Αξιολόγηση διατροφικών παρεμβάσεων που υλοποιούνται από το δάσκαλο με σκοπό τη βελτίωση διαιτητικών συνηθειών και συμπεριφορών παιδιών σχολικής ηλικίας

Abstract

Diet and nutrition are important factors for the promotion and preservation of optimal health throughout the entire life course. Despite the importance given by the scientific community to promote and increase consumption of fruits and vegetables, people of all ages seem to have inadequate intakes. A large percentage of children aged 10-11 years old, is reported to have a much lower consumption of fruits and vegetables than the one recommended. Understanding the need to improve and adopt a healthy nutritional behavior and particularly the need to increase the consumption of fruit and vegetable, school interventions give encouraging results. Teachers are the one who traditionally provide health and nutrition education. Even if they recognize the benefits of health education and they can serve as role models through their own food practices and influence their students' eating behaviors, they encounter difficulties and obstacles in the development and implementation of health and nutrition education.The aim of the dissertation is to investigate the effectiveness of a novel approach involving teachers eating fruits in view of students for increasing fruit intake and healthy eating in children. Furthermore, it aims to investigate teachers' readiness to accomplish such non teaching methods in health educational programs, as well as to investigate the factors that affect their intention to implement nutritional interventions for their pupils.Teachers serving as role models for increasing students' fruit intake compared to more traditional school-based interventions or no intervention is an effective and economical approach to increase children's fruit intake.

Ιδιαίτερα καθοριστικός είναι ο ρόλος της διατροφής ως παράγοντας προαγωγής και διατήρησης της υγείας ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία. Παρά τη σημαντική θέση στις συστάσεις που κατέχουν τα φρούτα και τα λαχανικά, η συχνότητα κατανάλωσης τους από τα παιδιά παραμένει πολύ χαμηλότερη της συνιστώμενης. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για βελτίωση και υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφικής συμπεριφοράς και ιδιαίτερα της αύξησης της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών, οι παρεμβάσεις στο σχολείο δίνουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα, αφού οι δάσκαλοι της τάξης είναι αυτοί που παραδοσιακά διδάσκουν αγωγή υγείας και διατροφή. Έστω όμως κι αν αναγνωρίζουν τη σημασία της διατροφικής εκπαίδευσης και μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπα για τα παιδιά και να τα επηρεάσουν να αποκτήσουν υγιεινές συνήθειες, αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στην οργάνωση και εφαρμογή προγραμμάτων διατροφικής αγωγής ή αγωγής υγείας.Σκοπός της διατριβής ήταν να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα ενός νέου τρόπου διατροφικής παρέμβασης στο πλαίσιο του σχολείου, της επαναλαμβανόμενης έκθεσης μέσω του δασκάλου, στην αύξηση της κατανάλωσης φρούτων των παιδιών σχολικής ηλικίας και τις απόψεις των δασκάλων σχετικά με μη-διδακτικές μεθόδους στο πλαίσιο εκπαιδευτικών προγραμμάτων αγωγής υγείας, όπως επίσης και τους πιθανούς παράγοντες που επηρεάζουνε την πρόθεσή τους να υλοποιήσουν διαφόρων τύπων διατροφικές παρεμβάσεις για τους μαθητές τους.Υποστηρίζεται η αποτελεσματικότητα μιας καινοτόμου οικονομικής σχολικής παρέμβασης που στηρίζεται στην έκθεση στη συνήθεια κατανάλωσης φρούτου από το δάσκαλο, στη διαμόρφωση υγιεινών διατροφικών συνηθειών. Τονίζεται ο ρόλος του δασκάλου ως φορέας γνώσεων αλλά και ως πρότυπο συμπεριφοράς ως προς την προαγωγή της υγείας και συγκεκριμένα την αύξηση της πρόσληψης φρούτων από τα παιδιά.