Πνευμονική προσβολή από τη σαρκοείδωση: διαφορές και ομοιότητες με τη συνήθη διάμεση πνευμονία (usual interstitial pneumonia-UIP)

Abstract

AIMThe purpose of this study was to identify and percentage each lung lobe findings that cause pulmonaryfibrosis from pulmonary sarcoidosis and usual interstitial pneumonia (UIP) and compared these imagingdata in high-resolution CT (HRCT).MATERIALS AND METHODSIn this retrospective study of 81 patients (51 women and 30 men mean age 57,8±12,3 years) withdocumented pulmonary sarcoidosis at presentation and in 81 patients (23 women and 58 men mean age69,3±9,8 years) diagnosed with usual interstitial pneumonia (UIP) are included. All of the patientsunderwent high-resolution chest CT scan (HRCT) in the B’ Radiology Laboratory of “ATTIKO” Universityhospital of Athens and findings evaluated per lung lobe (ground glass attenuation, reticular pattern,micronodular pattern, thickened interlobular septae, ground glass traction bronchiectasis andbronchiolectasis, honeycomb pattern and hilar and mediastinal lymph node enlargement), quantifiedusing techniques estimated the severity of each infection and disease were compared.RESULTSWe found in this study a) in pulmonary sarcoidosis: 52 patients with ground glass attenuation, 52 patientswith reticular pattern, 62 patients with thickened interlobular septae, 7 patients with ground glass tractionbronchiectasis and bronchiolectasis, 47 patients with micronodular pattern, 24 patients with honeycombpattern and 48 patients with mediastinal lymph node enlargement and b) in UIP: 43 patients with groundglass attenuation, 60 patients with reticular pattern, 74 patients with thickened interlobular septae, 27patients with ground glass traction bronchiectasis and bronchiolectasis, 25 with micronodular pattern, 56patients with honeycomb pattern and 1 patient with hilar and mediastinal lymph node enlargement.The distribution of all HRCT findings was mostly peripheral expect traction bronchiectasis andbronchiolectasis that was mostly central.Also we found that severity scores are more advanced in UIP.CONCLUSIONSWhen comparing the results found similarities to the primacy in the peripheral distribution in bothdiseases, except for the image ground glass with bronchiectasis who excels in both diseases in thecentral division and superiority over the combined medium-and lower lobe. Also in both diseases, attackseverity is greater in reticular pattern while main difference is in the raised areas of lymph node insult60,49% of patients in pulmonary sarcoidosis and 1,23% of patients in the UIP (p=0,0001). In pulmonarysarcoidosis the image of superior imaging of nodular pattern 59,26% and ground glass pattern 64,20%while in UIP the image type honeycomb pattern 69,14%, reticular pattern 74,07% and thickenedinterlobular septae 91,36%. Also in UIP appears increased traction bronchiectasis and bronchiolectasis33,33%, compared to 8,64% (p=0,0021) in pulmonary sarcoidosis. Total attack severity appearsincreased in UIP compared to pulmonary sarcoidosis (p<0,05). In UIP an adequate population of patients show moderate severity of disease, while in SARC the majority of the patients exhibit moderate severityof the disease.So important is the acquisition of knowledge in the development of diseases and to estimate the burdenof HRCT data because both of the diseases pulmonary fibrosis of 60% and is essential differentialdiagnosis, when the disease diagnosed on its final stage.

