Επιδημιολογική μελέτη της κατά φύλο και ηλικίας κατανομής του επιπολασμού των βλατιδολεπιδωδών δερματοπαθειών στην Ελλάδα

Abstract

Objective: To report the lifetime sex and age detection rates of most common, idiopathic papulo-squamous dermatological diseases and compare our results to these of the published literature. Methods: Cross-sectional, case-note study of 50,237 first-attendance dermatology outpatients in a Greek teaching hospital, serving a population of around one million between 1995 and 2002. Results and Conclusions: The most frequent papulo-squamous diseases were: seborrhoeic dermatitis (40.5‰), psoriasis (28.4‰), lichen simplex chronicus (25.5‰), atopic dermatitis (23‰), pityriasis rosea (9.5‰), lichen planus (6.5‰), discoid eczema (3.9‰), pityriasis lichenoides (1‰) and pityriasis rubra pilaris (0.1‰). In line with other published studies, seborrhoeic dermatitis (SD) affects significantly and with protracted susceptibility more men than women. Also, in contrast to a previous study, SD’s peak prevalence in women occurred earlier (31 - 35 years versus 35 - 44 years). In psoriasis, a significant overall male preponderance was detected as also observed in all but one (11 - 20 years) of the 10-year age group strata analysis. In lichen simplex chronicus, a significant overall male preponderance was found, in contrast to other studies. Also, on the basis of higher than the average prevalence by gender, males displayed higher frequencies significantly earlier than women, indicating an earlier susceptibility to the disease. Atopic dermatitis affected equally both sexes, during childhood (0 - 15 years). However, during the period of low prevalence (16 - 80+ years), there was a significant female preponderance in the age groups: 16 - 25, 31 - 35 and 46 to 50 years. In contrast to most studies, in pityriasis rosea a significant female preponderance was found overall and in the age group 16 - 20 years. Moreover, the average prevalence of PR declined after the age of 40 years in males and 50 years in females indicating a protracted susceptibility in Greek women. In line with previous studies, lichen planus affected equally both sexes overall while the disease is rare in childhood, except for countries with a tropical climate. Cumulative frequencies showed significantly higher detection rates in young (<20 years) and older ages (>60 years), suggesting an earlier and more protracted susceptibility in the Greek population. Discoid eczema affected equally both sexes, unlike other published studies who reported either male or female preponderance. A significant female preponderance and peak prevalence were noted in the age groups 11 - 30 and 21 - 30 years respectively. In contrast to all but one previous study, pityriasis lichenoides affected equally both sexes. Unlike other studies, peak prevalence of the disease was found in the age group 51 - 60 years for males and 61 - 70 years for females. Finally, the small number of pityriasis rubra pilaris patients did not allow any epidemiological findings in our study.

