Περίληψη
Μια κοινή προσέγγιση της ταραχώδους σχέσης του Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας μετην Ευρώπη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ερμηνεύει τις αλλαγές στην πολιτική του απλώς μεόρους εσωκομματικών και διακομματικών ανταγωνισμών. Ωστόσο, οι παγκόσμιες που επισυνέβησανόπως η αποσύνθεση της Κοινοπολιτείας παράλληλα με την ίδρυση και περαιτέρω ανάπτυξη τηςΕυρωπαϊκής Κοινότητας πυροδότησαν συζητήσεις για το ζήτημα της ταυτότητας. Επομένως, μέσω τηςεμπειρικής ανάλυσης πρωτογενών πηγών (συζητήσεων της Βουλής των Κοινοτήτων και τωνκομματικών οργάνων) για τις πέντε κρίσιμες στιγμές της εσωκομματικής συζήτησης για την Ευρώπη(1961-62, 1967, 1980-83 και 1997-2000), αυτή η διατριβή υποστηρίζει ότι το ευρωπαϊκό ζήτημα είναιπρωταρχικώς θέμα εθνικής ταυτότητας για το Εργατικό Κόμμα, το οποίο από την ίδρυσή του είναιμπολιασμένο στη βρετανική κουλτούρα. Ως αποτέλεσμα αυτού, θέτοντας τον εθνικισμό του κόμματοςστο πλαίσιο των ιδεολογικών παραδόσεών του, αυτή η μελέτη υποστηρίζει ότι οι διαφορετικ ...
Μια κοινή προσέγγιση της ταραχώδους σχέσης του Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας μετην Ευρώπη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ερμηνεύει τις αλλαγές στην πολιτική του απλώς μεόρους εσωκομματικών και διακομματικών ανταγωνισμών. Ωστόσο, οι παγκόσμιες που επισυνέβησανόπως η αποσύνθεση της Κοινοπολιτείας παράλληλα με την ίδρυση και περαιτέρω ανάπτυξη τηςΕυρωπαϊκής Κοινότητας πυροδότησαν συζητήσεις για το ζήτημα της ταυτότητας. Επομένως, μέσω τηςεμπειρικής ανάλυσης πρωτογενών πηγών (συζητήσεων της Βουλής των Κοινοτήτων και τωνκομματικών οργάνων) για τις πέντε κρίσιμες στιγμές της εσωκομματικής συζήτησης για την Ευρώπη(1961-62, 1967, 1980-83 και 1997-2000), αυτή η διατριβή υποστηρίζει ότι το ευρωπαϊκό ζήτημα είναιπρωταρχικώς θέμα εθνικής ταυτότητας για το Εργατικό Κόμμα, το οποίο από την ίδρυσή του είναιμπολιασμένο στη βρετανική κουλτούρα. Ως αποτέλεσμα αυτού, θέτοντας τον εθνικισμό του κόμματοςστο πλαίσιο των ιδεολογικών παραδόσεών του, αυτή η μελέτη υποστηρίζει ότι οι διαφορετικές όψειςτου επιχειρήματος έχουν αναδείξει ότι δεν αποτελούν απλώς κομματικές έριδες αλλά αντιθέτωςαποτελούν τρεις ανταγωνιστικές και συσχετιζόμενες αφηγήσεις του βρετανικού εθνικισμού: ο χώροςτου έθνους (οι ιμπεριαλιστικοί και ατλαντικοί δεσμοί, τα βρετανικά νησιά και η ευρωπαϊκή ήπειρος), ηκουλτούρα του έθνους (άγραφο σύνταγμα, κοινοβούλιο, προτεσταντισμός και διαχρονικές αξίες) και οχρόνος του έθνους (μνήμες πολέμου και μνήμες μιας αγαθοεργούς αυτοκρατορίας). Αυτές οι τρειςαφηγήσεις δεν προσδιορίζονται μόνον από τις σχέσεις μεταξύ τους αλλά επίσης προκύπτουν μέσωμιας διαδικασίας άρνησης. Κυρίως προσδιορίζονται απέναντι και σε σχέση με τον «άλλον»: το φύλο καιο ξένος αποτελούν τους εννοιολογικούς εταίρους του βρετανικού έθνους στο λόγο του ΕργατικούΚόμματος. Ειδικότερα, οι μετανάστες, οι ευρωπαίοι εργάτες, οι αιτούντες άσυλο και το διαφορετικόπολιτιστικό και χρονικό υπόβαθρό τους αποτελούν τους «σημαίνοντες άλλους» που αποτελούν τον όρούπαρξης της βρετανικότητας του Εργατικού Κόμματος στη διάρκεια αυτών των 40 ετών.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
A common view of the British Labour Party’s troubled relationship with Europe since theearly nineteen sixties explains the changes in policy purely in terms of inter-party and intrapartycompetition. However, globally induced changes such as the disintegration of theCommonwealth along with the foundation and further development of the EuropeanCommunity have given rise to fundamental debates about identity. Accordingly, based on theempirical analysis of archival deposits (House of Commons debates, party statements anddebates) drawn from five crucial moments of the intra-party debate on Europe (1961-2, 1967,1970-75, 1980-83 and 1997-2000), this thesis points out that the European issue has beenprimarily an issue of national identity for the Labour Party, which, since its inception, has beenembedded within the British culture. As a result, by placing the party’s nationalism against thebackground of its intellectual traditions, this study argues that, what the different sides of theargument ...
A common view of the British Labour Party’s troubled relationship with Europe since theearly nineteen sixties explains the changes in policy purely in terms of inter-party and intrapartycompetition. However, globally induced changes such as the disintegration of theCommonwealth along with the foundation and further development of the EuropeanCommunity have given rise to fundamental debates about identity. Accordingly, based on theempirical analysis of archival deposits (House of Commons debates, party statements anddebates) drawn from five crucial moments of the intra-party debate on Europe (1961-2, 1967,1970-75, 1980-83 and 1997-2000), this thesis points out that the European issue has beenprimarily an issue of national identity for the Labour Party, which, since its inception, has beenembedded within the British culture. As a result, by placing the party’s nationalism against thebackground of its intellectual traditions, this study argues that, what the different sides of theargument have exposed has not been merely partisan feuds, but, instead, three competing andinterrelated narratives of British nationalism: the space of the nation (the imperial and theAtlantic links, the British isles and the Continent), the culture of the nation (constitution,Parliament, Protestantism, and the enduring values), and the time of the nation (war memoriesand memories and practice of a benevolent empire). These three narratives have been definednot only by their inter-relationships with each other, but have been also produced through aprocess of negation. They have been primarily defined against the ‘other’: race and alien haveconstituted the conceptual partners of the British nation in the Labour Party’s discourse. Inparticular, immigrants, European workers, asylum seekers, and their corresponding ‘different’cultural and temporal backgrounds have been some of the ‘significant others’ that haveconditioned the existence of Labour Britishness during the last forty years
περισσότερα