59.9±71.8 σε67.8±86.2 pg/ml). Ο δείκτης αναπνευστική συχνότητα / αναπνεόμενο όγκο αυξήθηκεαπό 30.2±7.8 σε 74.2±44 και από 30±10.1 to 110±37.6 breaths/minute /liter στουςασθενείς με επιτυχία και με αποτυχία αντίστοιχα. Σημαντική συσχέτιση δενπαρατηρήθηκε μεταξύ της αύξησης της IL-6 και της αύξησης του δείκτηαναπνευστική συχνότητα / αναπνεόμενος όγκος.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε μηχανικά αεριζόμενους ασθενείς οι οποίοιαποτυγχάνουν σε μια δοκιμασία αποδέσμευσης από τον αναπνευστήρα τα επίπεδατης IL-6 αυξάνονται. Η αύξηση της IL-6 ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα των ασθενώνμε αποτυχημένη δοκιμασία. Επομένως, η IL-6 φαίνεται ότι έχει ένα ρόλο στηναπάντηση στο stress κατά την διάρκεια δοκιμασιών αποδέσμευσης από τον μηχανικόαερισμό.