Στόχος: Καταγραφή της κατανομής του επιπολασμού των συνήθων ιδιοπαθών βλατίδο-λεπιδωδών νόσων κατά φύλο και ηλικία και σύγκριση με αντίστοιχες μελέτες από την παγκόσμια βιβλιογραφία. Μεθολογία: Διασκοπική μελέτη, οκτώ ετών (1995 – 2002) και 50237 διαδοχικά εξετασθέντων εξωτερικών Δερματολογικών ασθενών ενός δευτεροβάθμιου Γενικού Νοσοκομείου με συνολικό πληθυσμό κάλυψης γύρω στο ένα εκατομμύριο. Αποτελέσματα και συμπεράσματα: Οι συχνότερες βλατίδο-λεπιδώδεις νόσοι ήταν: η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα (40.5‰), η ψωρίαση (28.4‰), ο χρόνιος απλός λειχήνας (25.5‰), η ατοπική δερματίτιδα (23‰), η ροδόχρους πιτυρίαση (9.5‰), ο ομαλός λειχήνας (6.5‰), το δισκοειδές έκζεμα (3.9‰), η λειχηνοειδής πιτυρίαση (1‰) και η ερυθρά ιόνθιος πιτυρίαση (0.1‰). Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα προσβάλλει τους άνδρες σημαντικά συχνότερα και με παρατεταμένη ευπάθεια. Στις γυναίκες, σε αντίθεση με προηγούμενους ερευνητές, ο υψηλότερος επιπολασμός της νόσου εντοπίσθηκε νωρίτερα, (31 – 35 ετών έναντι 35 – 44 ετών). Η ψωρίαση προσβάλλει σημαντικά συχνότερα τους άνδρες στο σύνολό τους καθώς και σε όλες πλην μίας ηλικιακές ομάδες (11 – 20 ετών), σε αντίθεση με τις περισσότερες μελέτες που αναφέρουν ότι η νόσος προσβάλλει, εξίσου και τα δύο φύλα. Ο χρόνιος απλός λειχήνας προσβάλλει σημαντικά συχνότερα τους άνδρες στο σύνολό τους, σε αντίθεση με άλλες μελέτες που αναφέρουν προσβολή, εξίσου και των δύο φύλων ή υπεροχή των γυναικών. Στην ατοπική δερματίτιδα και τα δύο φύλα προσβάλλονται εξίσου κατά την περίοδο του υψηλού επιπολασμού (παιδική ηλικία, 0 – 15 ετών). Ωστόσο, κατά την περίοδο του χαμηλού επιπολασμού (16 – 80+ ετών), οι γυναίκες εκφράζουν τη νόσο σημαντικά συχνότερα στις ηλικιακές ομάδες: 16 – 25, 31 – 35 και 46 – 50 ετών. Σε αντίθεση με τις περισσότερες μελέτες, η ροδόχρους πιτυρίαση προσβάλλει σημαντικά περισσότερο τις γυναίκες στο σύνολό τους καθώς και στην ηλικιακή ομάδα 16 – 20 ετών. Μία παρατεταμένη περίοδος ευπάθειας στην νόσο παρατηρήθηκε συνολικά στον ελληνικό πληθυσμό, ένδειξη μεγαλύτερης ευπάθειας των τελευταίων στην ΡΠ. Σύμφωνα και με άλλους μελετητές, Ο ομαλός λειχήνας προσβάλλει, εξίσου και τα δύο φύλα ενώ η νόσος είναι σπάνια κατά την παιδική ηλικία, εκτός από τις χώρες με τροπικό κλίμα. Οι αθροιστικές συχνότητες έδειξαν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά ανίχνευσης στους νέους (<20 ετών) και ηλικιωμένους (>60 ετών), γεγονός που υποδηλώνει πρωιμότερη και πιο παρατεταμένη ευαισθησία στον ελληνικό πληθυσμό. Σε αντίθεση με άλλες δημοσιευμένες μελέτες, το δισκοειδές έκζεμα προσβάλλει, εξίσου και τα δύο φύλα. Ωστόσο οι γυναίκες, προσβάλλονται σημαντικά συχνότερα στην ηλικιακή ομάδα 11 – 30 ετών, ενώ ο υψηλότερος επιπολασμός εντοπίσθηκε στην ομάδα 21 – 30 ετών. Στους άνδρες, αντίστοιχα εντοπίσθηκε στην ηλικιακή ομάδα 61 – 70 ετών. Σε αντίθεση με όλες πλην μίας δημοσιευμένης μελέτης, η λειχηνοειδής πιτυρίαση προσβάλλει, εξίσου και τα δύο φύλα. Αντίθετα με προηγούμενες μελέτες, ο υψηλότερος επιπολασμός της νόσου βρέθηκε στην ηλικιακή ομάδα 51 - 60 ετών για τους άνδρες και 61 – 70 ετών για τις γυναίκες. Τέλος, ο μικρός αριθμός περιστατικών ερυθράς ιόνθιας πιτυρίασης δεν επιτρέπει την εξαγωγή επιδημιολογικών συμπερασμάτων στην μελέτη μας.