ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΚΑΚΩΣΗ

Abstract

A RETROSPECTIVE ANALYSIS OF OUR EXPERIENCE IN DIAGNOSIS AND MANAGEMENT OF BLUNTPANCREATIC TRAUMA IS PRESENTED. DURING THE 19-YEAR PERIOD 1974-1992, 4289 PATIENTS WITH BLUNT ABDOMINAL TRAUMA WERE TREATED IN OUR HOSPITAL. OF THESE, 61 HAD ACUTE PANCREATIC INJURY (1,4%). DIAGNOSIS WAS MADE INTRAOPERATIVELY IN ALL CASES. AMYLASE DETERMINATION WAS PARTLY HELPFUL, ONLY IN POST-OPERATIVE EVALUATION AND DIAGNOSIS OF PANCREATIC COMPLICATIONS. SURGICAL MANAGEMENT OF PANCREATIC INJURY VARIED: DRAINAGE ONLY (V=39), PLUS HEMOSTASIS AND DEBRIDEMENT (N=8), SUTURE (N=8), DISTAL (V=4) OR PROXIMAL RESECTION (N=1), WITH ROUX-EN-Y PANCREATOJEJUNOSTOMY (N =2), LAPAROTOMY ONLY (N=3), NONE (N=1). THERE WERE 265 ASSOCIATED ORGAN INJURIES (162 INTRA-ABDOMINAL ONE), TREATED WITH PROPER METHODS. THE OVERALL MORTALITY RATE WAS 19,6%. THE OVERALL COMPLICATION RATE WAS 54% AND THE PANCREATIC COMPLICATION RATE 29,5%. SIX SURVIVORS DEVELOPED 17 PANCREATICCOMPLICATIONS, AS: PANCREATITIS (N=5), PSEUDOCYST (N=3), ABSCESS (N=3), FISTULA (N=3), HEMORRHAGE (N=2), TRANSIENT DIABETES (N=1). ALL WERE SUCCESSFULLY TREATED. MORBIDITY WAS PROVED TO BE DEPENDENT ON THE INTERVAL BETWEEN INJURY AND SURGICAL MANAGEMENT. A FOLLOW-UP TO 21 SURVIVORS REVEALED NO LATE PROBLEM DUE TO THE PANCREATIC INJURY.

ΣΚΟΠΟΣ: Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΟΥ "ΚΑΤ", ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΩΝ ΚΑΚΩΣΕΩΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20 ΕΤΗ. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1974-1992 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΗΚΑΝ 61 ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ ΜΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΜΕΝΗ ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗ ΚΑΚΩΣΗ. Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΕΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗΣ-ΠΛΥΣΗΣ ΣΤΟ 95% ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ. ΥΠΗΡΧΑΝ 32 ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ Ι ΒΑΘΜΟΥ, 18 ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΙΙ ΒΑΘΜΟΥ, 3 ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΙΙΙ ΒΑΘΜΟΥ, ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΚΩΣΗ IV ΚΑΙ V ΒΑΘΜΟΥ ΚΑΙ 6 ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΕΣ. Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΕΡΙΕΛΑΜΒΑΝΕ ΑΠΛΗ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗ (V=39), ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ+ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΣΗ (V=8), ΣΥΡΡΑΦΗ (V=8), ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΠΑΓΚΡΕΑΤΕΚΤΟΜΗ (V =4), ΥΦΟΛΙΚΗ ΠΑΓΚΡΕΑΤΕΚΤΟΜΗ+ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΝΗΣΤΙΔΟΣΤΟΜΙΑ ΚΑΤΑ ROUX-EN-Y (V=1), ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΑΓΚΡΕΑΤΕΚΤΟΜΗ+ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΝΗΣΤΙΔΟΣΤΟΜΙΑ (V=1), ΟΥΔΕΝ (V=1). ΥΠΗΡΧΑΝ 265 ΣΥΝΟΔΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ (162 ΕΝΔΟΚΟΙΛΙΑΚΕΣ). Η ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ 19,6% (12:61). Η ΣΥΝΟΛΙΚΗΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ 54%. ΟΙ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΗΤΑΝ: ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ (V=5), ΨΕΥΔΟΚΥΣΤΗ (V=3), ΑΠΟΣΤΗΜΑ (V=3), ΣΥΡΙΓΓΙΟ (V=3), ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ (V=2), ΠΑΡΟΔΙΚΟΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ (V=1). Ο ΑΠΩΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ 21 ΕΠΙΖΩΝΤΩΝ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠΟΤΟΚΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗΣ ΚΑΚΩΣΗΣ. Η ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗΣ ΚΑΚΩΣΗΣ.