Η σημασία του διαλυτού υποδοχέα των μυελοκυττάρων (sTREM-1) στη διαδρομή του σηπτικού συνδρόμου

Abstract

OBJECTIVE: TREM-1 (triggering receptor expressed on myeloid cells), a receptor expressed on neutrophils and monocytes, is upregulated in sepsis and seems to tune the inflammatory response. We explored the expression of TREM-1 at the gene level and on cell membranes of monocytes and association with clinical outcome. METHODS: Peripheral venous blood was sampled from 75 septic patients (41 patients with sepsis, 25 with severe sepsis and 9 with septic shock) on sepsis day 1, 3 and 7. TREM-1 on monocytes was estimated by flow cytometry; gene expression of TREM-1 in circulating monnuclear cells was assessed by real-time PCR. sTREM-1 was measured in serum by an enzyme immunoassay.RESULTS: Although surface TREM-1, sTREM-1 and TREM-1 gene expression did not differ between sepsis, severe sepsis and septic shock on day 1, survivors had greater expression of surface TREM-1 on days 3 and 7 compared to non-survivors. sTREM-1 on non-survivors decreased on day 3 compared to baseline. Patients with increase of monocyte gene expression of TREM-1 from day 1 to day 3 had prolonged survival compared to patients with decrease of gene expression of TREM-1 from day 1 to day 3 (p: 0.031). CONCLUSIONS: Early decrease of gene expression of TREM-1 in monocytes is associated with poor outcome. A reciprocal decrease of the pro-inflammatory surface receptor TREM-1 linked with sepsis-induced immunosuppression may be part of the explanation.

ΣΚΟΠΟΣ:Ο TREM-1 (triggering receptor expressed on myeloid cells), ένας υποδοχέας που εκφράζεται στα ουδετερόφιλα και τα μονοκύτταρα, υπερεκφράζεται στη σήψη και φαίνεται ότι παίζει έναρόλο-κλειδί για τη ρύθμιση της φλεγμονώδους απόκρισης. Μελετήσαμε την γονιδιακή και επιφανειακή έκφραση του TREM-1 σε σχέση με την τελική έκβαση. ΜΕΘΟΔΟΙ: Δείγματα περιφερικού φλεβικού αίματος ελήφθησαν από 75 σηπτικούς ασθενείς (41 ασθενείς με σήψη, 25 με σοβαρή σήψη και 9 με σηπτική καταπληξία) εντός είκοσι τεσσάρων ωρών μετά την εισαγωγή τους στη μελέτη και στη συνέχεια κατά την τρίτη και έβδομη μέρα νοσηλείας. Η επιφανειακή έκφραση του TREM-1 επί των μονοκυττάρων εκτιμήθηκε με κυτταρομετρία ροής. Η γονιδιακή έκφραση του TREM-1 στα κυκλοφορούντα μονοκύτταρα αξιολογήθηκε με RT-PCR. Επιπλέον προσδιορίστηκε η συγκέντρωση του sTREM-1 η οποία προσδιορίστηκε στον ορό με μία ανοσοενζυμική μέθοδο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Παρόλο που η επιφανειακή και η γονιδιακή έκφραση του TREM-1, καθώς και η συγκέντρωση του sTREM-1 δεν διέφεραν μεταξύ σήψης, σοβαρής σήψης και σηπτικής καταπληξίας την ημέρα 1, οι επιζώντες είχαν μεγαλύτερη έκφραση στην επιφάνεια TREM-1 στις ημέρες 3 και 7 σε σύγκριση με μη επιζώντες. Η συγκέντρωση του sTREM-1 στους μη επιζώντες μειώθηκε την ημέρα 3 σε σύγκριση με την αρχική τιμή της. Οι ασθενείς με την αύξηση της γονιδιακής έκφρασης του TREM-1 στα μονοκύτταρα από την ημέρα 1 έως την ημέρα 3 είχαν παρατεταμένη επιβίωση σε σύγκριση με ασθενείς με μείωση της έκφρασης του γονιδίου τουTREM-1 από την ημέρα 1 έως την ημέρα 3 (p: 0,031). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η πρώιμη μείωση της έκφρασης του γονιδίου της TREM-1 στα μονοκύτταρα σχετίζεται με κακή έκβαση. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να οφείλεται στην ανοσοκαταστολή που προκαλείται από το σηπτικό επεισόδιο μέσω μείωσης του προ-φλεγμονώδους υποδοχέα επιφανείας TREM-1.