Οργάνωση και εφαρμογή ενός ειδικού διαθεματικού προγράμματος διδασκαλίας παραδοσιακών χορών στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής και η επίδρασή του στις στάσεις και αντιλήψεις μαθητών/τριών Α΄ τάξης Γυμνασίου

Abstract

Organization and implementation of a special cross curricular teaching program of traditional dances and its impact on the attitudes and perceptions of Greek school students in the first year of secondary school.With the supervision of: Mountakis Konstantinos professor The purpose of the present study was to assess the effect of a cross-curricular programme for the teaching of traditional dances on the attitudes and perceptions of Greek school students in the first year of Secondary School. Our hypothesis is that the implementation of such a program will have the following beneficial influences: a) on the satisfaction of children with their participation in dance, b) on the pupils perceived value of their participation c) on the children‘s perceived ability to dance, d) on the satisfaction of the children with the instruction and e) on the children‘s intention to dance in the future. The sample on which the study is based comprised 173 thirteen-year-old students (97 boys 56,1% and 76 girls 43,9%) from the first year (four mixed classes). The experimental group on which the implementation is based comprised 91 students (53,2%) of the 2nd Secondary School at Agia Paraskevi Athens and the control group comprised 82 students (46,8%) of the 4nd Secondary School at Agia Paraskevi Athens. A cross-curricular program for the teaching of traditional Greek dances was developed to be applied as part of the Physical Education lesson by the schools' own P.E. teacher. It comprised material for eleven teaching hours, showing the connection of the basic meaning of dance with other subjects on the basis of a conceptual model of dance and the adoption of a work plan (in the form of a project) with a variety of experiential activities. The program lasted five months. A weighted questionnaire of attitudes (Likert-type), was used, adapted to Greek with reliability (α = 0.93) (Tjeerdsma, Rink, Graham, 1996). From the results of the statistical analyses it was found that the application of the cross-curricular program had a positive influence on all of the above-mentioned factors. Key words: Physical Education, traditional dance, dancing events, cross-curricular teaching, attitudes.

Οργάνωση και εφαρμογή ενός ειδικού διαθεματικού προγράμματος διδασκαλίας παραδοσιακών χορών στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής και η επίδραση του στις στάσεις και αντιλήψεις μαθητών/τριων Α΄ τάξης Γυμνασίου Με την επίβλεψη του καθηγητή Μουντάκη ΚωνσταντίνουΣκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η εφαρμογή ενός διαθεματικού προγράμματος διδασκαλίας παραδοσιακών χορών και η αξιολόγηση της επίδρασης του στις στάσεις και αντιλήψεις μαθητών/τριών Α΄ τάξης Γυμνασίου προς τους παραδοσιακούς χορούς και τις χορευτικές δραστηριότητες. Yποθέσαμε ότι η εφαρμογή του προγράμματος θα είχε θετικές επιδράσεις στις στάσεις και αντιλήψεις των μαθητών/τριών προς τους παραδοσιακούς χορούς και τις χορευτικές δραστηριότητες ως προς την: α) την ικανοποίηση των μαθητών/τριών από τη συμμετοχή τους, β) την αντιλαμβανόμενη αξία των μαθητών/τριών για τη συμμετοχής τους, γ) την αντιλαμβανόμενη ικανότητα των μαθητών/τριών να χορεύουν, δ) την ικανοποίηση των μαθητών/τριών από τη διδασκαλία και ε) την πρόθεση των μαθητών/τριών για μελλοντική ενασχόληση με τους παραδοσιακούς χορούς. Το δείγμα της έρευνας απετέλεσαν 173 μαθητές-τριες ηλικίας 13 ετών εκ των οποίων οι 97 ήταν αγόρια και οι 76 κορίτσια. Την πειραματική ομάδα απετέλεσαν 91 μαθητές Α΄ τάξης του 2ου Γυμνασίου Αγ. Παρασκευής και την ομάδα ελέγχου οι 82 μαθητές Α΄ τάξης του 4ου Γυμνασίου Αγ. Παρασκευής. Σχεδιάστηκε ένα διαθεματικό αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας ελληνικών παραδοσιακών χορών και έγινε παρέμβαση στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής από την καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής. Το πρόγραμμα περιελάμβανε διαθεματικά μαθήματα 11 διδακτικών ωρών με συνδέσεις βασικών εννοιών του χορού με άλλα μαθήματα βάσει του εννοιολογικού μοντέλου του παραδοσιακού χορού και ποικιλία βιωματικών διαθεματικών δραστηριοτήτων. Έγινε χρήση του σχεδίου εργασίας (project). Το πρόγραμμα διήρκεσε 6 μήνες. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε σταθμισμένο ερωτηματολόγιο στάσεων τύπου Likert των Tjeerdsma, Rink, Graham (1996) με προσαρμογή στα ελληνικά και επιβεβαιωμένη αξιοπιστία (α= 0,93). Από τα αποτελέσματα των στατιστικών αναλύσεων προέκυψε ότι η εφαρμογή του διαθεματικού προγράμματος επέδρασε θετικά στις στάσεις και αντιλήψεις των μαθητών/τριών της πειραματικής ομάδας προς τις χορευτικές δραστηριότητες και τους παραδοσιακούς χορούς ενισχύοντας τις θετικές στάσεις και αντιλήψεις σε ακόμα θετικότερες, επιβεβαιώνοντας τις ερευνητικές μας υποθέσεις. Μεταξύ των ομάδων ισχυρότεροι παράγοντες εσωτερικής παρακίνησης και αυτοκαθορισμού των μαθητών/τριών της πειραματικής ομάδας σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου ήταν: η πρόκληση για εκείνους που τους άρεσαν οι Παραδοσιακοί χοροί, η προσωπική ευχαρίστηση και διασκέδαση (p <0,001), η συνειδητή αντίληψη ρυθμού και χορευτικής δεξιότητας (p < 0,001), η αντίληψη αύξησης της προσωπικής εμπειρίας και ενασχόλησης με τους χορούς (p < 0,001), η αντίληψη ότι έχουν τις ικανότητες που χρειάζονται (p < 0,01), η αίσθηση καλλιέργειας κοινωνικών σχέσεων/συναναστροφής/φιλίας/ συνεργασίας/ομαδικότητας/ συγχρονισμού/ ευχάριστου κλίματος διδασκαλίας /απόκτησης σχετικών γνώσεων με τους χορούς (p < 0,05), η αντίληψη ότι οι παραδοσιακοί χοροί είναι μορφή άσκησης (p < 0,05). Ισχυρός παράγοντας εξωτερικής παρακίνησης ήταν η αναγνώριση της επίδρασης του καλού δασκάλου (p < 0,001). Μεταξύ των μετρήσεων οι μαθητές/τριες της πειραματικής ομάδας διαμόρφωσαν πιο θετικές στάσεις και αντιλήψεις στη β΄ μέτρηση. Οι ισχυρότεροι παράγοντες εσωτερικής παρακίνησης των μαθητών/τριών της πειραματικής ομάδας στη δεύτερη μέτρηση ήταν: η ευχαρίστηση και διασκέδαση για εκείνους που τους άρεσαν οι Παραδοσιακοί χοροί, η συνειδητή αντίληψη ρυθμικής ικανότητας και βελτίωσης χορευτικής δεξιότητας και η αντίληψη προσωπικής εμπειρίας και ενασχόλησης με τους χορούς (p < 0,001). Καθοριστικός παράγοντας εξωτερικής παρακίνησης των μαθητών/τριών στους παραδοσιακούς χορούς, για αυτοαντίληψη ικανοτήτων και ικανοποίησης από τη διδασκαλία ήταν ο Κ.Φ.Α. (p < 0,001). Αγόρια και κορίτσια μετά την εφαρμογή του προγράμματος αντιλήφθηκαν περισσότερο την αξία της συμμετοχής, τη βελτίωση της χορευτικής δεξιότητας και ένιωσαν προσωπική ευχαρίστηση και διασκέδαση, ευρήματα που σχετίζονται με υψηλή παρακίνηση και αυτοκαθορισμό αγοριών και κοριτσιών. Τα κορίτσια παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα ευχαρίστησης και διασκέδασης και μεγαλύτερη δύναμη στάσης από τα αγόρια (p< 0,001), που σχετίζεται με υψηλότερη παρακίνηση και αυτοκαθορισμό.Λέξεις κλειδιά: Φυσική Αγωγή, Παραδοσιακός χορός, χορευτικές δραστηριότητες, διαθεματική διδασκαλία, στάσεις.