ΣΚΟΠΟΣΟ σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή και ποσοτικοποίηση ανά πνευμονικό λοβό τωνευρημάτων που προκαλούν πνευμονική ίνωση από την πνευμονική σαρκοείδωση και την συνήθηδιάμεση πνευμονία (UIP) και η σύγκριση αυτών των απεικονιστικών στοιχείων στη αξονική τομογραφίαυψηλής ευκρίνειας (HRCT).ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣΠραγματοποιήθηκε μία αναδρομική μελέτη σε 81 ασθενείς (51 γυναίκες και 30 άνδρες, με μέσοόρο ηλικίας 57,8±12,3 χρόνια) με διαγνωσμένη πνευμονική σαρκοείδωση και σε 81 ασθενείς (23 γυναίκεςκαι 58 άνδρες, με μέσο όρο ηλικίας 69,3±9,8 χρόνια) με διαγνωσμένη συνήθη διάμεση πνευμονία (UIP).Aυτοί οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε αξονική τομογραφία θώρακος υψηλής ευκρίνειας (HRCT) στο Β΄Εργαστήριο Ακτινολογίας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου “ATTIKON” και τα ευρήματα πουαξιολογήθηκαν ανά πνευμονικό λοβό (εικόνα θολής υάλου, δικτυωτή εικόνα, παχυσμένα μεσολοβίδιαδιαφραγμάτια, μικροοζώδη απεικόνιση, εικόνα θολής υάλου με βρογχιεκτασίες εξ έλξεως, εικόνα ίνωσηςτύπου μελικηρύθρας και λεμφαδενικές διογκώσεις), ποσοτικοποιήθηκαν με τεχνικές που υπολόγισαν τηβαρύτητα προσβολής της κάθε νόσου και έγινε σύγκριση μεταξύ τους.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΑπό τη δική μας μελέτη βρέθηκαν α) στην πνευμονική σαρκοείδωση, 52 ασθενείς με εικόναθολής υάλου (64,20%), 52 ασθενείς με δικτυωτή εικόνα (64,20%), 62 ασθενείς με παχυσμέναμεσολοβίδια διαφραγμάτια (76,54%), 7 ασθενείς με εικόνα θολής υάλου με συνοδές βρογχιεκτασίες εξέλξεως (8,64%), 47 ασθενείς με μικροοζώδη απεικόνιση (59,26%), 24 ασθενείς με ίνωση τύπουμελικηρύθρας (29,63%) και 48 ασθενείς με λεμφαδενικές διογκώσεις (60,49%) και β) στην UIP, 43ασθενείς με εικόνα θολής υάλου (53,09%), 60 ασθενείς με δικτυωτή εικόνα (74,07%), 74 ασθενείς μεπαχυσμένα μεσολοβίδια διαφραγμάτια (91,36%), 27 ασθενείς με εικόνα θολής υάλου με συνοδέςβρογχιεκτασίες εξ έλξεως (33,33%), 25 με μικροοζώδη απεικόνιση (30,86%), 56 ασθενείς με ίνωση τύπουμελικηρύθρας (69,14%) και 1 ασθενής με λεμφαδενικές διογκώσεις (1,23%).Επίσης η περιφερική εντόπιση υπερτερούσε σχεδόν σε όλα τα ευρήματα που αξιολογήθηκαν ,εκτός από τις βρογχιεκτασίες εξ έλξεως όπου υπερτερούσε η κεντρική εντόπιση. Σχετικά με την κατανομήστους λοβούς ο συνδυασμός προσβολής άνω-μέσου και κάτω λοβού υπερτερούσε και στις δύο νόσους.Τα αποτελέσματα από τον υπολογισμό της βαρύτητας προσβολής κάθε ευρήματος χωριστά, για κάθενόσο και για κάθε ασθενή, ήταν ότι η βαρύτητα της UIP είναι μεγαλύτερη από την βαρύτητα τηςπνευμονικής σαρκοείδωσης. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΚατά τη σύγκριση των αποτελεσμάτων των δύο νόσων, βρέθηκε ότι σημαντική διαφορά υπάρχειστην διόγκωση των λεμφαδένων, όπου ανέρχεται στο 60,49% των ασθενών με πνευμονική σαρκοείδωσηκαι μόνο στο 1,23% των ασθενών με UIP. Επίσης στην πνευμονική σαρκοείδωση υπερέχει η εικόνα τηςμικροοζώδους απεικόνισης με 59,26%, ενώ στην UIP υπερέχει η εικόνα ίνωσης τύπου μελικηρύθρας με69,14%. Επίσης διαφορά ελέγχεται και στην παρουσία βρογχιεκτασιών και βρογχιολεκτασιών εξ έλξεωςόπου έχουμε μεγαλύτερα ποσοστά στην UIP με 33,33% έναντι 8,64% στην πνευμονική σαρκοείδωση.Διαφορά ελέγχουμε στη συνολική βαρύτητα της νόσου. Στην UIP είναι μεγαλύτερη από αυτήν τηςπνευμονικής σαρκοείδωσης. Στην UIP αρκετός αριθμός ασθενών εμφανίζουν μέτρια μορφή της νόσου,ενώ στην πνευμονική σαρκοείδωση οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν ήπια μορφή της νόσου.Ομοιότητες παρατηρήθηκαν μόνο ως προς την υπεροχή στην περιφερική κατανομή και στις δύονόσους, εκτός από την εικόνα θολής υάλου με βρογχιεκτασίες και βρογχιολεκτασίες εξ έλξεως. Επίσης καιστις δύο νόσους, η βαρύτητα προσβολής είναι μεγαλύτερη στην δικτυωτή εικόνα και στα παχυσμέναμεσολοβίδια διαφραγμάτια.Σημαντική λοιπόν είναι η απόκτηση γνώσης στην εξέλιξη των νόσων και η εκτίμηση τηςεπιβάρυνσης των HRCT στοιχείων, διότι και στις δύο νόσους η πνευμονική ίνωση αφορά το 60% καιείναι αναγκαία η διαφορική διάγνωση, όταν η νόσος αναγνωρίζεται στο τελικό της στάδιο.