Ανταγωνισμός και συνεργασία ως παράγοντες στρατηγικής αλληλεπίδρασης στη συμπεριφορική θεωρία παιγνίων

Abstract

Game theory is a logical analysis of situations of conflict and cooperation in an economic system. The entities within a financial system interact differently and having potentially conflicting interests. Through the analysis of interaction we strive to understand the tactical approach to the balance of strategic factors. The code of conduct analysis of players, through the prism of trust, and our utility ensures the map in the field of individual preferences. Consequently behavioral dimensions of data are an aid to obtaining a comprehensive picture. In the third section, we refer to strategies of conflict and negotiations techniques describing an alternative approach to Nash arbitration scheme. In the fourth section, we focus on the study of the behavior of players without information under the influence of external factors. We describe the experiment held in the context of the analysis of the adaptability of players in a system. Applied techniques in operational areas such as parliamentary alliances, the race of twenty and the electricity market will be the fifth section. In the last chapter we mention the contribution to the scientific field, as well as those areas which still show strong research interest.

Η θεωρία παιγνίων είναι μια λογική ανάλυση των καταστάσεων σύγκρουσης και συνεργασίας σε ένα οικονομικό σύστημα. Οι οντότητες, μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα, αλληλεπιδρούν έχοντας διαφορετικά και ενδεχομένως συγκρουόμενα συμφέροντα. Μέσα από την ανάλυση της αλληλεπίδρασης προσπαθούμε να κατανοήσουμε την τακτική προσέγγισης της ισορροπίας των στρατηγικών παραγόντων.Η ανάλυση του κώδικά συμπεριφοράς των παικτών, μέσα από το πρίσμα της εμπιστοσύνης, της επιλογής και της χρησιμότητας μας εξασφαλίζει το χάρτη του πεδίου ατομικών προτιμήσεων. Ως εκ τούτου οι συμπεριφορικές διαστάσεις των δεδομένων, αποτελούν βοήθημα στην προσπάθεια για απόκτηση ολοκληρωμένης εικόνας. Στην εισαγωγή της τρίτης ενότητας, αναφερόμαστε στις στρατηγικές των συγκρούσεων και στις τεχνικές των διαπραγματεύσεων. Κύριο τμήμα αποτελεί η προσέγγιση πάνω στο σχήμα διαιτησίας κατά Nash, όπου περιγράφουμε την ανάπτυξη μεθόδων προκειμένου να επιβεβαιώσουμε το σχήμα.Στην τέταρτη ενότητα εστιάζουμε στη μελέτη της συμπεριφορά των παικτών χωρίς πληροφόρηση υπό την επίδραση εξωτερικών παραγόντων. Συγκεκριμένα περιγράφουμε το πείραμα που πραγματοποιήσαμε στο πλαίσιο της ανάλυσης της προσαρμοστικότητας των παικτών σε ένα σύστημα.Εφαρμοσμένες τεχνικές σε επιχειρησιακούς τομείς όπως οι κοινοβουλευτικές συμμαχίες, η κούρσα του είκοσι και η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ολοκληρώνουν την πέμπτη ενότητα. Κλείνουμε τη διατριβή παρουσιάζοντας τη συνεισφορά της στο επιστημονικό πεδίο, καθώς και τις περιοχές εκείνες οι οποίες εξακολουθούν να παρουσιάζουν έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον.