Διερεύνηση της συχνότητας της κακής θρέψης και των συνεπειών της στην τελική έκβαση των νοσηλευομένων παιδιατρικών ασθενών

Abstract

Introduction: Malnutrition is a clinical condition linked to severe health complications in pediatric hospitalized patients. Nevertheless is also under recognized by health care staff. Nutrition status assessment through anthropometry and nutritional screening are essential processes that must be applied at admission. Nutritional screening indicated patients already malnourished and also those at risk for developing nutrition related complications. The present study aimed to assess nutrition status and nutritional risk in a wide Greek sample of pediatric hospitalized patients and to examine the link to unfavorable clinical outcomes. Patients - Methods: Six hundred and twelve patients (341 boys and 271 girls), aged 1 month to 17 years (mean age 4.17±4.37 years) were assessed at admission. Fourteen point six percent of the children were chronic patients. Detailed anthropometry was performed for assessing nutrition status and data were compared to WHO reference. Admission reason, occurrence of nutritional implications and outcome data were recorded from medical histories. Nutrition risk was evaluated using four pediatric screening tools, the already established PYMS, STRONGkids and STAMP and the new PediSMART a score which, has been validated in the studied Greek population. Results: According WHO WAz criterion, 5.1% of the patients were found to be underweight, and undernutrition rate after WHO BMIz was 8.1% respectively. Standing and wasting rates, were found to be 7% and 5.2% respectively. Overnutrition proportion was high and varied from 14.4-17.%, according WAz and BMIz criteria respectively. Length of hospital stay (LOS) was found to be prolonged for both underweight and overweight pediatric patients compared to well-nourished ones (p<0.05). Nutrition screening results showed risk rates between 14.4% (PYMS) and 69.1% (STAMP). STRONGkids and PediSMART were statistically significant related to nutrition status and outcome measures. Conclusions: Hospital malnutrition –under and overnutrition- and nutrition risk were found to be important concerns in the studied Greek pediatric population. Μalnutrition risk is related to hospital stay length and to morbidity outcomes. The assessment and monitoring of nutrition status using common accepted universal growth references, and the routinely implementation of nutritional screening to all pediatric patients on admission, will lead to timely, exact diagnosis of nutrition status, and will indicate the right nutrition care needed. Those processes will prevent unfavorable clinical outcomes and will contribute to shorter length of hospital stay.

Εισαγωγή: Η κακή θρέψη είναι μια κλινική οντότητα που συνδέεται στους παιδιατρικούς νοσηλευόμενους ασθενείς με σοβαρές επιπτώσεις και επιδείνωση της κατάστασης υγείας. Παρόλα αυτά συχνά υποεκτιμάται. H αξιολόγηση της κατάστασης θρέψης, μέσω της ανθρωπομετρίας, και η διατροφική αξιολόγηση διαλογής, είναι δύο διαδικασίες που πρέπει απαραιτήτως να εφαρμόζονται κατά την εισαγωγή για νοσηλεία. Η διατροφική αξιολόγηση διαλογής υποδεικνύει τόσο τους ασθενείς που ήδη είναι υποθρεπτικοί αλλά και εκείνους που βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης κακής θρέψης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογηθεί ο επιπολασμός της κακής θρέψης και του κινδύνου υποθρεψίας σε ένα ευρύ δείγμα παιδιατρικών ασθενών και να εξεταστεί η σχέση τους με την κλινική έκβαση. Ασθενείς – Μέθοδοι: Αξιολογήθηκαν 612 παιδιατρικοί ασθενείς (341 αγόρια και 271 κορίτσια) ηλικίας από 1 μηνών μέχρι 17 ετών (μ.ο. ηλικίας 4.17±4.37 έτη) κατά το πρώτο 24ωρο μετά την εισαγωγή τους για νοσηλεία. Ένα ποσοστό της τάξης του 14.6% ήταν χρόνιοι. Εφαρμόστηκε αναλυτική ανθρωπομετρία και τα δεδομένα συγκρίθηκαν με τα πρότυπα αύξησης του WHO. To αίτιο εισαγωγής, η ύπαρξη συμπτωματολογίας που επηρεάζει τη διατροφική κατάσταση και οι μεταβλητές έκβασης, καταγράφηκαν από το ιατρικό ιστορικό. Η αξιολόγηση του κινδύνου υποθρεψίας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση τεσσάρων παιδιατρικών εργαλείων διατροφικής αξιολόγησης διαλογής, των PYMS, STRONGkids, STAMP, και PediSMART. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα κριτήρια WHO WAz, HAz, WHz και BMIz ο επιπολασμός της κακής θρέψης στο δείγμα της μελέτης ήταν 5.1%, 7%, 5.2% και 8.1% αντίστοιχα. Το ποσοστό του σωματικού υπέρβαρου βρέθηκε να είναι αυξημένο και συγκεκριμένα 14.4% και 17% σύμφωνα με τα κριτήρια WHO WAz και BMIz. Η διάρκεια νοσηλείας βρέθηκε να είναι παρατεταμένη τόσο στους υποθρεπτικούς ασθενείς, τόσο και σε εκείνους με αυξημένο σωματικό βάρος (p<0.005), με το WAz να είναι προγνωστικός παράγοντας. Η εφαρμογή των επιμέρους εργαλείων διατροφικής αξιολόγησης διαλογής έδειξε ύπαρξη κινδύνου υποθρεψίας (μέτριος και υψηλός) για ένα ποσοστό παιδιατρικών ασθενών που κυμαινόταν από 14.4-69.1%. Το υψηλότερο ποσοστό κινδύνου υποθρεψίας ανιχνεύτηκε από το STAMP και το μικρότερο από το PYMS. Το PediSMART βρέθηκε να σχετίζεται στατιστικά σημαντικά με τη κατάσταση θρέψης και με τους παράγοντες έκβασης. Συμπεράσματα: Η ενδονοσοκομειακή κακή θρέψη και ο κίνδυνος υποθρεψίας είναι δύο οντότητες που συνδέονται με τη διάρκεια νοσηλείας και με τους παράγοντες κλινικής έκβασης. Η αξιολόγηση και η παρακολούθηση της κατάστασης θρέψης με τη χρήση διεθνών κοινά αποδεκτών κριτηρίων αύξησης και η εφαρμογή ως διαδικασία ρουτίνας της διατροφικής αξιολόγησης διαλογής σε όλους τους παιδιατρικούς ασθενείς κατά την εισαγωγή τους για νοσηλεία, θα οδηγήσει στην έγκαιρη και ακριβή διάγνωση της διατροφικής κατάστασης και στην υπόδειξη της σωστής διατροφικής φροντίδας, διαδικασίες που θα λειτουργήσουν προληπτικά ως προς την επιδείνωση της κατάστασης υγείας.