Κυστεοειδές οίδημα της ωχράς μετά από φακοθρυψία ΔΙ' υπερήχων: ο ρόλος της εκλυόμενης ενέργειας και της υαλοειδοαμφιβληστροειδικής συνάφειας

Abstract

Purpose: To study postoperative macular thickness fluctuations measured by spectral-domain optical coherence tomography (SD-OCT) and to investigate a potential correlation among macular edema (ME) incidence, cumulative dissipated energy (CDE) released during phacoemulsification, and vitreoretinal interface status.Methods: This is a prospective, cross-sectional study of 106 cataract patients with no macular disorder who underwent phacoemulsification. Best-corrected visual acuity measurement, slit-lamp examination, OCT scans were performed preoperatively and 30 and 90 days postoperatively. The intraoperative parameters measured were CDE and total phacoemulsification time. The SD-OCT parameters assessed were central subfield thickness (CST), cube average thickness (CAT), cube macular volume, vitreoretinal interface status, and presence of cystoid or diffuse ME.Results: Four patients (3.8%) developed subclinical ME. Regarding ME, there was no significant difference between patients with presence or absence of posterior vitreous detachment (chi-square, p = 0.57), although 75%of ME cases were observed in patients with attached posterior vitreous. With regard to comparison between eyes with and without subclinical CME incidence, CDE (p = 0.05), phacoemulsification time (p = 0.001), CST at month 1 (p = 0.002), cube macular volume at month 1 (p = 0.039), and CAT at month 1 (p = 0.050) were significantly higher in the subclinical CME group.Conclusions: This study provides evidence that OCT macular thickness parameters increase significantly at first and third month postoperatively and that the incidence of pseudophakic ME can be affected by CDE.

Σκοπός: Να μελετηθούν οι μετεγχειρητικές διακυμάνσεις του πάχους ωχράς με τη βοήθεια τομογραφίας οπτικής συνοχής φασματικού πεδίου (SD-OCT) και να διερευνηθούν πιθανοί συσχετισμοί ανάμεσα στην επίπτωση εμφάνισης μετεγχειρητικού οιδήματος ωχράς (ME), την αθροιστική εκλυόμενη κατά την φακοθρυψία ενέργεια (CDE) και την κατάσταση της υαλοειδοαμφιβληστροειδικής επιφάνειας.Μέθοδοι: Πρόκειται για μια προοπτική διασταυρούμενη μελέτη 106 ασθενών με καταρράκτη οι οποίοι δεν είχαν ενεργό παθολογία ωχράς και οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση αφαίρεσης του καταρράκτη με φακοθρυψία. Σε όλους τους ασθενείς πραγματοποιήθηκε προεγχειρητικά μέτρηση οπτικής οξύτητας, εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία και απεικονιστική μελέτη με OCT. Επαναληπτικές εξετάσεις πραγματοποιήθηκαν στις 30 και 90 μέρες μετεγχειρητικά. Οι διεγχειρητικές παράμετροι που μετρήθηκαν ήταν η CDE και ο ολικός χρόνος φακοθρυψίας. Οι παράμετροι της απεικόνισης με SD-OCT που εκτιμήθηκαν ήταν οι τιμές των central subfield thickness (CST), cube average thickness (CAT), cube macular volume, η κατάσταση της υαλοειδοωχρικής επιφάνειας και η παρουσία κυστεοειδούς ή διάχυτου οιδήματος ωχράς.Αποτελέσματα: Τέσσερις ασθενείς (3.8%) εμφάνισαν υποκλινικό οίδημα ωχράς. Αναφορικά με το οίδημα της ωχράς, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στους ασθενείς με παρουσία ή με απουσία οπίσθιας αποκόλλησης του υαλοειδούς (chi-square, p = 0.57), αν και το 75% των οιδημάτων ωχράς παρατηρήθηκαν σε ασθενείς με προσκολλημένο υαλοειδές. Σε ότι αφορά τη σύγκριση ανάμεσα σε οφθαλμούς με και χωρίς επίπτωση υποκλινικού Κ.Ο.Ω. , η ενέργεια CDE (p = 0.05), ο ολικός χρόνος φακοθρυψίας (p = 0.001), οι παράμετροι CST στην εξέταση του 1ου μήνα (p = 0.002), cube macular volume στην εξέταση του 1ου μήνα (p = 0.039), και CAT στην εξέταση του 1ου μήνα (p = 0.050) ήταν σημαντικά υψηλότερες στην ομάδα ασθενών με υποκλινικό Κ.Ο.Ω. Συμπεράσματα: Η ανωτέρω μελέτη παρέχει ενδείξεις ότι οι μετρούμενες με OCT παράμετροι του πάχους ωχράς παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική αύξηση στις εξετάσεις του 1ου και του 3ου μήνα μετεγχειρητικά και ότι η επίπτωση εμφάνισης του ψευδοφακικού οιδήματος ωχράς μπορεί να επηρεαστεί από την ενέργεια CDE.