Η σχέση των πρωτεϊνών θερμικής καταπληξίας HSP 70 με τη φλεγμονή σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή

Abstract

The role of circulating heat shock protein 70 (sHSP70) in atrial fibrillation(AF) remains controversial. We investigated the relation between sHSP70 andinflammation markers and their clinical association with symptomatic recent onset AF(ROAF).We enrolled 90 patients with hypertension and ROAF and 30 hypertensivepatients without any history of atrial fibrillation matched in age and gender (controlgroup). Intravenous amiodarone was administered in all ROAF patients forcardioversion and rhythm control. Serum levels of HSP70, interleukin-2 (sIL-2) andinterleukin-4 (sIL-4) were measured before and 48 hours after the iv administrationof amiodarone and we investigated their correlation to cardioversion or reccurence ofatrial fibrillation in one year period.Patients with ROAF had higher sHSP70 and IL-2 and lower IL-4 compared tocontrols. Serum HSP70 was an independent factor associated with ROAF (P=0.005).In ROAF patients, sHSP70 had a positive correlation with sIL-2 (r =0.494, P<0.001) and an inverse correlation with sIL-4 (r=-0.550, P<0.001). By 48 hours fromadmission 71/90 patients were cardioverted. Non-cardioverted patients had highersHSP70 and IL-2 and lower IL-4 compared to cardioverted individuals. SerumHSP70, IL-2 and IL-4 were the only independent factors associated withcardioversion (P=0.015, P<0.001, P=0.029, respectively). After cardioversion, AFrecurred in 38/71 patients. Cox regression analysis showed that an sHSP70 cut-offvalue ≥ 0.65 ng/ml and IL-2 cut-off value ≥ 0.21 pg/ml were the only independentfactors associated with AF recurrence (hazard ratio: 3.311, 95% CI: 1.503-7.293,P=0.003 and hazard ratio: 3.144, 95% CI: 1.341-7.374, P=0.008, respectively).Our study underlines the notion that in ROAF patients, serum values ofHSP70, IL-2 and IL-4 play a key-role as predictive markers of the cardioversionoutcome and recurrence of atrial fibrillation after iv amiodarone administration.

Ο ρόλος των πρωτεϊνών θερμικής καταπληξίας 70 που κυκλοφορούν στον ορό(sHSP) ασθενών με κολπική μαρμαρυγή, παραμένει ακόμα αδιευκρίνηστος.Μελετήσαμε τη συσχέτιση της sHSP 70 υπερτασικών ασθενών με τη φλεγμονή καιτην κλινική τους διασύνδεση με την προσφάτου ενάρξεως συμπτωματική κολπικήμαρμαρυγή.Στην μελέτη εντάχθηκαν 90 υπερτασικοί ασθενείς με προσφάτου ενάρξεωςκολπική μαρμαρυγή (διάρκεια από την έναρξη των συμπτωμάτων ≤ 24ώρες) και 30υπερτασικοί ασθενείς χωρίς γνωστό ιστορικό κολπικής μαρμαρυγής ως ομάδαελέγχου. Στους ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή χορηγήθηκε ενδοφλέβια αμιωδαρόνηγια την ανάταξη της κολπικής μαρμαρυγής και για τον έλεγχο του ρυθμού.Μετρήθηκαν η HSP 70 στον ορό, η ιντερλευκίνη–2 (sIL-2) και η ιντερλευκίνη-4(sIL-4) και μελετήθηκε η σχέση τους με την παρουσία, την ανάταξη και τηνυποτροπή της κολπικής μαρμαρυγής ένα χρόνο μετά, ενώ βρίσκονταν σε θεραπεία μεαπό του στόματος χορήγηση αμιωδαρόνης.Σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου οι ασθενείς με προσφάτου ενάρξεωςκολπική μαρμαρυγή είχαν υψηλότερα επίπεδα sHSP70 και IL-2 και χαμηλότεραεπίπεδα IL-4. Μετά από 48 ώρες από την έναρξη της χορήγησης ενδοφλέβιαςαμιωδαρόνης 71/90 ασθενείς ανατάχθηκαν σε φλεβοκομβικό ρυθμό και 19/90παρέμειναν σε κολπική μαρμαρυγή. Η HSP70 του ορού αποτελεί έναν ανεξάρτητοπαράγοντα που σχετίζεται με την παρουσία προσφάτου ενάρξεως κολπικήςμαρμαρυγής (P=0.005). Σε αυτούς τους ασθενείς, η sHSP70 έχει μία θετικήσυσχέτιση με την IL-2 (r =0.494, P<0.001) και μία αρνητική συσχέτιση με την IL-4(r=-0.550, P<0.001). Οι ασθενείς που παρέμειναν σε κολπική μαρμαρυγή είχανυψηλότερα επίπεδα sΗSP70 και IL-2 και χαμηλότερα επίπεδα IL-4 συγκρινόμενοι μεαυτούς που ανατάχθηκαν επιτυχώς. Η HSP70 του ορού, η IL-2 και η IL-4 αποτελούνανεξάρτητους παράγοντες που σχετίζονται με την ανάταξη. (P=0.015, P<0.001,P=0.029, αντίστοιχα). Μετά την ανάταξη, η κολπική μαρμαρυγή υποτροπίασε σε38/71 ασθενείς, που βρίσκονταν σε φλεβοκομβικό ρυθμό. Η Cox ανάλυση έδειξε ότιγια την sHSP70 μία τιμή ≥ 0.65 ng/ml και για την IL-2 ≥ 0.21 pg/ml αποτελούνανεξάρτητους παράγοντες που σχετίζονται με την υποτροπή της κολπικής μαρμαρυγής. (hazard ratio: 3.311, 95% CI: 1.503-7.293, P=0.003 και hazard ratio:3.144, 95% CI: 1.341-7.374, P=0.008, αντίστοιχα).Η κυκλοφορούσα στον ορό HSP 70, η IL-2 και η IL-4 ίσως να αποτελούν έναχρήσιμο εργαλείο για την πρόβλεψη της ανάταξης και την πιθανότητα υποτροπής τηςαρρυθμίας σε υπερτασικούς ασθενείς με προσφάτου ενάρξεως κολπική μαρμαρυγή.